کامپیوتریا



  

در زمینه مارک یا علامت تجاری و آثار حقوقی آن چهار خصیصه مهم در جهان پذیرفته و نام برده شده است که عبارتند از :

- خصیصه اصل نسبی یودن حقوق ناشی از مارک ها

- خصیصه اختیاری

- اصل یا خصیصه سرزمینی

- خصیصه استقلال

در این مقاله ، برآنیم تا به بررسی خصیصه استقلال علامت تجاری بپردازیم. همچنین ، علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر راجع به علامت تجاری، می توانند به مقالات ذیل مراجعه نمایند :

- ثبت اختیاری و اجباری علائم تجاری

- اامات قانونی ثبت علامت تجاری

- نحوه ی ثبت بین المللی علامت تجاری

 

• خصیصه استقلال وجودی مارک یا علامت

مارک یا علامت تجاری، صنعتی یا خدماتی پس از آن که پا به عرصه وجود گذاشت و طبق ضوابط قانونی در مرجع صلاحیت دار به ثبت رسید، وجودی مستقل و غیر وابسته به عوامل ایجادی آن پیدا می کند. به عبارت دیگر با وجود این که حقوق ناشی از مارک، برای شکل گیری نیاز به تحقق خصوصیاتی دارد و اثر هر علامت تجاری یا مارک تولید و عرضه خدمات ، منحصر و محدود یا مرتبط است به موضوعات یا نوع تولید کالا و یا نوع فعالیت اقتصادی یا خدماتی که در اظهارنامه و درخواست ثبت مالک عنوان شده است ، ولی وقتی مارکی به ثبت رسیده دیگر به موضوعات مارک یا صاحب آن کاملاَ وابسته نخواهد بود. بلکه به نحوی استقلال پیدا می کند، به طوری که ادامه وجود آن با کیفیت محصولاتی که تولید و به بازار عرضه می شود و یا با کیفیت ارائه خدمات و حتی به صلاحیت صاحب مارک و یا سایر شرایط صحت که برای ثبت مارک لازم بوده وابستگی نخواهد داشت و در نتیجه جز در موارد خاص و استثنایی هیچ علامت یا مارکی، به علت تنزل کیفیت تولیدات یا ارائه خدمات یا سلب صلاحیت یا عدم صلاحیت مالک مارک در عرضه کالا و ارائه خدمات ، ابطال نمی گردد و یا مانع تمدید اعتبار آن نخواهد بود.

البته در بررسی درخواست ثبت مارک یا علایم تجاری ، صنعتی یا خدماتی نیز ، کیفیت تولید یا ارائه خدمات موضوع اظهارنامه و صلاحیت متقاضی ثبت علامت تجاری یا مارک ، در انجام فعالیت تجاری یا عرضه محصول یا خدمات مورد توجه قرار نخواهد گرفت و فقط موضوعات یا فعالیت های خلاف نظم عمومی، اخلاق حسنه و بهداشت و سلامت عمومی از موانع پذیرش درخواست علامت ثبت مارک محسوب است و تقاضای ثبت آن رد خواهد شد.

در نظام فعلی حقوق ایران نیز با توجه به بند ب ماده 32 قانون جدید ثبت اختراعات ، طرح های صنعتی و علایم تجاری مصوب 1386 وضع بر همین منوال است و علایم خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه قابل ثبت نیست ولی ماهیت یا کیفیت واقعی و عملی موضوع مارک که محصول یا خدمات است شرط صحت درخواست ثبت مارک قلمداد نشده است.

ماده 7 کنوانسیون پاریس مصوب 83 در این زمینه چنین عنوان کرده است :

" کیفیت محصولی که علامت کارخانه یا نشانی تجاری باید روی آن الصاق گردد، نمی تواند در هیچ مورد مانع ثبت علامت مزبور شود ."

منظور ماده مذکور این است که چگونگی ماهیت و کیفیت محصولی که علامت صنعتی یا تجاری معرف محصول مزبور و وسیله تمایز آن از محصولات مشابه است ، در هیچ مورد مانع ثبت آن نیست. در نظام حقوقی فرانسه با توجه به ماده 7 کنوانسیون پاریس و بند چهارم ماده 15 موافقتنامه در زمینه مالکیت فکری وابسته به تجارت مصوب 15 دسامبر 1992، اصل عدم وابستگی یعنی استقلال مارک ، پذیرفته شده است.

طبق مستبط از مواد اشاره شده، مارک یا علامت تجاری به موضوع و نوع فعالیت های تولیدی و خدماتی آن، چندان وابستگی ندارد. یعنی در عین حال که علامت تجاری به موضوع تولید کالا و یا فعالیت خدماتی مندرج در اظهارنامه تنظیمی و ارسالی به مرجع صالح برای ثبت ، ارتباط دارد و اثر حقوقی یا حق اولویت ناشی از مارک وابسته به قلمرو نوع فعالیت اقتصادی و تمایز بخشی آن از فعالیت های مشابه آن است ، اما علامت به کیفیت تولیدات یا ارائه خدمات و یا حتی صلاحیت متقاضی، وابستگی ندارد و در واقع از این جهت موجودی مستقل است و به عبارتی ممکن است مارکی یا علامتی به طور قانونی و با جمع شرایط لازم به ثبت برسد ولی دارنده و یا مالک مارک ، صلاحیت یا اجازه بهره برداری از آن را نداشته باشد.

به طور مثال ممکن است مارکی یا علامتی برای تولید محصولات یا خدماتی به ثبت برسد ولی صاحب علامت هنوز نتوانسته باشد مجوز بهره برداری از مراجع صالح تحصیل کند با این حال ، مارک وجود خارجی دارد. ماده 1- 711 قانون مالکیت فکری و صنعتی فرانسه در زمینه مارک عنوان کرده است که مارک برای متمایز کردن تولیدات یا خدمات موضوع آن به کار می رود ولی به این مفهوم نیست که وماَ صاحب مارک ثبت شده، مجاز به انجام فعالیت های آن خواهد بود ولی حق تقدم و اولویت صاحب امتیاز یا دارنده مارک محفوظ است و در برابر به این حق و تقلید از مارک مزبور حق دفاع دارد و می تواند از تقلید یا به مارک ثبت شده جلوگیری کند و برای حفظ حقوق خود به مراجع صلاحیت دار قضایی مراجعه و علیه م شکایت یا اقامه دعوی نماید.

از انتخابتان متشکریم.


کامپیوتریا

 

 

امروزه نگاهی گذرا به کشورهای اطراف کافی می باشد تا روشن شود که چگونه حضور شرکت های خارجی به بازسازی و پیشرفت کشورهای دیگر منجر گردیده است. باید دانست منظور از " شرکت های خارجی " در این جا، شرکت هایی می باشند که به دلیل داشتن تابعیتی متفاوت از تابعیت ایرانی، " خارجی " تلقی می گردند.

 

در این مقاله مقررات مربوط به وم ثبت شرکت های خارجی ، شعبه و نمایندگی را مورد بررسی قرار می دهیم . خوانندگان محترم، علاوه بر مطالعه این نوشتار ، می توانند به سایر مقالات سایت نظیر مقالات ذیل مراجعه نمایند :

- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت های خارجی

- مدارک لازم برای ثبت شعبه شرکت خارجی در ایران

- طریقه ی ثبت شعبه شرکت خارجی

- نحوه ی ثبت شرکت های خارجی

 

وم ثبت شرکت خارجی ، شعبه و نمایندگی چیست ؟

علی رغم آن که قانون اجازه ثبت یا نمایندگی شرکت های خارجی و آیین نامه اجرایی آن، هیچ گونه اشاره ای به وم ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی ندارند و تنها اجازه ثبت آن ها را با رعایت مقررات مخصوصی صادر نموده اند ، با وجود این چون به موجب قانون فوق شرکت های خارجی می توانند " در چارچوب قوانین و مقررات کشور به ثبت شعبه یا نمایندگی خود اقدام کنند " و به موجب قوانین و مقررات کشور وم ثبت آن ها ضروری قلمداد گردیده است، بنابراین شرکت های خارجی نه تنها به ثبت شعبه و نمایندگی های خود مجاز می باشند، بلکه برای فعالیت در کشور ایران مم به ثبت خواهند بود.

طبق ماده 3 قانون ثبت شرکت ها، مصوب 1310 : " از تاریخ اجرای این قانون هر شرکت خارجی برای اینکه بتواند بوسیله شعبه یا نماینده به امور تجاری یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد ." سوالی که در رابطه با ماده مزبور که هنوز به قوت و اعتبار خود باقی می باشد، مطرح می گردد این است که شرکت خارجی برای آن که بتواند در ایران از طریق شعبه یا نمایندگی به فعالیت مشغول شود، چه چیزی باید در اداره ثبت شرکت ها ثبت گردد ؟ زیرا از یک سو همان گونه که ملاحظه گردید ماده 3 یاد شده به وم ثبت خود شرکت خارجی اشاره دارد و همچنین برخی از مواد آیین نامه قانون مزبور تحت عنوان " نظامنامه اجرای قانون ثبت شرکت ها " مصوب 1310 به وم ثبت شعبه و نمایندگان آن توجه دارد ، حال آن که از سوی دیگر آیین نامه ثبت شعبه یا نمایندگی، مصوب 1378 تنها به نحوه ثبت شعبه یا نمایندگی اشاره نموده است، بدون آن که توجهی به ثبت خود شرکت خارجی داشته باشد.

در پاسخ به این سوال به نظر می رسد که باید به هر یک از دو دسته مقررات یاد شده به دقت توجه گردد تا در صورت امکان بین آن ها جمع شود، در غیر این صورت مشخص گردد که کدام دسته از قوانین بر دسته دیگر برتری و ارجحیت دارد.

از مطالعه دقیق مقررات مصوب 1310 چنین استباط می شود که آن چه که باید در ایران به ثبت برسد، نخست : خود شرکت خارجی و دوم : شعب و نمایندگان شرکت خارجی می باشد. این موضوع نه تنها از مفاد ماده 3 قانون ثبت شرکت ها، بلکه از مفاد ماده 5 نظامنامه یاد شده نیز استباط می شود. طبق ماده 5 مزبور : " برای ثبت هر شرکت خارجی تقدیم اسناد ذیل لازم است ." بنابراین به طور قطع خود شرکت خارجی باید ثبت شود. اما در خصوص ثبت نماینده با مواد ذیل روبرو هستیم. به موجب بند 3 ماده فوق از جمله این اسناد " یک نسخه مصدق از اختیارنامه نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد یک نسخه مصدق از اختیارنامه هر یک از آن ها " می باشد. طبق مواد 10، 11 و 12 نظامنامه فوق الاشعار اگر نماینده عمده یا مستقل شرکت خارجی تغییر یابد ، این موضوع باید ثبت شود. مضاف بر این که طبق ماده 8 همان نظامنامه ، ثبت شعبه هر شرکت خارجی به ارائه مدارک وابسته می باشد و طبق ماده 11 آن، اگر شعبه جدیدی تاسیس شود، باید ثبت گردد. بنابراین نتیجه می گیریم که ثبت هر یک از شرکت خارجی، نماینده و شعبه آن به موجب نظامنامه مزبور اامی خواهد بود.

به رغم آن که هر یک از مواد فوق نحوه ثبت کردن شرکت ، شعبه و نماینده خارجی را بیان می نماید ، با این حال ماده اصلی که تعیین می نماید چه چیزی در اداره ثبت شرکت ها ثبت می گردد، ماده 14 نظامنامه یاد شده است. طبق ماده مزبور : " در دائره ثبت شرکت ها دفتر مخصوصی برای ثبت کردن شرکت های خارجی خواهد بود و شرکت های مزبور باید در این دفتر به ترتیب تقاضا و در تحت نمره ترتیبی ثبت شوند ." بنابراین آن چه که در دفتر مخصوص ثبت می شود ، شرکت خارجی است. با این حال به موجب دو ماده بعدی آن، نخست : مقرر گردیده است که در دفتر مذکور باید برای ثبت هر شرکت دست کم 4 صفحه سفید تخصیص داده شود و کلیه شعبه های شرکت که تقاضای ثبت آن ها می شود و همچنین تغییرهای دیگر که به تدریج حاصل می شود، ذیل ثبت خود شرکت در صفحه های ذکر شده ثبت گردند . دوم : برای هر شرکت باید پرونده مخصوص تشکیل شود تا اظهارنامه و هر سندی که ضمیمه است و کلیه اوراق راجع به آن شرکت ، شعبه یا نمایندگی در آن ضبط گردد.

در قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی و آیین نامه اجرایی آن نه تنها به نحوه ثبت خود شرکت خارجی اشاره ای نشده است، بلکه هیچ گونه دفتر مخصوصی برای ثبت شعبه یا نمایندگی شناخته نشده است . عدم پیش بینی دفتر مخصوص این نظر را تقویت می نماید که مقررات سال 1310 مورد نسخ ضمنی نیز واقع نشده است . زیرا اگر بر نسخ مقررات مزبور قائل گردیم، دیگر هیچ دفتری برای ثبت شرکت های خارجی وجود نخواهد داشت. وم پیش بینی دفتر در مقررات مربوط تا آن جا اهمیت دارد که همان گونه که در سایر مقالات سایت بیان شد، اگرچه وم ثبت اسم تجاری از سال 1311 مورد توجه قانونگذار قرار گرفته است و مقررات مربوط به آن به موجب مقررات پیش بینی نشده است، هیچ گاه اسامی مزبور در اداره مربوطه ثبت نگردیده اند. لذا نتیجه می گیریم که در حال حاضر نیز با توجه به آن که تنها دفتر موجود به موجب مقررات در این زمینه به وم ثبت خود شرکت خارجی اشاره دارد، ابتدا شرکت های مزبور باید به ثبت برسند و سپس در کنار ثبت خود شرکت ، شعبه ها و نمایندگی های شرکت خارجی به ثبت خواهند رسید.

لازم به ذکر است که قانون اجازه ثبت شعبه یا نمایندگی شرکت های خارجی و آیین نامه اجرایی آن هیچ گونه ضمانت اجرایی برای عدم ثبت شرکت های خارجی بیان نمی نماید. لیکن ماده 5 قانون ثبت کردن شرکت ها در این باره چنین مقرر نموده است : " اشخاصی که به عنوان نمایندگی یا مدیریت شعبه شرکت های خارجی در ایران اقدام به امور تجاری یا صنعتی یا مالی کرده و قبل از انقضاء موعد مقرر تقاضای ثبت نکنند به تقاضای مدعی العموم بدایت و به حکم محکمه ابتدایی طهران محکوم به جزای نقدی از 50 تومان تا هزار تومان خواهند شد و به علاوه محکمه برای هر روز تاخیر پس از صدور حکم متخلف را به تادیه پنج الی پنجاه تومان محکوم خواهد کرد و هر گاه حکم فوق قطعی شده و تا سه ماه پس از تاریخ ابلاغ آن تخلف ادامه یابد، دولت از عملیات نماینده یا مدیر شعبه شرکت متخلف جکوگیری خواهد نمود ."

صرف نظر از آن که مبلغ جریمه نقدی فوق در حال حاضر فاقد ارزش کافی برای اام قانونی محسوب می شود ، به نظر می رسد که ضمانت اجرای مندرج در ذیل ماده ، اگرچه هنوز هم قابل قبول است ولی کافی نیست ، و به تجدید نظر و بازبینی نیاز دارد . زیرا نه تنها چون تعقیب شرکت منوط به تقاضای دادستان است ، چنان چه امر مهمی اتفاق نبافتد ، دادستان کمتر متوجه شرکت های مزبور می شود ، بلکه بر فرض توجه نیز در نهایت دولت از عملیات شرکت مزبور جلوگیری به عمل خواهد آورد.

در خصوص وم ثبت شرکت های خارجی در مناطق آزاد تجاری- صنعتی شایان توجه است که با وجود آن که به موجب تبصره 1 ماده 4 ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی در مناطق آزاد ج. ا. ا . " هر شرکت یا موسسه خارجی برای اینکه بتواند به وسیله شعبه یا نمایندگی در منطقه به فعالیت های اقتصادی مبادرت نماید باید در کشور متبوع خود مطابق قوانین و مقررات جاری آن کشور به تصدیق نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در آن کشور شرکت قانونی محسوب شود و در واحد ثبتی منطقه نیز به ثبت رسیده باشد " ، با وجود این ضمانت اجرایی برای عدم ثبت در این مناطق در نظر گرفته نشده است.


کامپیوتریا

شرکت تعاونی کار، به شرحی که ماده 90 قانون شرکت های تعاونی مقرر می دارد، شرکتی است که جهت تولید کالا یا انجام خدمات یا عضویت افرادی که نیروی کار خود را در اختیار شرکت می گذارند تشکیل می شود.
البته در این تعریف از « افرادی که نیروی کار خود را » می توانند در اختیار شرکت بگذارند تعریف جامع و مشخصی نشده است، بنابراین باید چنین نتیجه گرفت که تولید کنندگان یک صنف و یک شغل مانند شیشه گران و کبریت سازان و ماشین سازان و درب و پنجره سازان و سازندگان میز و صندلی و مبل و تختخواب و حتی دامداران و باغداران و تولید کنندگان فرآورده های جنبی آن صنایع، مانند تولید کنندگان تخم مرغ و لبنیات، که حوزه عملشان خارج از روستا و محل فعالیت شان در شهرها و شهرک های صنعتی است از یک طرف و ارائه دهندگان انواع خدمات مانند تعمیرکاران اتومبیل، کارگران ساختمانی یا کارگران تعمیرکار یخچال، رادیو تلویزیون و دیگر صاحبان حرف و نیروی کار، از جمله مهندسان و متخصصان رشته های مختلف، که به تنهایی قادر به تأسیس و تأمین محل کار نیستند، می توانند با تشکل و تجمع، در صورت دارا بودن شرایط و مکفی بودن تجهیزات و امکانات و پرداخت حداقل بهای یک سهم، به عضویت شرکت های تعاونی کار درآیند.
• نکات قابل توجه در مورد شرکت های تعاونی کار:
اول اینکه مقاصد و موضوعات این نوع شرکت ها در قانون شرکت های تعاونی مشخص و معین نشده است. فلذا بنابر ماهیت و نوع اینگونه شرکت های تعاونی می توان ساخت و تولید هر گونه کالا، تهیه مواد اولیه، تولید و ساخت کالای مورد تخصص اعضاء، خرید وسایل و ابزارها و ماشین های مربوطه، تاسیس آزمایشگاه و فروشگاه و بناها و تاسیسات مورد احتیاج، خرید و یا تهیه وسایل و ابزارهای مورد احتیاج اعضاء و ایجاد گروه های تعمیر و نگاهداری، انجام سایر معاملات مربوط به موضوع شرکت و ادغام شرکت های تعاونی دیگر را جزء مقاصد و اهداف و موضوعات شرکت مزبور قرار داد.
دوم اینکه در اینگونه شرکت ها، چنانچه شرکت مبادرت به تهیه مواد اولیه کند آنها را برای تولید کالا و به نفع و به حساب شرکت به عنوان یک شخصیت مستقل حقوقی در اختیار اعضاء قرار می دهد و اعضاء حق ندارند پس از دریافت مواد اولیه و تبدیل آن به کالا و مصنوعات آن ها را به حساب خود به فروش برسانند یا، چنانچه فقط نیروی کار خود را در اختیار شرکت قرار می دهند، حق ندارند دستمزد کار را مستقیما برداشت کنند؛ بلکه باید آنها را در اختیار شرکت قرار دهند تا طبق قراردادهای فی ما بین اعضاء تقسیم شود. بنابراین، بدیهی است که «مازاد برگشتی» در این نوع شرکتها با سایر شرکت های تقریبا مشابه مثل شرکت های تعاونی صاحبان حرفه ها و صنایع دستی، فرق کند. در این نوع شرکت ها مازاد برگشتی، به تناسب ارزش محصول کار یا ساعات کار انجام شده، فی ما بین اعضاء تقسیم می شود.
• انواع شرکت های تعاونی کار
شرکت های تعاونی کار، از نظر نوع فعالیت و موضوع، می توانند به دو نوع شرکت تعاونی تقسیم شوند. اول شرکت تعاونی تولید کالا (کار)؛ دوم: شرکت تعاونی خدماتی و عمران شهری (کار).
• شرکت تعاونی تولید کالا (کار) :
این گونه شرکت های تعاونی از تجمع و تشکل اعضاء برای تولید کالا یا هر نوع فعالیت تولیدی دیگر اعم از کشاورزی و دامپروری و صنایع و غیره به وجود می آید. شرکت تعاونی تولید کالا(کار) نمونه روشن و بارز شرکت تولیدی است. بدین جهت می توانند از واژه تولیدی استفاده نمایند و با توجه به ماده 26 قانون بخش تعاونی، در صورت وم از حقوقی که قانونگذار برای حمایت از شرکت های تعاونی تولیدی قائل شده بهره مند شوند. در این جا یادآوری این نکته لازم است که شرکت های تعاونی تولیدی می توانند موضوع فعالیت خود را کشاورزی، باغداری، پرورش زنبورعسل، صید ماهی، پرورش و تربیت دام، ماکیان، و تولید فرآورده های لبنی و تخم مرغ و غیره قرار دهند و از این نظر هیچگونه منعی در قانون بخش تعاونی یا دیگر قوانین مربوط به شرکت های تعاونی مشاهده نمی شود لیکن حوزه عملیات ومحل فعالیت شرکت های تولیدی (کار) یا هرنوع فعالیت تولیدی اعم از کشاورزی و صنعتی، وما باید خارج از محدوده روستاهای کشور باشد؛ زیرا در محدوده روستاهای کشور امور مربوط به کشاورزی و دامداری و غیره فقط در شرکت های کشاورزی و دامپروری، که زیر نظر وزارت کشاورزی فعالیت می کنند، امکان پذیر است.
• شرکت تعاونی خدماتی و عمران شهری(کار)
گفتیم که موضوع شرکت تعاونی کار می تواند انجام خدمات، مانند تعمیر انواع و اقسام وسایل صوتی و برقی و خانگی و یا نقاشی ساختمان و ساختمان سازی و خانه سازی و پل سازی یا نظافت و بهداشت محیط باشد. در این صورت، نوع شرکت، برابر ماده 27 قانون بخش تعاونی، از انواع تعاونی های توزیعی به شمار خواهد رفت.
• شرایط عضویت در تعاونی کار
شرایط عضویت افراد در شرکت های تعاونی تولیدی و یا خدماتی (کار) به شرح ذیل است :
1- پرداخت حداقل یک سهم (نقدی یا جنسی)
2- عضو باید شخص حقیقی باشد و نیروی کار خود را در اختیار شرکت قرار دهد، یعنی عضو باید علاوه بر سرمایه گذاری و خرید سهام شرکت، در اداره تولید، فروش و امور فنی شرکت، طبق توافق جمعی اعضاء فعالیت داشته باشد. این است که تبصره 1ماده 8 قانون بخش تعاونی مقرر می دارد : تعاونی های تولیدی (که شرکت تعاونی کار نمونه واقعی آن است) عضو باید در تعاونی به کار اشتغال داشته باشد.
• خروج عضو از شرکت تعاونی کار
1- خروج عضو از شرکت تعاونی خدماتی (کار) آزاد و تابع قصد و اراده اعضاء است و از این نظر منعی در قانون بخش تعاونی برای خروج اعضاء از شرکت تعاونی کار مشاهده نمی شود.
2- خروج یا استعفای عضو از شرکت های تعاونی تولیدی (کار) برای اعضای معمولی آزاد است. لیکن خروج اعضای متخصص، یعنی اعضایی که در رأس ارکان شرکت اند، اعم از مدیریت، بازرسی،امور فنی،امورفروش و بازرگانی، برابر تبصره ماده 12 قانون بخش تعاونی به طور ناگهانی امکان پذیر نیست. اینگونه اعضاء باید شش ماه قبل از خروج خود از شرکت مراتب استعفای خود را به اطلاع شرکت(هیأت مدیره) برسانند. البته اعضای متخصص در قانون بخش تعاونی مشخص و تعریف نشده اند. به نظر می رسد هر عضوی که عهده دار مدیریت و اداره قسمتی از شرکت اعم از اداری و فنی و تولیدی باشد و خروج یا استعفای ناگهانی وی لطمات جبران ناپذیری به شرکت وارد کند یا موجبات وقفه و اختلال و سرانجام، تعطیلی شرکت تعاونی را فراهم سازد، عضو متخصص شناخته می شود و درعدم فقدان هرگونه مرجع خاصی جهت تعیین و تشخیص عضو متخصص به ناچارباید بالاترین تجمع شرکاء یعنی مجمع عمومی عادی یا هیأت مدیره شرکت، و در صورت عدم توانایی برای تصمیم گیری در این خصوص وزارت تعاون را مرجع اساسی تعیین عضو متخصص قلمداد نمود.
• مدارک تأسیس و ثبت شرکت های تعاونی :
_ تکمیل اساسنامه طبق نمونه اداره و ارائه آن به اولین مجمع عمومی عادی.
_ آگهی پذیرش عضو
_ دعوت از افراد جهت عضویت در شرکت تعاونی
_ دعوت نامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی ( در شرف تأسیس).
_ دعوت از کارشناس رسمی دادگستری جهت ارزیابی آورده های غیر نقدی.
_ رسید پرداخت مقدار لازم التأدیه سرمایه.
_ طرح پیشنهادی و دریافت مجوز طرح توجیهی در صورت نیاز از مراجع ذیربط و ارائه به اداره تعاون.
_ فروش سهام و دریافت تعهدنامه خرید سهام.
_ افتتاح حساب به نام تعاونی در شرف تأسیس در نزد صندوق تعاون.
• مدارک دعوت موضوع بند 2 ماده 32 قانون بخش تعاونی به شرح ذیل :
_ تهیه و پیشنهاد اساسنامه طبق قانون ومقررات
_ دعوت به عضویت افراد واجد شرایط و نامزدی در هیأت مدیره وسمت بازرس
_ تشکیل اولین مجمع عمومی عادی جهت تصویب و ثبت اساسنامه و تعیین هیأت مدیره و سایر وظایف مجمع عمومی عادی.
* تذکر: پس از تشکیل اولین جلسه رسمی مجمع عمومی عادی و تعیین هیأت مدیره و بازرس وظایف هیأت موسس خاتمه می یابد.


کامپیوتریا

اختیارات مدیران در شرکت های بامسئولیت محدود نه از قاعده منع محدودیت اختیارات در برابر اشخاص ثالث در شرکت های سهامی پیروی می کند و نه دقیقاَ تابع رابطه وکالت همانند دیگر شرکت های تجاری است.
مطابق ماده 105 قانون تجارت :
" مدیران شرکت کلیه اختیارات لازمه را برای نمایندگی و لدلره شرکت خواهند داشت مگر اینکه در اساسنامه غیراین ترتیب مقرر شده باشد – هر قراردادی راجع به محدود کردن اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح به آن نشده در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است ".
در ماده بالا در مقایسه با قاعده ناظر بر اختیارات مدیران شرکت های سهامی، چند ویژگی قابل تامل به نظر می رسد :
اول : در این شرکت مانند شرکت سهامی، اصل بر دارا بودن کلیه اختیارات برای مدیران است.
دوم : استثنای وارد بر این قاعده یعنی ذکر در اساسنامه به صراحت و برخلاف شرکت سهامی، به دور از چون و چراست . لذا ، هر محدودیتی که نسبت به قاعده ، به شرط آنکه در اساسنامه وارد گردد، دارای اعتبار است.
سومین و مهم ترین ویژگی مقررات ماده مرقوم که وجه تمایز آشکار آن با ماده 1 لایحه اصلاحی قانون تجارت 1347 است ، قابلیت استناد به محدودیت های مقرر در اساسنامه بر اختیارات مدیران در شرکت بامسئولیت محدود در برابر ثالث و عدم اعتبار آن در شرکت سهامی است. به دیگر سخن ، در هر دو شرکت می توان اختیارات اعتبار آن در شرکت سهامی است. به دیگر سخن ، در هر دو شرکت می توان اختیارات مدیران را در اساسنامه محدود ساخت. لکن در رمورد شرکت سهامی این محدودیت فقط در روابط میان مدیران و شرکت معتبر است و در برابر اشخاص خارج از شرکت قابلیت استناد ندارد. در حالی که ، در شرکت بامسئولیت محدود هر گونه محدود سازی در خصوص اختیارات مدیران که در اساسنامه تصریح شده باشد نه فقط در رابطه با مدیران و شرکت بلکه نسبت به اشخاص ثالث نیز قابل استناد است. در نتیجه، در صورتی که اساسنامه شرکت بامسئولیت محدود، معاملات مثلاَ بالاتر از مبلغ معینی را توسط مدیران بدون تصویب شرکا بی اعتبار بداند، و مدیران معامله ای بالاتر از مبلغ تعیین شده با اشخاص ثالث انجام دهند، شرکت می تواند با استناد به مفاد اساسنامه از انجام تعهدات ناشی از معامله مزبور خودداری ورزد. چنانچه قرارداد قابل تجزیه باشد، شرکت تا مبلغ تجویز شده در اساسنامه متعهد و نسبت به مازاد بر آن تعهدی به انجام ندارد.
نکته مهم که دارای آثار عملی بوده و در مراجع قضایی نیز موضوع دعوی قرار می گیرد، آن است که آیا مدیر یا مدیران به صورت فردی و نه در قالب هیئت مدیره، مجاز به تفویض بخشی از اختیارات خود یا همه آن به سایرین و به ویژه اشخاص غیرمدیر هستند ؟ این پرسش را با این عبارت نیز می توان طرح نمود که آیا اختیارات هر مدیر در شرکت بامسئولیت محدود قائم به شخص است یا خیر ؟ در این رابطه دو دیگاه قابل تفکیک است :
مطابق دیدگاه نخست، در قانون تجارت هیچ گونه مقرره ای که شیوه واگذاری اختیارات مدیران و محدوده آن را مشخص سازد وجود ندارد. افزون بر آنکه قانون گذار تفویض اختیار از سوی مدیران را به صورت انفرادی نیز منع ننموده است و با توجه به آنکه باید عدم منع را حمل بر حواز نمود، بنابراین واگذاری اختیارات مدیران را به صورت فردی چه به صورت کلی یا جزیی باید دارای اعتبار دانست. در راستای همین نظریه اساسنامه های نمونه اداره ثبت شرکت ها که جهت تکمیل در اختیار اشخاص قرار می گیرند، نیز به روشنی متضمن اختیار مزبور بوده و رویه معمول نیز بر همین منوال است.
در برابر نظریه بالا، دیدگاه دیگری را می توان طرح نمود  که به موجب آن اختیارات هر مدیر قائم به شخص بوده و نبایستی چه در اساسنامه و چه خارج از آن مجوزی برای واگذاری آن ها به دیگران تصور نمود. بر این اساس، گزینش اشخاص به عنوان مدیر، بر مبنای صلاحیت های فردی و توانایی های ایشان است. بنابراین ، سمت مدیر مانند وکالت صرف در انجام امری نیست تا قابل و.اگذاری به غیر باشد. به علاوه حتی در وکالت، بدون اختیار حق توکیل، امکان تفویض اختیارات متصور نیست.
از میان دو دیگاه  بالا و علی رغم رویه ثبت شرکت ها، نظریه دوم با ماهیت مدیریت و هدف آن سازگاری بیشتری دارد. چرا که فرض بر آن است که موضوع هر شرکت نیازمند تخصص و دانش آن رشته کاری بوده و شرکا با توجه به چنین شرطی افزون بر ویژگی های شخصیتی فرد مورد نظر، مبادرت به انتخاب وی می نمایند. با این حال همان گونه که در مورد شرکت سهامی صادق است، مدیر شرکت بامسئولیت محدود در صورتی که شرکت تنها با یک مدیر اداره می شود و یا هیئت مدیران چنانچه شرکت دارای چند مدیر است، باید بتوانند بخشی از اختیارات خود در امور خاصی مانند کارشناسی را به شخص یا اشخاصی واگذار نمایند.


کامپیوتریا

نان  صنعتی، یعنی نانی که در حجم بالا و معمولاَ در کارخانه تولید شود.نان های صنعتی به دو گروه تقسیم می شوند : گروه اول ، نان هایی هستند که در حجم زیاد در کارخانه ها تولید می شوند و گروه دوم هم شامل نان های غیرمسطح و غیرسنتی هستند.
امروزه به دلیل تغییرات گسترده در تمامی ابعاد زندگی بشرعلی الخصوص تغذیه ، شرکت های بسیاری در زمینه ی تولید نان صنعتی اقدام نموده اند که به دلیل مصالح اجتماعی و  سلامت مردم این علائم می بایست به ثبت برسند. در این رابطه ، ماده 1 قانون ثبت علائم و اختراعات مقرر می دارد :
" داشتن علامت تجاری اختیاری است مگر در مواردی که دولت آن را اامی قرار دهد".
به موجب ماده 5 تصویبنامه مورخ سوم اردیبهشت 1328 مواردی که دولت ثبت آن ها را اجباری دانسته است به شرح ذیل است :
1. داروهای اختصاصی ( سپسیالتیه ) مورد استعمال طبی یا بیطاری که با نسخه پزشک یا بدون آن مصرف می شود.
2. مواد غذایی که در لفاف و یا ظروف و به اسم مشخصی باشد مانند کنسرو و مواد غذایی ، آردهای مخصوص، چای های مختلف ، شکلات ، آب نبات، پنیر، شیر، مربا، ترشی، کره و روغن های مختلف و غیره
3. آب های معدنی یا گازدار، شربت آب های میوه . که در تحت اسم و ظرف مشخصی به معرض فروش گذارده می شود.
4. لوازم آرایش و وجاهت که برای استعمال مستقیم بر روی بدن انسان به کار می رود مانند صابون ، خمیر ، پودر ، محلول عطریات ، ادکلن و پماد
تمام اجناس دارویی و طبی و مواد غذایی مذکور در این آیین نامه، اعم از آن که در داخل ایران ساخته و یا در خارج ساخته و وارد کشور شود و در بازار تحت اسم مشخصی که بر روی برچسب آن زده می شود به معرض فروش قرار گیرد باید دارای علامت صنعتی یا تجارتی ثبت شده بود و در روی برچسب نکات زیر تصریح شود:
الف- اسم تجارتی و نشانی سازنده ی جنس با قید کشور مبدا
ب- شماره ثبت علامت در ایران
بر اساس ماده ی 2 این آیین نامه، علامت و مشخصات بالا باید قبل از به معرض فروش قرار دادن جنس روی اجناسی که از خارجه وارد شده قید گردد.
برچسب مقرره در ماده ی 1 باید طوری الصاق شود که نتوان آن را از روی لفاف یا ظرفی که در آن جنس به معرض فروش گذاشته می شود به سهولت برداشت و تنظیم آن باید به طریقی باشد که نام کشور مبدا و نام و نشانی سازنده علامت و شماره ثبت و از زمانی که وزارت بهداری اعلام کند شماره و تاریخ اجازه ی فروش در ایران خوانا باشد.
تمام این نوشتجات که بر روی برچسب الصاق شده به اجناس خارجه ممکن است به زبان بیگانه باشد استعمال زبان فارسی نیز اختیاری خواهد بود.
قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب مرداد ماده 1362 برای متخلفین مجازاتی به شرح زیر تعیین نموده است:
ماده 124- اشخاص ذیل به حبس تا شش ماه محکوم خواهند شد:
1- کسانی که علامت تجاری اجباری را در روی محصولی که اجباراَ باید دارای آن علامت باشد استعمال نکنند.
2- کسانی که عالماَ محصولی را به معرض فروش گذاشته یا به فروشند که دارای علامتی نباشد که برای آن محصول اجباری است.

    مدارک لازم جهت ثبت برند نان صنعتی

شخص حقیقی:
1) کپی شناسنامه شخص متقاضی
2) کپی کارت ملی شخص متقاضی
3) کپی کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
4) کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5) نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
شخص حقوقی:
1) کپی شناسنامه مدیر عامل شرکت
2) کپی کارت ملی مدیر عامل شرکت
3) کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت(از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
4) کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5) کپی کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
6) یک نمونه از علامت مورد تقاضا(در کادر 10 در 10)
نکته: در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی اامی نخواهد بود.


کامپیوتریا

شرکت سهامی عام می تواند برای بسط و توسعه امور تجاری خود به دو صورت استقراض نماید.
1- بطور عادی
2- از طریق اوراق قرضه
الف- استقراض به طور عادی
بدین ترتیب است که مبلغی به عنوان وام از بانک ها و اشخاص برای مدت معینی گرفته می شود زیرا گرفتن وام یا دادن وام برای شرکت منعی ندارد. همان طوری که در بین مردم عادی و معمولی گرفتن استقراض وجه یا مالی معمول و متداول می باشد.
ب- استقراض از طریق اوراق قرضه
اوراق قرضه فقط برای شرکت های سهامی عام تجویز شده و شرکت های سهامی خاص نمی توانند اوراق قرضه منتشر نمایند و در خصوص ورقه قرضه ماده 52 قانون تجارت چنین می گوید :
" ورقه قرضه ورقه مورد معامله ایست که معرف مبلغ وام است و با بهره معین که تمامی و یا اجزاء آن در موعد یا زمان های معینی باید مسترد گردد برای ورقه قرضه ممکن است علاوه بر بهره، حقوق دیگری نیز شناخته شود ". بنابراین ورقه قرضه به منزله سند طرف شرکت می باشد و کسانی که آن را دارا می باشند حق هیچگونه دخالت در امور شرکت را ندارند بلکه طلبکار شرکت محسوب می شوند و انتشار آن موقعی صورت می گیرد که کلیه سرمایه ثبت شده شرکت پرداخت شده و مدت 2 سال از تاریخ اتمام ثبت گذشته و در اساسنامه شرکت پیش بینی گردیده و یا اینکه مجمع عمومی آن را تصویب نموده باشد.
و برای انتشار اوراق قرضه باید چگونگی فروش و انتشار آن همراه با طرح اعلامیه به اداره ثبت شرکت ها اعلام گردد تا از آن طریق در رومه رسمی درج شود.
شرایط انتشار اوراق قرضه :
1- انتشار اوراق قرضه در اساسنامه شرکت پیش بینی شده باشد.
2- کلیه سرمایه ثبت شده شرکت تادیه شده باشد.
3- دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته باشد.
4- دو ترامه عملکرد سالیانه شرکت به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد.
چنانچه انتشار اوراق قرضه در اساسنامه شرکت پیش بینی نشده باشد مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام می تواند بنا به پیشنهاد هیات مدیره انتشار اوراق قرضه را تصویب و شرایط آن را تعیین کند. اساسنامه و یا مجمع عمومی می تواند به هیات مدیره شرکت اجازه دهد که طی مدتی که از دو سال نکند یک ماده چند بار به انتشار اوراق قرضه مبادرت نماید. ضمناَ مبلغ اسمی اوراق قرضه و نیز ارزش قطعات اوراق قرضه باید متساوی باشد.
اوراق قرضه باید به وسیله اشخاصی که حق امضاء دارند امضاء شوند و دارای موارد ذیل باشند :
1- نام شرکت
2- موضوع شرکت
3- شماره تاریخ ثبت شرکت
4- مرکز اصلی شرکت
5- مدت شرکت
6- مبلغ سرمایه شرکت و تصریح به اینکه کل آن پرداخت گردیده است.
7- چگونگی و شرایط بازپرداخت قرضه
8- تضمین هایی که احتمالاَ برای اوراق قرضه در نظر گرفته شده است.
9- چنانچه اوراق قرضه قابل تبدیل به سهام باشد شرایط و نحوه تعویض و مهلت آن .


کامپیوتریا

از آنجا که فعالیت های تجاری به ویژه در بازارهایی که رقابت و سرمایه در آن ها نقش اساسی را ایفا می کند با خطرهایی مواجه است که چه بسا به ورشکستگی تاجران بیانجامد، و نیز به لحاظ آنکه امور اقتصادی بزرگ معمولاَ نیاز به سرمایه های کلان و میز مدیریت های کارآمد دارد، لذا از سوی قانونگذاران " شرکت های تجاری " مورد شناسایی قرار گرفتند تا با تاسیس آن ها زمینه برای اجتماع فن آوری، سرمایه و مدیریت در یکجا و تعامل نظام مند بین آن ها فراهم شود.
هر گاه دو یا چند نفر به منظور انجام امور تجاری با تسهیم سرمایه و ترسیم نحوه تقسیم سود و زیان طبق مفاد قرارداد، تفاهم نمایند فعالیت آن ها یک شرکت تجاری را تشکیل داده است به عبارت دیگر هرگونه عملیات تجاری ناشی از تودیع سرمایه شرکاء که طبق قرارداد با تقسیم سود و زیان همراه باشد مشمول فعالیت شرکت تجاری است.
از طریق شرکت تجاری، نه تنها امکان جذب سرمایه های خرد و کلان برای طرح های بزرگ اقتصادی فراهم می شود، بلکه سرمایه گذاران نیز امکان می یابند تقسیم خطر کنند و سرمایه خود را در رشته های مختلف به کار اندازند و از مدیریت های متخصص در هر رشته برای آن بخش از سرمایه استفاده کنند.
همه این امکانات در صورتی فراهم می شود که شخصیت حقوقی شرکت ها از شرکا مستقل گردد و در اکثر آن ها حتی در صورت ورشکستگی بدون تقصیر، طلبکاران نتوانند به خود شرکا مراجعه نمایند و مسئولیت آنان در شرکت، محدود باشد به همان مبلغی از سرمایه که به شرکت آورده اند . این زمینه ای است که قانون فراهم آورده است.
محدودیت خطر و مسئولیت شرکاء به آورده آنان در اغلب شرکت های تجاری، خلاف اصول و قواعد حقوقی نیست ، زیرا طرف های قرارداد با علم به محدودیت مزبور با شرکت ها معامله می کنند و در واقع به طور ضمنی و بنایی در توافقات شرط می شود که در نهایت ، تنها خود شرکت مسئول انجام تعهدات و پرداخت دیون خواهد بود و جز دارایی و اعتبار آن چیز دیگری تضمین طلب بستانکاران نخواهد بود و آنان حقی نسبت به دارایی شرکاء و سهامداران شرکت نخواهند داشت.
در عین حال استدلال فوق تنها در ارتباط با تعهدات و مسئولیت های قراردادی موجه است و شامل مسئولیت هایی که ناشی از اامات خارج از قرارداد یعنی ایراد خسارت و زیان های ناروا به دیگران است، نمی شود. در موارد اخیر تنها همان تصریح قانونگذار است که می تواند مستند این محدودیت ذکر شود. البته در مورد مسئولیت های یاد شده، زیاندیده همواره حق خواهد داشت از کسانی که شخصاَ وارده  به اشخاص ثالث ناشی از تخلفات مدیران از قوانین و مقررات باشد، علاوه بر شرکت، آنان خود نیز شخصاَ در برابر زیاندیدگان مسئول خواهند بود ضمن آنکه شرکت یا شرکا خواهند توانست پس از تادیه خسارت شخص زیاندیده، به مدیران مقصر مراجعه نماید. ( م 12 قانون مسئولیت مدنی، م 1 و 142 ق. ت )
همینطور است هر گاه تخلفات مدیران سبب ورشکستگی یا عدم ملائت شرکت شده باشد، که طلبکاران شرکت حق مراجعه به مدیران مسئول را برای دریافت تمام طلب خود خواهند داشت. ( م 143 )
بدین ترتیب ملاحظه می شود استقلال شخصیت حقوقی شرکت ها نمی تواند پوشش حمایتی برای متخلفین از قوانین و مقررات و ایراد زیان های ناروا به اشخاص شود.
از طرف دیگر، با عنایت به اینکه شرکت های تجاری صرف نظر از ظاهر اسمشان، یک موسسه تجاری و به تعبیر دیگر یک سازمان هستند که قانون آن ها را موجود و دارای شخصیتی مستقل از تشکیل دهنده محسوب کرده است، منطقاَ فرقی نمی کند که تشکیل دهنده شرکت، یک نفر باشد یا چند نفر.
بنابراین علی القاعده یک نفر نیز می تواند یک شرکت تجاری تاسیس کند ( شرکت یک سازمان است نه یک مشارکت ) . البته طبق قانون نتجارت کنونی ایران، تشکیل شرکت تجاری با کمتر از دو نفر ممکن نیست. (م 94 ) ولی در قوانین برخی کشورها این امر پیش بینی شده است.


کامپیوتریا

   مقدمه

" قرارداد عمومی کنوانسیون پاریس " برای حمایت مالکیت صنعتی که به نام " اتحادیه پاریس " معروف است، به واسطه عهدنامه چند جانبه، در پاریس در سال 83 به وجود آمده و در بروگسل در سال 1900، در واشنگتن در سال 1911، در لاهه در سال 1925، در لندن در سال 1934، در لیسبن در سال 1985 و در استکهلم در سال 1967 و 1979، مورد تجدید نظر قرار گرفته است.
به تجویز ماده واحده مصوب 10 / 12/ 1337 که مقرر می دارد ، " دولت مجاز است ، الحاق خود را به اتحادیه پاریس که مقر آن در برن است و برای مالکیت صنعتی و تجاری و کشاورزی به موجب پیمان های چند جانبه تشکیل شده، با تمام تغییرات و اصلاحاتی که تا این تاریخ در آن عمل آمده است، اعلام دارد .". ایران در سال 1338 شمسی ( 16 دسامبر 1959 ) به قرارداد عمومی پاریس ملحق شده است. ( اکثر کشورهای جهان به این قرارداد ملحق شده اند ).

    تاسیس اداره مخصوص مالکیت صنعتی

هر یک از کشورهای اتحادیه، تعهد می نماید که اداره مرکزی مخصوص مالکیت صنعتی، تاسیس نماید تا مرجع قبول اظهارنامه های ثبت اختراع، نمونه های اشیای مصرفی، طرح ها و مدل های صنعتی و تجاری، باشد و مراتب ثبت آن ها را به اطلاع عموم برساند. اداره مذکور، نشریه رسمی مرتبی منتشر خواهد کرد که مراتب ذیل مرتباَ در آن انتشار خواهد یافت :
الف- اسامی دارندگان گواهینامه های صادره با ذکر خلاصه ای از مشخصات اختراعات ثبت شده
ب- نقل و انتشار علائم ثبت شده .
در ایران، آیین نامه سازمان اداری و وظایف اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی، مصوب شهریور ماه 1340، همان طور که در مقدمه آن قید شده، نظر به مقررات قانون (ماده واحده ) مصوب دهم اسفندماه 1337، که به دولت ایران اجازه الحاق به اتحادیه عمومی پاریس را می دهد، تصویب شده است. ماده اول آیین نامه مزبور می گوید : " اداره ثبت شرکت ها و علائم تجاری و اختراعات اداره کل ثبت تهران، از این تاریخ به نام : "  اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " ، نامیده می شود.
به موجب همین ماده ثبت علائم تجاری و اختراعات و نام تجاری و اشکال و ترسیمات صنعتی، از جمله وظایف این اداره می باشد و نیز طبق ماده 2 آیین نامه مزبور، اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی، علاوه بر انجام وظایف قانونی، موظف شده است در موضوع حمایت مالکیت صنعتی، با در نظر گرفتن احتیاجات و مقتضیات اوضاع اقتصادی کشور و تعهدات بین المللی، طرح های قانونی و آیین نامه های اجرایی آن را، تهیه و پیشنهاد نماید.
( یادآوری می شود که این اداره به موجب آیین نامه مورخ 24 / 2 / 1386 مصوب رئیس قوه قضاییه ، به دو قسمت " اداره کل ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری " و " اداره کل ممالکیت صنعتی " ، تقسیم شده است و به موجب ماده 3 آیین نامه مزبور، اداره کل اخیر، اجرای معاهدات کنوانسیون هایی را که ایران به آن ها ملحق شده است، برعهده دارد )

    اداره بین المللی حمایت مالکیت صنعتی

به موجب ماده 13 قرارداد عمومی پاریس، اداره بین المللی که به نام " اداره بین المللی برای حمایت مالکیت صنعتی " تاسیس شده، تحت نظارت عالیه دولت سوئیس قرار گرفته و این دولت، سازمان آن را تنظیم نموده و بر طرز کار آن نظارت می کند. هزینه های عادی اداره بین المللی، به وسیله کلیه کشورهای عضو اتحادیه، مشترکاَ تامین می شود. دولت سوئیس در هزینه های اداره بین المللی و همچنین در حساب های آن، نظارت می کند و مساعده های لازم را می پردازد.
اداره بین المللی ، کلیه اطلاعات مربوط به حمایت مالکیت صنعتی را، جمع آوری و متمرکز نموده و منتشر می نماید. در بررسی نکات مشترکی که برای اتحادیه مفید باشند اقدام نموده و به کمک اسنادی که از طرف ادارات مختلف در اختیارش گذاشته می شود، در زمینه مسائل مربوط به موضوع اتحادیه، مرتباَ نشریه ای منتشر خواهد نمود .
اداره بین المللی باید همیشه آماده باشد درباره مسائل مربوط به قسمت مالکیت صنعتی، اطلاعات مخصوصی را که ممکن است مورد احتیاج کشورهای اتحادیه باشد، در اختیار آنان بگذارد. رئیس اداره بین المللی، هر سال راجع به دوره تصدی خود، گزارشی تنظیم نموده و برای تمام کشورهای عضو اتحادیه، ارسال خواهد داشت. ( بندهای 3 و 5 ماده 13).


کامپیوتریا

شرکت تعاونی شرکتی است از اشخاص حقیقی یا حقوقی که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضا از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آنان ، موافق اصولی که در قانون شرکت های تعاونی مصوب 9 / 4/ 1352 مصرح است ، تشکیل می شود.
ملاحظه می شود که شرکت تعاونی بر پایه اصول تعاون تشکیل می شود و هدف آن رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکا است که از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری شرکا که در شرکت تعاونی اعضا نامیده می شوند، صورت می گیرد.
شرکت های تعاونی برای اداره امور خود دارای ارکانی به شرح ذیل می باشند :
مجمع عمومی – هیئت مدیره – بازرسی
مجمع عمومی :
برابر این قانون مجمع عمومی بالاترین و عالی ترین مرجع تصمیم گیرنده می باشد و حق همه گونه نظارت بر امور تعاونی ها را دارد و از اجتماع اعضاء تعاونی ها یا نمایندگان تام الاختیار آن ها به طور عادی و یا فوق العاده تشکیل می شود و هر یک از اعضاء صرفنظر از میزان سرمایه ای که دارد فقط دارای یک رای می باشد.
لازم به توضیح است که هر گاه یکی از دستگاه های دولتی مانند بانک ها و شرکت های دولتی و سازمان های عمومی در تعاونی سرممایه گذاری یا مشارکت نموده باشند می توانند نماینده ای برای نظارت در تعاونی و شرکت در جلسات مجمع عمومی و هیئت مدیره به عنوان عضو ناظر معرفی نمایند.

    مجمع عمومی موسس و وظایف آن

عبارتست از کلیه افراد واجد شرایط عضویت در تعاونی مربوطه که اقدام به تاسیس آن می نمایند و دارای وظایفی به شرح ذیل می باشند .

    تهیه و پیشنهاد اساسنامه طبق قوانین و مقررات
    دعوت به عضویت افراد واجد شرایط
    تشکیل اولین مجمع عمومی جهت تصویب و ثبت اساسنامه و تعیین هیئت مدیره که با تشکیل اولین جلسه رسمی مجمع عمومی و تعیین هیئت مدیره وظایف مجمع عمومی موسس خاتمه یابد.
    اعضایی که با مصوبه اولین جلسه مجمع عمومی عادی در اساسنامه موافقت نداشته باشند می توانند در همان جلسه تقاضای عضویت خود را پس بگیرند.
    تصویب اساسنامه تعاونی با حداقل دوسوم اعضاء اولین مجمع عمومی می باشد.
    مجمع عمومی عادی و وظایف آن

مجمع عمومی عادی، مجمعی است که حداقل سالی یک بار پس از پایان سال مالی جهت انجام وظایف قانونی خود تشکیل می شود. و در موارد ضروری در هر موقع سال می توان مجمع عمومی عادی را به صورت فوق العاده تشکیل داد.
وظایف و اختیارات آن به شرح ذیل می باشد.

    انتخاب هیئت مدیره و بازرس و بازرسان برای مدت دو سال
    رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترامه و حساب سود و زیان و سایر گزارش های مالی هیئت مدیره
    تعیین خط مشی و برنامه تعاونی و تصویب بودجه و سرمایه گذاری و اعتبارات و وام های درخواستی و سایر عملیات از قبیل بیمه به پیشنهاد هیئت مدیره .
    اتخاذ نصمیم نسبت به افزایش و یا کاهش سرمایه در حدود قوانین و مقررات
    اخذ تصمیم نسبت به اندوخته ها و سودها و مازاد درآمد و تقسیم آن برابر اساسنامه
    تصویب مقررات و دستورالعمل های داخلی تعاونی
    سایر وظایفی که قوانین و مقررات بر عهده مجمع عمومی قرار می دهد.
    مجمع عمومی فوق العاده

مجمع عمومی فوق العاده عبارت است از اجتماع اعضاء تعاونی یا نمایندگان تام الاختیار برای تصمیمات فوق العاده شرکت از جمله تغییر در مواد اساسنامه یا عزل و نصب و قبول استیفا هیئت مدیره و یا انحلال و ادغام که در محل معین گرد هم آمدند. مجمع عمومی فوق العاده به تقاضای کتبی حداقل یک سوم اعضاء تعاونی و یا اکثریت مطلق اعضاء هیئت مدیره و یا بازرس و بازرسان با حضور حداقل دوسوم اعضاء کل مجمع تشکیل می شود و در تعاونی هایی که بیش از پانصد نفر عضو دارد در صورتی که بار اول با دو سوم اعضاء تشکیل نشود بار دوم با نصف بعلاوه یک رسمیت خواهد داشت و در صورتیکه هیئت مدیره ظرف مدت یک ماه نسبت به تشکیل مجمع عمومی فوق العاده اقدام ننماید وزارت تعاون می تواند در مورد تشکیل آن اقدام نماید.
برای برگزاری مجمع عمومی فوق العاده می توان در سه نوبت از اعضا دعوت کرد. نصاب لازم برای رسمیت جلسات این مجمع با استفاده از قانون بخش تعاونی، به شرح ذیل است :
نوبت اول. در دعوت نوبت اول، رسمیت جلسه مجمع عمومی فوق العاده با حضور حداقل دو سوم اعضا یا وکلا و نمایندگان تام الاختیار آنان به دست می آید. از آنجا که هر عضو شرکت تعاونی بدون در نظر گرفتن میزان سهام ، فقط دارای یک رای است ، می توان گفت که جلسه مجمع عمومی فوق العاده در دعوت نوبت اول به شرطی رسمیت می یابد که از کل رای دهندگان – که برابر با تعداد اعضای شرکت تعاونی است – دست کم دو ثلث آنان، اصالتاَ یا وکالتاَ و به نمایندگی در جلسه حضور داشته باشند.
نوبت دوم . اگر در دعوت اول به علت حاصل نشدن نصاب لازم، جلسه مجمع تشکیل نشود، یک بار دیگر برای برگزاری آن از اعضا دعوت می شود. آگهی دعوت دوم باید با همان دستور جلسه، حداکثر ظرف 15 روز از تاریخ تشکیل نشدن جلسه دعوت اول منتشر شود. رسمیت جلسه در این دعوت وقتی حاصل می شود که حداقل نصف به علاوه یک اعضا یا وکلا و نمایندگان تام الاختیار آن ها در آن حاضر باشند.
نوبت سوم . چنانچه در دعوت دوم نیز جلسه عمومی فوق العاده به علت رسمیت نیافتن تشکیل نشود، برای بار سوم با انتشار آگهی به شرح و ترتیب نوبت دوم از اعضا دعوت می شود. جلسه مجمع عمومی فوق العاده در دعوت نوبت سوم با حضور هر تعداد شرکت کننده رسمی خواهد بود.
چون دعوت چهارمی برای برگزاری مجمع عمومی فوق العاده پیش بینی نشده است ؛ لذا دعوت نوبت سوم آخرین دعوت برای تشکیل این مجمع است. با آنکه مقررات خاصی در خصوص تشکیل نشدن مجمع عمومی فوق العاده وجود ندارد ، می توان گفت هر ذی نفعی می تواند رسیدگی به موضوع و انجام اقدامات مقتضی را از وزارت تعاون درخواست کند.
وظایف مجمع عمومی فوق العاده :
وظایف مجمع عمومی فوق العاده به شرح ذیل می باشد :
1- تغییر در اساسنامه تعاونی
2- تصمیم گیری نسبت به عزل هیئت مدیره
3- اخذ تصمیم در مورد قبول استعفاء هیئت مدیره
4- تصمیم در مورد انحلال تعاونی
5- تصمیم گیری درباره ادغام آن


کامپیوتریا

سازمان امور مالیاتی به موجب تکالیف متعددی با ادارات ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری در ارتباط می باشد به نحوی که تکالیف مشترک بسیاری برای هر دو دستگاه در نظر گرفته شده است که هر گونه اقدام در این خصوص نیازمند تعریف دقیق موضوعات دسته ارتباطی می باشد.
هر چند ساختارهای ثبتی در قالب نظم عمومی و رعایت و اامات قانونی در بسیاری از موارد مشابهت با سازمان امور مالیاتی داشته و علی رغم هماهنگی در برخی از امور، تولیت های متفاوت و تفکرات و اهداف سازمانی دو مجموعه موجب گردیده است تا کنون در اجرای قوانین و مقررات توفیقات شایسته نظام صورت نپذیرد و این اختلال به علت جزیره ای و دستگاه محور بودن ت ها از سوی سازمان امور مالیاتی باشند. علیهذا با توجه به این که عملکرد هر دستگاه در تحقیق اهداف دستگاه دیگر، تاثیرگذار می باشد، لذا شایسته است تعاملات فنی مابین در اجرای تکالیف مشترک هر چه بهتر بهبود یابد.
در شاخص سهولت پرداخت مالیات، از سوی بانک جهانی، ایران رتبه 124 و امتیاز 66/78 را در سال 2015 میلادی به خود اختصاص داده است که نسبت به میانگین منطقه از وضعیت مطلوبی برخوردار نیست، از دیدگاه بانک جهانی مالیات های غیر شفاف، سنگین و تبعیض آمیز در ایران، بنگاه ها را به توقف فعالیت تولیدی و یا فرار مالیاتی سوق می دهد. همچنین عدم ساماندهی نظام جامع اطلاعاتی و استفاده از روش غیر مناسب مالیات بر ارزش افزوده مشکل جدی دیگری است که در حال حاضر در ایران وجود دارد.

• بررسی قوانین مرتبط با مالیات شرکت های تجارتی :

در حوزه تکالیف ادارات ثبت شرکت ها مبنی تکالیف متعددی در قوانین و مقررات در نظر گرفته شده است که برخی از موارد در این گفتار بیان می گردد.

• پرداخت مالیات سرمایه :

به موجب ماده 48 قانون اصلاح مالیات های مستقیم مصوب 31/4/1394 شرکت ها مکلف به پرداخت مالیات های سرمایه به شرح ذیل می باشند:
سهام و سهم الشرکه کلیه شرکت های ایرانی موضوع قانون تجارت به استثنای شرکت های تعاونی بر اساس ارزش اسمی سهام یا سهم الشرکه به قرار نیم در هزار مشمول حق تمبر خواهد بود.
تبصره: حق تمبر سهام و سهم الشرکه شرکت ها باید ظرف دو ماه از تاریخ ثبت قانونی شرکت و در مورد افزایش سرمایه و سهام اضافی از تاریخ ثبت افزایش سرمایه در اداره ثبت شرکت ها از طریق ابطال تمبر پرداخت شود افزایش سرمایه در مورد شرکت هایی که قبلا سرمایه خود را کاهش داده اند تا میزانی که حق تمبر آن پرداخت شده است، مشمول حق تمبر مجدد نخواهد بود.

• پرداخت مالیات سالیانه :

به موجب ماده 105 قانون مذکور، شرکت ها مکلف به پرداخت مالیات سالیانه به شرح ذیل شده اند:
جمع درآمد شرکت ها و درآمد ناشی از فعالیت های انتفاعی سایر اشخاص حقوقی که از منابع مختلف درایران یا خارج از ایران تحصیل می شود، پس از وضع زیان های حاصل از منابع غیر معاف و کسر معافیت های مقرر به استثنای موارد که طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه می باشد، مشمول مالیات به نرخ 25% خواهند بود.
البته با توجه به موضوع فعالیت شرکت ها و همچنین سایر قوانین و مقررات مرتبط از جمله قوانین مناطق آزاد تجاری_صنعتی و ویژه اقتصادی و شهرک های صنعتی و یا قوانین مرتبط با شرکت های دانش بنیان و دانشگاهی برخی تعدیل و یا معافیت های قانونی برای بعضی از شرکت ها در نظر گرفته شده است.

• مالیات نقل و انتقال سهام و سهم الشرکه :

به موجب ماده 143 قانون مالیات های مستقیم، مالیات نقل و انتقال سهام و یا سهم الشرکه به شرح ذیل می باشد:
شرکت هایی که سهام آن ها طبق قانون مربوط از طرف هیات پذیرش برای معامله در بورس قبول می شود از سال پذیرش تا سالی که از فهرست نرخ های در بورس حذف نشده در صورتی که کلیه نقل و انتقالات سهام از طریق کارگزاران بورس انجام و در دفاتر مربوط ثبت گردد معادل 10% مالیات آن ها بخشوده می شود.
تبصره 1: از هر نقل و انتقال سهام و حق تقدم سهام شرکت ها در بورس و همچنین سایر اوراق بهاداری که در بورس معامله می شوند، مالیات مقطوعی به میزان نیم درصد ارزش فروش سهام و حق تقدم سهام وصول و از این بابت وجه دیگری به عنوان مالیات بر درآمد نقل و انتقال سهام و حق تقدم سهام مطالبه نخواهد شد.
کارگزاران بورس مکلفند مالیات مزبور را به هنگام هر انتقال از انتقال دهنده وصول و به حساب تعیین شده از طرف سازمان امور مالیاتی کشور واریز نمایند و ظرف مدت ده روز از تاریخ انتقال رسید آن را به همراه فهرستی حاوی تعداد و مبلغ فروش سهام مورد انتقال به اداره امور مالیاتی محل ارسال دارند.
تبصره 2: از هر نقل و انتقال سهام و سهم الشرکه و حق تقدم سهام و سهم الشرکه شرکاء در سایر شرکت ها مالیات مقطوعی به میزان 4% ارزش اسمی آن ها وصول می شود. اما از این بابت وجه دیگری به عنوان مالیات بر درآمد نقل و انتقال فوق مطالبه نخواهد شد. انتقال دهندگان سهام و سهم الشرکه و حق تقدم سهام مکلفند از انتقال، مالیات متعلق را به حساب سازمان امور مالیاتی کشور واریز کنند.
ادارات ثبت یا دفاتر اسناد رسمی مکلفند در موقع ثبت تغییرات یا تنظیم سند انتقال حسب مورد گواهی پرداخت مالیات متعلق را اخذ و ضمیمه پرونده مربوط به ثبت یا انتقال کنند.
تبصره 3: در شرکت های سهامی پذیرفته شده در بورس اندوخته صرف سهام مشمول مالیات مقطوع به نرخ نیم درصد خواهد بود و به این درآمد مالیات دیگری تعلق نمی گیرد. شرکت ها مکلفند ظرف 30 روز از تاریخ ثبت افزایش سرمایه آن را به حساب سازمان امور مالیاتی کشور واریز کنند.
پرداخت مالیات مربوط به سهام متوفی
مالیات مربوط به سهامدار و یا مالک متوفی شرکت به شرح ذیل بیان شده است.
ماده 117 اصلاحی 1394 قانون مالیات های مستقیم : اموال و دارایی هایی که در نتیجه فوت شخص اعم از فوت واقعی یا فرضی انتقال می یابد، به شرح ذیل مشمول مالیات است :
1- نسبت به سپرده های بانکی، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار به استثنای موارد مندرج در بند 2 این ماده و سودهای متعلق به آن ها و همچنین سود سهام و سهم الشرکه تا تاریخ ثبت انتقال به نام وارث و یا پرداخت و تحویل به آن ها به نرخ 3%.
2- نسبت به سهام و سهم الشرکه و حق تقدم آن ها یک و نیم برابر نرخ های مذکور در تبصره 1 ماده 143 و (ماده 143 مکرر) این قانون طبق مقررات مذکور در تاریخ ثبت انتقال به نام وارث.
3- نسبت به حق الامتیاز و سایر اموال و حقوق مالی که در بندهای مذکور به آن ها تصریح نشده است، به نرخ 10% ارزش روز در تاریخ تحویل یا ثبت انتقال به نام وارث.
4- نسبت به انواع وسایل نقلیه موتوری، زمینی، دریایی و هوایی به نرخ 2% بهای اعلامی توسط سازمان امور مالیاتی کشور در تاریخ ثبت انتقال به نام وارث.
5- نسبت به املاک و حق واگذاری محل یک و نیم برابر نرخ های مذکور در ماده 59 این قانون به ماخذ ارزش معاملاتی املاک و یا ماخذ ارزش روز حق واگذاری حسب مورد، در تاریخ ثبت انتقال به نام وارث.
6- نسبت به اموال و دارایی های متعلق به متوفای ایرانی که در خارج از کشور واقع شده است پس از کسر مالیات بر ارثی که از آن بابت به دولت محل وقوع اموال و دارایی ها پرداخت شده است به نرخ 10% ارزش ماترک که ماخذ محاسبه مالیات بر ارث در کشور محل وقوع مال قرار گرفته است. در صورت عدم شمول مالیات بر ارث در کشور مزبور به ماخذ ارزش روز انتقال یا تحویل به نام وارث. تا زمانی که مالیات و حقوق دولتی متوفی از سوی ورثه پرداخت نشود، احراز ورثه به عنوان سهامدار امکان پذیر نیست.


کامپیوتریا

 

برند سازی و برندینگ از مفاهیم بسیار مورد توجه و کلیدی در کسب و کارهای این روزها است و بسیاری از افراد و شرکت های بزرگ تنها بر اساس برندینگ موفق خود به شهرت و سرمایه زیادی رسیده اند. برند سازی باعث ایجاد شهرت، اعتبار و به دنبال آن فروش و رشد سرمایه بیشتر است و کمتر کسی را می توان شناخت که به دنبال برندینگ شرکت و یا کسب و کار خود نباشد.

 

 

اما برای رسیدن به این موفقیت بدون تردید داشتن یک برند حرف اول را خواهد زد. برند تنها یک نقاشی و یا طرح نیست و به دنبال خود انتقال مفهوم و هدفی را دنبال می کند. این برند ها توسط هر فردی به راحتی در قالب حقیقی و حقوقی قابل ثبت هستند و حتی برخی از افراد اقدام به خرید و یا صاحب شدن برندی بصورت قانونی و یا غیر قانونی می کنند.

 

برند ها همیشه در لبه خطر قرار دارند. یعنی به سادگی می توان نمونه آنها را تولید کرد و حتی به راحتی از اعتبار سایر برند ها برخی از افراد به نفع خودشان با الگو برداری از آنها استفاده می کنند. از این رو سازمان جهانی ثبت برند تحت پروتکل و توافقنامه مادرید که کشورهای زیادی عضو آن هستند قانونی را مصوب کرد که طی آن برند یا علامت تجاری به ثبت برسد و همانند قوانین کپی رایت و قوانین مالکیتی برند به نام فرد حقیقی و یا حقوقی به ثبت برسد تا قابل دفاع باشد و حق هرگونه سو استفاده و برداشت نا درست از حق برند به صورت کپی و یا ساخت نمونه مشابه گرفته شود.

 

بر همین اساس سازمان مالکیت معنوری ایران نیز این حق را برای دارندگان برند یا علامت تجاری سال ها است که به رسمیت شناخته و بسیاری از صاحبین برند بدون لحظه ای تامل برند خود را ثبت کرده اند.

 

در نتیجه می توان اینگونه توضیح داد که اصلی ترین و مهم ترین اصل برای برندینگ و یا برند سازی داشتن برندی است که به ثبت رسیده باشد. زیرا برندی که به ثبت نرسیده باشد به راحتی قابل سرقت و سو استفاده است و سرمایه گذاری در راستای رشد و توسعه آن و به شهرت رساندن آن در واقع یک اشتباه تاکتیکی بسیار تاثیر گذار است.

 

از این دست نمونه ها زیاد است. شاید بتوان برند آدیداس را نمونه بارز این سو استفاده بر شمرد. همه ما به خوبی شاهد رشد نمونه های مشابه و یا کپی برند آدیداس و فروختن جنس تقلبی به نام این شرکت در طول سال های قبل بودیم. موضوعی که هم بر وجهه و اعتبار شرکت آدیداس با آن همه بزرگی و ادعا تاثیرات منفی زیادی گذاشت و هم باعث افت فروش و از دست دادن طیف وسیعی از مشتریان این شرکت شد.

 

تا جایی که شرکت ادیداس نیز با اثبات برند خود و ثبت آن بصورت بین المللی اجازه دخل و تصرف در برند خودش را از شرکت های متخلف گرفت و توانست سرانجام سر و سامانی به اوضاع آشفته ای که پیدا کرده بود بدهد.

 

نمونه دیگر این برند ها را خود شما به راحتی می توانید مثال بزنید که در اطراف ما زیاد دیده می شوند.

 

در جامعه جهانی امروز ثبت برند هم بصورت داخلی و هم بصورت بین المللی اهمیت بسیار زیادی پیدا کرده است. بنابراین افرادی موفق به برند سازی در حوزه رقابتی خود می شوند که ضمن داشتن یک طرح برند موثر و خاص و منحصر به فرد از برند خود در مقابل تهاجم اشتباهات، خیال پردازی ها و هجمه ها جلوگیری کنند و بتوانند در هر زمان از حقوق آن دفاع کنند.

 

این افراد خیلی خوب می دانند برندی که حمایت شده باشد و بتواند به برندینگ مورد نظر آنها برسد نه تنها آنها را به سود و اعتبار زیادی می رساند بلکه باعث خواهد شد که خود برند نیز به عنوان یک دارایی ارزشمند و معتبر برای صاحب برند شناخته شود. چرا که امروزه برندهای موفق و شناخته شده با قیمت های بسیار بالایی به فروش می رسند.

 

حال شاید برای شما این سوال پیش آمده باشد که چگونه باید برندی را طراحی کنید که منحصر به فرد باشد و چگونه باید آن را خیلی زود به ثبت برسانید.

 

طراحی علامت تجاری منحصر به فرد برای کسب و کار خودتان

 

برای اینکه یک برند منحصر به فرد و خاص برای کسب و کار خود داشته باشید و در حوزه برندینگ بتوانید آن را به خوبی معرفی کنید به راهنمایی های زیر توجه کنید:

 

برند باید محصول فکر و اندیشه خود شما باشد و بتواند به خوبی خدمت و یا تولید شما را توضیح دهد

برند باید کاملا به حوزه کاری شما مرتبط باشد و باعث تشویش اذهان و فریب مشتریان نشود

برندی که طراحی می کنید نباید کپی و یا مشابه با برند های دیگر حتی در سایر نقاط دنیا باشد.

مراقب باشید که در برند خود از رنگ پرچم ها و نشان های دولتی استفاده نکنید. حتی استفاده از آرم ها و نشان های حکومتی، بین المللی، ملی و کشوری به هر نحو در برند باعث خواهد شد برند شما اعتبار خود را از دست بدهد و یا حتی رد شود مگر اینکه از این سازمان های وابسته مجوزی داشته باشید

برای اینکه برند موفقی داشته باشید بهتر است از نشان جغرافیایی محل خود در برند استفاده کنید.

برند های مشهور و صاحب نام دارای خلاقیت و طرح های ویژه ای هستند که بیشتر پیرو نوآوری هستند.

در برند خود به هیچ عنوان از واژه های توصیفی و تعریفی و خاص استفاده نکنید زیرا ممکن است اصلا ثبت نشود.

در طراحی برند خود اگر کارت بازرگانی ندارید از واژه های لاتین استفاده نکنید

در طرح برند خود به هیچ عنوان از مصادیق غیر اخلاقی و یا مغایر با اخلاق حرفه ای ، شئونات اسلامی و مغایر با عرف استفاده نکنید.

برای برند خود مفهوم سازی کنید. برند باید نشانه هایی از حرف ها و تعهدات شما را به جامعه مشتریان انتقال دهد.

حالا که برند خود را با خصیصه های بالا طراحی کردید باید قبل از هر اقدامی و به منظور اطمینان از قابلیت ثبت آن بدون اینکه سرمایه گذاری انجام داده باشید آن را ثبت کنید. همیشه ممکن است چند سالی برای موفقیت برند خود زمان نیاز داشته باشید اما گاهی نیز تنها در چند ماه موفق به برند سازی حرفه ای خواهید شد. بنابراین بهترین زمان برای ثبت برند همان ابتدای امر است.

 

دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است باعث رد برند شما شود و ممکن است همه تلاش و سختی هایی که متحمل شده اید یک شبه دود هوا شود.

 

ثبت برند

ثبت برند

برای ثبت برند چه باید بکنیم؟

 

برای اینکه علامت تجاری خود را ثبت کنید باید در هر جای ایران که هستید مدارک و مستندات خود را برای اداره مالکیت معنوی در تهران ارسال کنید و تنها در تهران می توانید تشکیل پرونده دهید زیرا این اداره شعبه دیگری ندارد.

 

اما قبل از ورود به تهران باید دو کار بزرگ و عمده را انجام داده باشد.

 

استعلام ثبت برند

در این مرحله قبل از اینکه هزینه ای انجام دهید با کمک مشاوران خبره حقوقی و از طریق ابزارهایی مانند سایت خود اداره مالکیت معنوری اقدام به استعلام در خصوص امکان سنجی ثبت برند پیشنهادی خود می کنید.

 

ثبت نام در سایت اداره مالکیت معنوی

به منظور جلوگیری از ازدحام جمعیت متقاضیان در اداره مالکیت معنوی و حذف رفت و آمد های زیاد این اداره اقدام به ایجاد امکان ثبت نام برای ثبت برند بصورت الکترونیکی و یا انلاین نموده است. در این حالت باید متقاضی و یا نماینده حقوقی او بعد از تهیه مدارک و مستندات لازم مانند اظهارنامه ثبت برند اقدام به ثبت نام در این سایت نموده و مدارک و مستندات و نمونه برند را بارگذاری کند.

 

در مدت ۴۵ روز این درخواست بررسی می شود و سپس چنانچه درخواست ایرادی نداشته باشد برای ارسال مدارک و مستندات و یا حضور در اداره مالکیت معنوی باید اقدام شود.

 

بهترین حالت این است که حتی برای ثبت نام در سایت اداره به دلیل زمان بر بودن و هزینه بر بوددن مراحل بررسی و غیر قابل عودت بودن هزینه ها با یک مشاور و یا وکیل درجه یک حقوقی مشاوره نمایید و یا این کار را به او واگذار نمایید . اطمینان داشته باشید که هزینه این کار بسیار برای شما کمتر از زمانی خواهد بود که بخواهید مرتبا اصلاحیه بزنید و یا به این اداره رفت و آمد داشته باشید.

 

در نهایت در صورت تایید مدارک و مستندات برند شما با طی تشریفات قانونی مانند پرداخت هزینه ها، ثبت در دفتر ثبت، دو مرتبه آگهی در رومه رسمی و یک رومه کثیرالانتشار و … برند به نام شما به ثبت خواهد رسید و یک گواهینامه ۱۰ ساله به نام شما صادر خواهد شد.

 

این گواهینامه ۱۰ ساله یک مفهوم بیشتر ندارد. صاحب اول و آخر این برند شما هستید و هیچ کس جز شما نمی تواند از این برند بهره برداری کند و در صورت مشاهده این موضوع به راحتی شما می توانید از دست متخلف شکایت کرده و غرامت دریافت کنید.

 

اکنون این اطمینان وجود دارد که شما به راحتی اقدام به تبلیغات گسترده، صرف هزینه، معرفی برند و نهایتا رسیدن به برندینگ مورد نظر خودتان بدون کوچکترین نگرانی بکنید.

 

اجازه دهید در این راه حساس و مهم که نقش بسیار زیادی در آینده کسب و کار شما دارد مشاورین حقوقی حرفه ای موسسه حقوقی  شما را همراهی نموده و به برند سازی شما کمک کنند. به یاد داشته باشید که مشاورین خبره حوقی بهترین افراد برای کمک به برند سازی شما هستند و فراموش نکنید که برند شناسنامه و شناسه محصولات شما است و اگر به خوبی طراحی و ثبت و نهایتا معرفی نشود نمی تواند تاثیر گذار باشد و برعکس اگر به خوبی برند سازی کنید بدون تردید اثرات آن را در سود های سرشار برای کسب و کار خود خواهید دید.


کامپیوتریا

 

تعداد اعضای شرکت مهندسی باید حداقل ۵ نفر باشند. از این تعداد دو نفر بازرس می باشند.

مبلغ اولیه سرمایه شرکت صد هزار تومان می باشد.

 میزان سرمایه پرداختی، باید ۳۵% به شکل نقدی باشد.

مدارک لازم برای ثبت شرکت های مهندسی سهامی خاص

ارائه اقرار نامه امضا شده شرکت مهندسی.

ارائه دو نسخه از اساسنامه شرکت مهندسی که تمامی اوراق آن به امضای سهامداران شرکت رسیده باشد.

ارائه دو نسخه از اظهارنامه شرکت مهندسی که تمامی اوراق آن به امضای سهامداران شرکت رسیده باشد.

ارائه دو نسخه صورتجلسه مؤسسین که به امضای سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

ارائه اصل گواهی نداشتن سوء پیشینه و محکومیت افراد و اعضای شرکت مهندسی.

ارائه کپی هر یک ار مدارک شناسایی اعضای شرکت که شامل شناسنامه و کارت ملی می باشد.

در صورتی که موضوع فعالیت شرکت، نیاز به مجوز داشته است، می بایست مجوز آن ارائه گردد.

شرایط ثبت شرکت های مهندسی با مسئولیت محدود

شرکت مهندسی، حداقل سرمایه مورد نیاز، ۱۰۰هزار تومان را فراهم سازد.

شرکت مهندسی تعهد نامه پرداخت کل سرمایه را ارائه نماید.

حداقل اعضای شرکت مهندسی می بایست ۲ نفر باشند.

مدارک ثبت شرکت های مهندسی با مسئولیت محدود

ارائه کپی مدارک هویتی کل اعضای شرکت از جمله کارت ملی و شناسنامه.

ارائه مدارک نداشتن سوء پیشینه کیفری اعضای هیأت مدیره و مدیر عامل.

ارائه اقرارنامه شرکت مهندسی که توسط هر یک از اعضاء امضا شده باشد.

ارائه دو نسخه از اساسنامه شرکت مهندسی که تمامی اوراق آن به امضای سهامداران شرکت رسیده باشد.

ارائه دو نسخه از اظهارنامه شرکت مهندسی که تمامی اوراق آن به امضای سهامداران شرکت رسیده باشد.

ارائه دو نسخه صورتجلسه مؤسسین که به امضای سهامداران و بازرسین رسیده باشد.

ارائه تأییدیه هیأت مدیره شرکت مهندسی مبنی بر غیر دولتی بودن فعالیت.

ارائه شرکت نامه در دو نسخه که به امضای سهامداران رسیده باشد.


کامپیوتریا

 

ثبت شرکت فنی و مهندسی در ایران به دو نوع ثبت شرکت با مسئولیت محدود و ثبت شرکت سهامی خاص قابل ثبت است ، منظور از ثبت شرکت مهندسی این است که در بند ۲ اساسنامه شرکت که موضوع فعالیت شرکت را نشان می دهد موارد مربوط به فعالیت های مهندسی گنجانده شود البته تصور همگانی بر این است که شرکت مهندسی باید حتما نام مهندسی در ابتدای شرکت آورده شود که این کار نیز امکان پذیر است وشرایط ثبت آن در این مقاله تشریح می گردد.

 

شرکت فنی مهندسی چیست؟

شرکت های فنی و مهندسی به شرکت های اطلاق می شود که امور فنی، مهارتی و مهندسی را به انجام می رسانند؛ این نوع شرکت ها دارای موضوع و نامی فنی و مهندسی می باشند که می بایست آن را مورد توجه قرار دهند. مهندسین برای انجام پروژه های بزرگ فنی- مهندسی اقدام به ثبت قانونی و رسمی شرکت خود می کنند.

بنابراین آنچه هنگام ثبت شرکت های مهندسی اهمیت فراوان دارد، نام شرکت است که باید از کلمات خاصی قبل از عنوان شرکت استفاده گردد؛ کلماتی نظیر، مهندسی، فنی- مهندسی، مهندسین و یا گروه مهندسان.

 

نکته مهم دیگر اینکه، هر کدام از این کلمات دارای معنا و مفهوم خاصی هستند که با توجه به آن، می تواند آن واژه یا کلمه را برای شرکت برگزید؛ مثلاً اگر شرکت متقاضی با نام مهندسی ثبت شده باشد، باید متقاضی مدرک مهندسی خود را در زمان ارائه مدارک تحویل دهد. در ثبت شرکت با عنوان فنی- مهندسی، متقاضی در هنگام ارائه مدارک، باید مدرک مهندسی و یا فنی مهارتی خود را ارائه دهد و چنانچه متقاضی خواهان ثبت شرکت با عنوان مهندسین باشد، در هنگام ارائه مدارک، به مدرک مهندسی بیش از یک نفر نیاز است. این در حالی است که در زمانی که متقاضی قصد دارد شرکت خود را با عنوان گروه مهندسان یا گروه مهندسین ثبت نماید، باید به تعداد اعضای شرکت، مدرک مهندسی وجود داشته باشند و هنگام ارائه مدارک، هر کدام مدرک مهندسی خود را جداگانه به اداره ثبت تحویل دهند.

 

بیشتر شرکت های مهندسی دارای شخصیت مستقلی هستند که خود شخصاً با رعایت ضوابط و آئین نامه های ثبت شرکت ها، اقدام به تأسیس و ثبت شرکت مهندسی خود می کنند.

در این مطلب سعی شده است، ابتدا در مورد شرایط ثبت شرکت های مهندسی توضیحات مختصری ارائه شده و در ادامه، مدارک مورد نیاز جهت اخذ مجوز فعالیت شرکت های مهندسی بعد از ثبت شرکت بیان می گردد.

 

مشاوره رایگان ما برای ثبت شرکت

مشاوره ما در تمامی زمینه های کاری موسسه ، صد در صد رایگان می باشد و همچنین جهت رفاه حال شما کاربران عزیز ، راه ها متعددی برای ارائه این خدمات قرار داده شده است. شما می توانید هر یک از این گزینه ها را به دلخواه خود انتخاب کنید و یا با مطالعه ادامه مطالب و دیدن فیلم های کوتاه ما ، بیش از پیش به هدف خود نزدیک شوید.

 


کامپیوتریا

 

شرکت سهامی یکی از مهم ترین شرکت های تاثیرگذار در اقتصاد کشور است که به اتکاء سرمایه های تسهیم شده فعالیت اقتصادی خود را رونق می دهد. ماده 1 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 24/ 12/ 1347 شرکت سهامی را چنین تعریف کرده است :

 

" شرکت سهامی، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی آن هاست".

شرکت سهامی بر دو نوع است : سهامی عام و سهامی خاص.

شرکت سهامی عام شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده است. سرمایه ای که موسسین آن قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین کرده اند. شرکت سهامی کامل ترین نوع از شرکت های سرمایه ای است که شرکا در آن صاحبان سهام یا سهامداران نامیده می شوند.

اصولاَ شرکت های سهامی عام، جهت سرمایه گذاری های عظیم ایجاد می گردند. چون این قبیل شرکت ها نیاز به سرمایه زیاد دارند و سرمایه های کوچک هرگز کفاف مخارج این گونه سرمایه گذاری ها را نمی دهند. معمولاَ شرکت های سهامی عام می توانند با صدور اوراق بهادار از قبیل سهام یا اوراق قرضه سرمایه لازم را از پس اندازهای مردم یا بعضی از سازمان ها، بانک ها و شرکت های سرمایه گذاری فراهم نمایند.

اوراق بهادار مذکور به آسانی قابل نقل و انتقال است. پس انداز کنندگان با تقبل خطر مالی کمتری ( در حدود مبلغ اسمی ) اطمینان دارند که هر وقت که بخواهند می توانند اوراق بهادار مذکور را خریداری و سپس آن ها را به دیگری انتقال دهند و یا در بازار بورس به فروش برسانند.

باید به این مطلب توجه داشت که جمع آوری پس اندازهای کوچک مردم و سرمایه گذاری با آن ها در واحدهای تولیدی ، موجب توسعه اقتصادی کشور و تقلیل تورم ، افزایش درآمد ملی و بالاخره بهبود زندگی طبقات کم درآمد جامعه می گردد. اقدام به چنین کاری از توان یک یا چند نفر خارج خواهد بود.

 

نکات کلیدی در ثبت شرکت سهامی عام

1- تعداد سهامداران شرکت سهامی عام حداقل 5 نفر است.

2- تعداد مدیران ( هیئت مدیره ) شرکت سهامی عام حداقل 5 نفر است.

3- سرمایه شرکت سهامی عام حداقل پنج میلیون ریال است.

4- سرمایه شرکت توسط موسسین و عموم مردم تامین می شود.

5- سهم سرمایه موسسین نباید از 20% سرمایه شرکت کمتر باشد.

6- سی و پنج درصد از مبلغ مذکور باید به صورت نقدی توسط موسسین تامین و در حسابی تحت عنوان " شرکت سهامی عام در شرف تاسیس " نزد یکی از بانک ها سپرده شود.

7- شیوه های اداره آن کامل است و مقررات قابل توجهی راجع به نحوه اداره و شیوه مدیریت و اخذ تصمیم نسبت بدان وضع شده است .

8- در تصمیم گیری برای اداره این شرکت ، رای اکثریت ملاک است. و منظور از اکثریت نیز اکثریت سرمایه است ، یعنی عده ای از شرکاء که بیش از نصف سرمایه شرکت را دارا باشند ولو آنکه از لحاظ عددی این شرکاء در اکثریت نباشند. بنابراین شیوه اخذ تصمیم در این شرکت بسیار ساده و سریع است.

9- مبلغ اسمی هر سهم در شرکت سهامی عام نباید از ده هزار ریال بیشتر باشد.

10- انتقال سهام در شرکت سهامی عام ، بدون نیاز به موافقت سایر سهامداران انجام می شود.

11- سهام شرکت سهامی عام قابل عرضه در بورس می باشد.

12- شرکت های سهامی عام قادر به انتشار اوراق قرضه می باشند.

 

اقداماتی که جهت تشکیل و ثبت شرکت سهامی عام می بایست انجام گیرد عبارت است از :

– اخذ اظهارنامه مربوط به ثبت شرکت از اداره ثبت شرکت ها و تنظیم مندرجات آن بر اساس ماده 7 ل. ا. ق. ت با قید تاریخ و امضاء کلیه موسسان

– تهیه و تنظیم طرح مقدماتی اساسنامه شرکت

– تهیه و تنظیم طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام شرکت که به امضاء کلیه موسسان رسیده باشد.

–  همان طور که گفته شد، موسسان باید حداقل 20% سرمایه شرکت را خود تعهد نماید و لااقل 35% از مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت سهامی در شرف تاسیس نزد یکی از بانک ها سپرده، آنگاه گواهینامه مبلغ تعهد شده را از بانک مربوطه دریافت کنند.

– تسلیم و ارائه اظهارنامه به انضمام مدارک فوق

– انتشار طرح اعلامیه پذیره نویسی در رومه کثیرالانتشار که آگهی های شرکت را تا قبل از مجمع عمومی موسسین منتشر می کنند.

پس از انجام تشریفات فوق و گذشت مهلت پذیره نویسی و یا در صورتی که مهلت تمدید شده باشد، بعد از انقضاء مدت تمدید شده، موسسان حداکثر تا یک ماه تعهدات پذیره نویسان را رسیدگی می کنند و پس از احراز اینکه تمام سرمایه شرکت به طور صحیح تعهد گردیده اقلاَ 35% آن پرداخت شده است، تعداد سهام هر یک از تعهد کنندگان را تعیین و مجمع عمومی موسسین را به تشکیل جلسه دعوت می کنند. مجمع پس از رسیدگی و احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبالغ لازم و شور در مورد اساسنامه و تصویب آن، اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت را انتخاب می کند. مدیران و بازرسان باید کتباَ قبول سمت نمایند و از این تاریخ شرکت سهامی تشکیل شده محسوب می شود و اساسنامه مصوب به انضمام صورت جلسه مجمع عمومی موسسین و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان جهت ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم می شود.


کامپیوتریا

 

ماده 94 قانون تجارت شرکت بامسئولیت محدود را چنین تعریف کرده است :

” شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است “.

 

شرکت بامسئولیت محدود شرکتی است که حداقل با دو نفر علاقمند به تاسیس شرکت که قصد آن ها انجام امور تجاری باشد پس از طی تشریفات تشکیل می گردد. از آن پس آورده های آن ها سرمایه شرکت تلقی می گردد که این سرمایه به صورت سهام یا قطعات سهام نمی باشد و مسئولیت شرکاء تا میزان سرمایه آن ها در شرکت است و نسبت به قروض مازاد بر سهم الشرکه خود مسئولیتی ندارند.

 

اهمیت سرمایه

برخلاف آنچه که بعضاَ تصور می گردد، در هیچ یک از مقررات قانون تجارت به اهمیت شرکا در برابر سرمایه در شرکت بامسئولیت محدود اشاره ای نگردیده است، بالعکس، محدود بودن مسئولیت شرکا و نیز ممنوعیت قید نام یک یا چند تن از شرکا در کنار نام شرکت، نشانگر برتری جایگاه سرمایه بر اعتبار شرکا در این شرکت است.

ماده 95 قانون تجارت در همین راستا اشعار می دارد :

” در اسم شرکت باید عبارت ( بامسئولیت محدود ) قید شود والا آن شرکت در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود. اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت “.

در ماده بالا دو عنصر اساسی شرکت های سرمایه به روشنی منعکس است ؛ اول آنکه ، مسئولیت محدود به عنوان جزء محوری شرکت با مسئولیت محدود تلقی شده، به نحوی که عدم ذکر آن ماهیت رابطه حقوقی شرکت و شرکا در مقابل اشخاص ثالث را تغییر خواهد داد. دوم، منع قید نام شریک یا شرکا در کنار نام شرکت است به گونه ای که عدم رعایت این منع، همان اثر بالا را داشته و شریک مزبور را در برابر دیگران محکوم به اامات و تعهدات شرکت تضامنی خواهد نمود. اثر حکم اخیر به خوبی نشانگر مقنن به عدم تاکید بر شخصیت شرکای شرکت است.

 

عدم تقسیم سرمایه به سهام یا قطعات سهم

آن گونه که در تعریف قانون تجارت از شرکت بامسئولیت محدود به صراحت ذکر گردیده، سرمایه این شرکت به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی گردد.

منظور از سهم در بحث حاضر، مفهوم خاص آن در معنایی که برای شرکت سهامی تعریف شده است می باشد. در حالی که، سهم در معنای عام به هر حق ناشی از مشارکت یا حصه شریک اطلاق می گردد. در حقیقت، چنانچه بنا باشد که شرکت های سهامی و با مسئولیت محدود در مقایسه با یکدیگر تعریف گردند، شرکت نخست را باید شرکت مسئولیت محدود سهامی و شرکت اخیر را شرکت بامسئولیت محدود غیرسهامی نامید. عدم تجویز تقسیم سرمایه به سهام در این شرکت، تنها بر شیوه نقل و انتقال سرمایه اثر گذار است و ماهیت شرکت و مسئولیت شرکت را تحت تاثیر قرار نمی دهد.

 

مسئولیت محدود شرکا

اصل محدود بودن مسئولیت شرکا به میزان سرمایه خود، یکی از اوصاف بنیادین شرکت های سرمایه به شمار می رود. این ویژگی در شرکت بامسئولیت محدود از دید قانون گذار آن چنان مهم دیده شده که نام شرکت یادشده متضمن همان ویژگی اصلی آن، یعنی مسئولیت محدود است. مفهوم محدود بودن مسئولیت شرکا در رابطه با شرکت مورد بحث، دقیقاَ به همان معنای مسئولیت محدود در شرکت های سهامی است.

تقسیم سرمایه به سهام در شرکت های سهامی و تجزیه آن به سهم الشرکه در شرکت بامسئولیت محدود، اثری در میزان و نوع مسئولیت شرکای دو شرکت ندارد. چرا که مسئولیت شرکا در هر دو شرکت یادشده بر اساس مبلغ سرمایه ای است که در شرکت گذارده اند.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.


کامپیوتریا

 

شرکت سهامی در موارد ذیل منحل می شود :

1- وقتی که شرکت برای انجام موضوعی تشکیل گردیده و آن موضوع انجام شده باشد و یا انجام آن ممکن نباشد.

 

2- وقتی که شرکت برای مدت معینی تشکیل شده مثلاَ پنج سال و آن مدت تمام شده باشد و درباره تمدید آن اقدامی صورت نگرفته باشد.

3- در مواقعی که مجمع عمومی فوق العاده به هر دلیلی رای به انحلال شرکت داده باشد.

4- در صورتیکه به موجب حکم قطعی دادگاه انحلال شرکت اعلام گردیده باشد.

5- هر گاه شرکت ورشکست شده باشد که در اینصورت تابع مقررات ورشکستگی خواهد بود.

 

انحلال شرکت به تقاضای اشخاص ذینفع

باتوجه به ماده 201 قانون تجارت و مواد بعد انحلال شرکت سهامی به درخواست اشخاص ذینفع و حکم دادگاه صلاحیتدار با وجود یکی از شرایط ذیل امکان پذیر می باشد.

1- در صورتیکه پس از ثبت شرکت تا مدت یک سال هیچگونه اقدام و فعالیتی راجع به موضوع شرکت انجام نگرفته باشد.

2- هر گاه بیشتر از یک سال فعالیت های شرکت متوقف شده باشد.

3- در صورتیکه مجمع عممومی سالانه برای رسیدگی به حساب های شرکت در طول سال های مالی از تاریخی که در اساسنامه معین گردیده است تا دو ماه تشکیل نگردیده باشد.

4- در صورتیکه سمت مدیر عامل شرکت یا تمامی اعضاء هیئت مدیره یا بک یا چند نفر از اعضاء هیئت مدیره بیشتر از مدت شش ماه بلاتصدی مانده باشد.

5- هر گاه شرکت موضوعی را که برای آن تشکیل شده است انجام داده یا انجام آن غیرممکن باشد و مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام به منظور انحلال شرکت تشکیل نگردد و یا رای به انحلال شرکت ندهد.

6- در مواردی که شرکت برای مدت معلومی تشکیل گردیده و آن مدت خاتمه یافته باشد و در مورد تمدید فعالیت شرکت اقدامی صورت نگرفته و باز هم مجمع عمومی فوق العاده تشکیل و درباره انحلال شرکت تصمیمی اتخاذ نشده باشد.

بنابراین پس از آنکه تقاضای انحلال شرکت به وسیله کسانیکه ذینفع می باشند از دادگاه بشور در خصوص موارد مندرج در بندهای یکم تا چهارم، دادگاه بلافاصله به کسانی که با توجه به اساسنامه و قانون تجارت صلاحیت اقدام دارند، اعلام می نماید که تا دو یا سه ماه و یا حداکثر شش ماه اقدامات لازم را در مورد فعالیت شرکت و عدم توقف آن و رسیدگی به حساب های شرکت و تشکیل مجمع عمومی و تصمیم درباره سمت های بلاتصدی شرکت به منظور رفع انحلال شرکت انجام دهند. هر گاه در مهلتی که دادگاه تعیین نموده موجبات انحلال شرکت رفع نگردد دادگاه حکم انحلال شرکت را صادر خواهد نمود.

 

انحلال قضایی

وفق ماده (201) لایحه قانونی، در موارد ذیل و بر این اساس که هر ذینفعی می تواند انحلال شرکت را از دادگاه بخواهد؛ صورت می پذیرد :

1- در صورتی که تا یک سال پس از به ثبت رسیدن شرکت ، هیچ اقدامی جهت انجام موضوع آن صورت نگرفته باشد و نیز در صورتی که فعالیت های شرکت در مدت بیش از یک سال متوقف شده باشد.

2- در صورتی که مجمع عمومی سالانه برای رسیدگی به حساب های هر یک از سال های مالی تا ده ماه از تاریخی که اساسنامه تعیین کرده است؛ تشکیل نشده باشد.

3- در صورتی که سمت تمام یا بعضی از اعضای هیئت مدیره و همچنین سمت مدیر عامل شرکت طی مدتی زائد بر شش ماه بلاتصدی مانده باشد.

4- در مورد بندهای یک و دو ماه ( 199 ل. ا. ق. ت ) در صورتی که مجمع عمومی فوق العاده صاحبان سهام جهت اعلام انحلال شرکت تشکیل نشود و یا رای به انحلال شرکت ندهد.

همچنین به موجب ماده ( 202 ) لایحه قانونی در مورد بندهای یک و دو و سه ماده ( 201) قانون مذکور، دادگاه بلافاصله بر حسب مورد به مراجعی که طبق اساسنامه و این قانون صلاحیت اقدام دارند؛ مهلت متنابهی که حداکثر از شش ماه نکند، می دهد تا در رفع موجبات انحلال اقدام نمایند. در صورتی که ظرف مهلت مقرر موجبات انحلال رفع نشود، دادگاه حکم به انحلال شرکت می دهد.


کامپیوتریا

 

 

یکی دیگر از موضوعات سنتی و کلاسیک مرتبط با شرکت های تجاری خصوصاً شرکت های سهامی، موضوع اطلاع رسانی از طریق رومه می باشد. در قوانین ومقررات تجاری، رومه با عناوین مختلفی از جمله رومه رسمی، رومه محلی، رومه کثیرالانتشار ویا جراید معرفی شده از طرف وزارت اطلاعات و جهانگردی، بیان شده است.

 

ماهیت رومه کثیرالانتشار با رومه رسمی متفاوت می باشد. امروزه رومه رسمی جهت انتشار رسمی قوانین و مقررات و هم چنین آگهی های ثبت شرکت ها و سایر اامات انتشاراتی استفاده می گردد که در راستای تکالیف اسناد فرا دستی و ضرورت اعتبار بخشی به اسناد الکترونیک، برقراری ارتباط برخط محتوای الکترونیک آگهی های ثبتی، امکان انتقال الکترونیکی تمام آگهی تولیدی در سراسر مراکز ثبت شرکت ها برقرار گردیده است که از جمله ویژگی ها و مزایای ارتباط برخط الکترونیکی بین سازمان ثبت اسناد واملاک و رومه رسمی می توان به، کاهش قابل ملاحظه تردد شهری و تردد بین شهری، صرفه جویی قابل ملاحظه در مصارف کاغذی و حذف نسخ چاپی مخصوص به رومه رسمی، استاندارد سازی محتوای ارسالی و حذف ساختار تایپ مجدد در رومه رسمی، اطلاع رسانی برخط متقاضیان و امکان پرداخت اینترنتی حق الدرج، ایجاد ساختارمناسب در مدیریت آمار،آگهی های ارسالی وانتشار شده رومه رسمی، جلوگیری قاطع از جعل و مخدوش شدن اصول آگهی های ارائه شده به رومه رسمی، ارتقاء سلامت اداری با توجه به حذف بخش قابل ملاحضه مخاطرات احصاء شده و ارتقاء و توسعه فضای کسب و کار با حذف یکی از آیتم های غیر ضرورنام برد.

اما رومه کثیرالانتشار در قانون تجارت وهم چنین قوانین ثبتی،ابزاری جهت اطلاع رسانی به شرکاء وسهامداران شرکت و نشر آگهی های ثبتی محسوب می گردد. رومه کثیرالانتشار ازدو جهت در فرآیند حقوقی شرکت ها نقش مهم داشته که یکی از این فرآیندها مربوط به اطلاع رسانی و دعوت شرکاء و سهامداران شرکت می باشد و استفاده دیگر رومه کثیرالانتشار، مربوط به اعلام ثبت تاسیس و تغییرات شرکت های تجارتی می باشد.

هرچند این الگو برداری از سیستم اطلاع رسانی از قانون قدیم فرانسه استفاده گردیده است،لکن در سال های اخیر در حقوق اکثر کشورها این نوع اطلاع رسانی از استفاده واهمیت کمتری برخوردار می باشد وایجاد بانک های اطلاعاتی ویا سایت های الکترونیکی شرکت های تجارتی واطلاع رسانی از طریق ایمیل و پیامک تلفن همراه در تجارت سایر کشورها، جای انتشار آگهی از طریق رومه کثیرالانتشارکه کمتر مورد استفاده مخاطب واقع می گردد را گرفته واز طرفی هزینه های بالای انتشار آگهی نیز موجبات افزایش هزینه های شرکت وهم چنین در نظر گرفتن این موضوع به یک مرحله و محاسبه هزینه آن در رتبه بندی کسب وکار از طریق بانک جهانی گردیده است.

Ÿ اامات نشر آگهی در رومه کثیرالانتشار

همان طور که بیان شد انتشار آگهی در بسیاری از موارد، جهت اطلاع سهامداران و شرکاء شرکت مورد استناد واقع می گردد و در برخی از موارد عدم درج آن نیز موجب مسئولیت حقوقی وعدم ثبت صورتجلسات خواهد گردید.

هرچند به غیر از شرکت های سهامی عام وخاص، در خصوص تشریفات دعوت شرکاء جهت تصمیم گیری در سایر شرکت ها از جمله شرکت با مسئولیت محدود وتضامنی ونسبی ومختلط مقررات خاصی در نظر گرفته نشده است و شرکت های مذکور به نحوی تابع اساسنامه می باشند ومی توانند دعوت به تشکیل جلسات را به هر نحو ممکن از جمله دعوت کتبی وشفاهی ویا الکترونیکی در اساسنامه خود پیش بینی نمایند که این موضوع به موجب ماده ۳ قانون اصلاح موادی از قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی ایران نیز بدین شرح بیان گردیده است: دعوت از مجامع عمومی و اعلام تصمیمات آنها از طریق رومه های کثیرالانتشار، پست سفارشی یا دیگر روش های قابل اثبات پیش بینی شده در اساسنامه صورت گیرد. لذا تشریفات دعوت درخصوص شرکت های سهامی شامل سایر شرکت های تجارتی نمی گردد.

علیهذا با عنایت به اهمیت موضوع و بررسی آگهی دعوت توسط ادارات ثبت در این قسمت به مستندات واامات قانونی مرتبط با رومه به شرحذیل اشاره می گردد.

درماده ۹ لایحه اصلاحی قانون تجارت وم انتخاب رومه جهت پذیره نویسی در نظر گرفته شده است.

_ وم انتشار آگهی رومه کثیرالانتشار درخصوص تبدیل سهام با نام به بی نام و بالعکس

_ وم انتخاب رومه جهت دعوت مجامع در شرکت های سهامی خاص

_ وم انتخاب آگهی رومه کثیرالانتشار در شرکت سهامی در جهت دعوت سهامداران در مجمع موسس

_ وم انتشار رومه کثیرالانتشار در خصوص تقسیم دارایی و ختم تصفیه

_ وم انتشارآگهی رومه کثیرالانتشار در خصوص انتشار اوراق قرضه

_ وم انتشار آگهی رومه کثیرالانتشار درخواست مزایده سهام

_ وم انتشار آگهی رومه کثیرالانتشار در خصوص درخواست پرداخت سرمایه تعهدی

_وم اتشار آگهی رومه کثیرالانتشار در خصوص انحلال و انتخاب مدیران

_ وم انتشارآگهی رومه کثیرالانتشار درخصوص تبدیل شرکت خاص به عام.

_ وم انتشار دعوت مجامع در شرکت های سهامی عام

_ وم انتخاب آگهی رومه کثیرالانتشار در خصوص اعلامیه پذیره نویسی

_ وم انتشار آگهی رومه کثیرالانتشار در خصوص دعوت مجامع عمومی

_ وم انتشار آگهی رومه کثیرالانتشار در خصوص کاهش سرمایه

_ وم انتشار آگهی رومه کثیر الانتشار در خصوص افزایش سرمایه ( آگهی حق تقدم)

_ وم انتشار آگهی رومه کثیرالانتشار در خصوص انتشار پذیره نویسی افزایش سرمایه

_ وم انتشار آگهی رومه کثیرالانتشار پس از انحلال شرکت

_ وم انتشار آگهی رومه کثیر الانتشار درخصوص اعلام ختم تصفیه

_ ضمانت عدم انتشار آگهی رومه کثیرالانتشار

با جمیع موارد فوق به نظر می رسد در خصوص اامات مذکور تشریفات زایدی به شرکت های تجارتی تحمیل گردیده است که در شیوه های جدید تجاری مدرن این دسته از تشریفات جای نداشته و موجب بالا بردن هزینه ثبت شرکت و یا گذشت مواعد طولانی جهت انجام تشریفات می گردد؛ لذا به نظر می رسد با الگو برداری از نحوه اجرای فرآیندها با دیدگاه تسهیل و بهبود فضای کسب وکار، روش های کم هزینه وهمچنین بنیادین دیگری از جمله اطلاع رسانی الکترونیکی و مخابراتی برای سهامداران و شرکاء شرکت در نظر گرفته شود.هم چنین می توان با ایجاد سایت آگهی های تجاری و عضویت سهامداران تا حدود زیادی تشریفات مذکور از جهت انتشار و هزینه تسهیل گردد که با عنایت به حجم مستندات قانونی نیازمند اصلاح جدی قوانین در این خصوص می باشد.


کامپیوتریا

 

 

پس از تشکیل شرکت سهامی عام و ارسال مدارک مورد اشاره در قانون تجارت به اداره ثبت شرکت ها، این اداره موظف است در مهلت قانونی تعیین تکلیف نماید.

ماده 10 لایحه اصلاح قانون تجارت به اقدامات بعدی اداره ثبت چنین اشاره نموده است : ” مرجع ثبت شرکت ها پس از مطالعه ی اظهارنامه و ضمایم آن و تطبیق مندرجات آن ها با قانون اجازه ی انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد نمود .”

لذا با توجه به ماده 10 قانون یاد شده ثبت شرکت ها پس از تسلیم اظهارنامه ، طرح اساسنامه و طرح اعلامیه پذیره نویسی به اداره ثبت شرکت ها باید اقدامات ذیل را انجام دهد :

1. مطالعه اظهارنامه و ضمائم آن

2. تطبیق مندرجات مدارک تسلیم شده با قانون

3. صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی

 

اقدامات موسسین پس از صدور مجوز اداره ثبت شرکت ها

ماده 11 لایحه اصلاح قانون تجارت در اقدامات لازم پس از صدور مجوز صریحاَ اشاره نموده است :

” اعلامیه پذیره نویسی باید توسط موسسین در جراید آگهی گردیده و نیز در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان قرار داده شود.”

لذا با توجه به ماده 11 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین پس از مطالعه اظهارنامه و ضمائم تاسیس شرکت سهامی عام و تطبیق آن ها با قانون و صدور اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی اقدامات ذیل را انجام می دهند :

1. آگهی اعلامیه پذیره نویسی در جراید توسط موسسین

2. قرارداد اعلامیه پذیره نویسی در معرض دید علاقه مندان در بانکی که تعهد سهام در آن صورت می گیرد.

پذیره نویسی عبارت است از قبول پیشنهادی که از طرف موسسان به عموم مردم می شود تا قسمتی از سرمایه شرکت را تعهد کنند و با پرداخت تمام یا قسمتی از مبلغ تعهدی خود در شرکتی که بعداَ تاسیس می شود شریک و صاحب سهم گردند. از این رو موسسان در موقع تسلیم پیشنهادات خود با قبول کنندگان آشنایی ندارند و می بایست برای جلب علاقه مندان به پذیره نویسی با رعایت قانون مراتب پذیره نویسی را از طریق جراید به عموم مردم اعلام دارند که در این صورت علاقه مندان به پذیره نویسی با ملاحظه شرایط و قرارداد پذیره نویسی که در معرض دید آنان در بانکی که تعهد سهام در آن شده است تصمیم خود را می گیرند.

لازم به ذکر است چنانچه شرکت تا شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 لایحه اصلاح قانون تجارت به ثبت نرسیده باشد به درخواست هر یک از موسسین یا پذیره نویسان مرجع ثبت شرکت ها که اظهارنامه به آن تسلیم شده است گواهینامه ای حاکی از عدم ثبت شرکت ها صادر می نماید و گواهی صادره را به بانکی که تعهد سهام و تادیه وجوه در آن به عمل آمده است ارسال می دارد تا موسسین و پذیره نویسان به بانک مراجعه و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند . در این صورت هرگونه هزینه که برای تاسیس شرکت پرداخت یا تعهد شده باشد به عهده موسسین خواهد بود.

شرکت سهامی عام از زمان تشکیل و پیش از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون آن را معین کرده است در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطاء کرده است استفاده کنند زیرا وفق مواد 19 و 23 لایحه اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 موسسین شرکت نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیده شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند. بنابراین موسسین راساَ برای جلوگیری از استمرار ضررهای وارده از حقی که در ماده 17 لایحه یاد شده فراهم گردیده استفاده نموده و  با درخواست گواهینامه حاکی از عدم ثبت و پذیره نویسان می توانند با مراجعه به بانک مذکور تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند تا هزینه مازاد بر تاسیس شرکت گریبان گیر آن ها نگردد.


کامپیوتریا

 

 

ماده 1 قانون راجع به ثبت شرکت ها مصوب 1310 شرکت های ایرانی را چنین دانسته است : هر شرکتی که در ایران تشکیل و مرکز اصلی آن در ایران باشد شرکت ایرانی محسوب می شود، سایر شرکت ها خارجی هستند. ماده 3 قانون مذکور به شرکت های خارجی هم توجه داشته و تصریح می دارد :

از تاریخ اجرای این قانون هر شرکت خارجی برای این که بتواند به وسیله شعبه یا نماینده به امور تجاری یا صنعتی یا مالی در ایران مبادرت نماید باید در مملکت اصلی خود شرکت قانونی شناخته شده و در اداره ثبت اسناد تهران به ثبت رسیده باشد.

همچنین ماده 4 قانون یاد شده در شرایط ثبت شرکت های خارجی ادامه می دهد که :

” هر شرکت خارجی که در تاریخ اجرا این قانون در ایران به وسیله شعبه یا نماینده مشغول به امور تجاری یا صنعتی یا مالی است باید در ظرف چهارماه از تاریخ مزبور تقاضای ثبت نماید. در صورتی که این مدت برای تهیه و تسلیم اوراق لازمه به اداره ثبت کافی نباشد رئیس محکمه ابتدایی تهران به تقاضای نماینده شرکت تا شش ماه مهلت اضافی خواهد داد .”

در شرکت یاد شده خارجی شروطی حائز اهمیت است که عبارتند از :

1) باید شرکت اصلی ( شرکت مادر ) در کشور مبدا قانونی باشد.

2) نماینده یا شعبه شرکت مادر می تواند به ثبت برسد.

3) نماینده یا شعبه شرکت مادر می تواند به امور تجاری، صنعتی یا مالی بپردازد.

4) نماینده یا شعبه شرکت خارجی باید در اداره ثبت استان تهران به ثبت برسد.

5) نماینده یا شعبه شرکت خارجی باید ظرف چهار ماه تقاضای ثبت کند.

ماده واحده قانون اجازه ثبت یا نمایندگی شرکت خارجی مصوب 1376 در تایید قوانین مقدم در ثبت شرکت های خارجی و رفع شبهات در قانونی بودن ثبت یا عدم ثبت شرکت های خارجی تصریح نموده است :

” شرکت های خارجی که در کشور محل ثبت خود شرکت قانونی شناخته می شوند، مشروط به عمل متقابل از سوی کشور متبوع ، می توانند در زمینه هایی که توسط دولت جمهوری اسلامی ایران تعیین می شود در چهارچوب قوانین و مقررات کشور به ثبت شعبه یا نمایندگی خود اقدام کنند.”

ماده واحد یاد شده اشاره دارد که نمایندگانی یا شعبه شرکت خارجی مشروط به رفتار متقابل کشوری است که شرکت مادر خارجی نماینده یا شعبه معرفی کرده است یعنی شخص حقیقی یا حقوقی که بر اساس قرارداد نمایندگی، انجام بخشی از موضوع و وظایف شرکت طرف نمایندگی را در محل بر عهده دارد همان رفتاری را که با نماینده او در ایران می شود با نماینده شرکت ایرانی در آن کشور خارجی بنماید.

 

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت های خارجی

1-ا ظهارنامه ی ثبت

2- یک نسخه مصدق از اساسنامه ی شرکت

3- یک نسخه مصدق از اختیارنامه ی نماینده عمده شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده مستقل در ایران داشته باشد،یک نسخه مصدق از اختیارنامه هر یک از آن ها

مطابق ماده 7 آیین نامه اختیارنامه نمایندگان عمده شرکت ها باید در مرکز اصلی شرکت به امضای کسانی که حق امضا دارند برسند و این امضا باید توسط مقام صلاحیت دار کشور محل امضا و نماینده ی یا کنسولی ایران در کشور مزبور و یا نماینده ی کنسولی دولت متبوع مدیران شرکت در ایران برسد.

4- داشتن مجوز از وزارتخانه یا سازمان دولتی و یا یک نهاد انقلابی و یا موافقت یکی از وزارتخانه های جمهوری اسلامی ایران چنانچه شرکت خارجی باشد که شرایط عملیات آن به موجب امتیامه صحیح منظمی مقرر گردیده علاوه بر اسناد فوق باید موارد امتیاز نامه با تصدیق وزارت امور خارجه مشعر بر صحت آن امتیامه نیز تسلیم شده باشد کلیه اوراق مزبور باید به فارسی تهیه شده و یا یک نسخه ترجمه مصدق از آن به فارسی ضمیمه شود.


کامپیوتریا

 

به طور کلی مجامع عمومی شرکت سهامی عبارتند از :

1- مجمع عمومی موسس

 

2- مجمع عمومی عادی

3- مجمع عمومی فوق العاده

که مجمع عمومی هر شرکت سهامی از اجتماع کلیه صاحبان سهام تشکیل می گردد و مقررات مربوط به نحوه حضور و حد نصاب لازم برای تشکیل آن و آراء لازم برای گرفتن تصمیمات مناسب در اساسنامه معین می شود و اگر در قانون تکالیف و شرایط خاصی مقرر شده باشد برابر آن عمل می شود که درباره هر یک از مجامع مذکور و نحوه تاسیس و حد نصاب لازم برای رسمیت آن ها به ترتیب توضیحاتی داده می شود.

1- مجمع عمومی موسس و نحوه تشکیل آن

این مجمع فقط یک بار تشکیل می شود و برای رسمیت آن حضور عده ای از پذیره نویسان که حداقل نصف سرمایه شرکت را تعهد نموده اند ضروری است و هر گاه با اولین دعوت در جلسه اول تعداد حاضرین به حد نصاب لازم نرسید برای دو نوبت دیگر از صاحبان سهام دعوت می گردد با قید این شرط که حداقل 20 روز قبل از تشکیل مجمع عممومی آگهی دعوت با درج دستور جلسه قبل و نتیجه آن در رومه کثیرالانتشاری که در اعلامیه پذیره نویسی معین شده است منتشر گردد در اینصورت مجمع عمومی جدید وقتی قانونی است که حداقل یک سوم صاحبان سرمایه شرکت حضور بهم رسانند در هر یک از دو مجمع مذکور تصمیمت باید با اکثریت دوسوم آراء حاضرین اتخاذ گردد و هر سهم دارای یک رای خواهد بود و اگر در مجمع عمومی سوم اکثریت لازم حاصل نگردید، موسسین باید عدم تشکیل شرکت را اعلام نمایند.

 

وظایف مجمع عمومی موسس

مهمترین وظایف مجمع مزبور به قرار ذیل است :

1- رسیدگی به گزارش موسسین و تصویب آن

2- احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبلغ لازم

3- تصویب طرح اساسنامه شرکت و در صورت وم اصلاح آن

4- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت

5- تعیین رومه کثیرالانتشاری که هرگونه دعوت و اطلاعیه و آگهی برای سهام داران و تشکیل مجمع عمومی در آن درج شود تا مطلع گردند.

لازم به توضیح است که برای شرکت های سهامی خاص تشکیل مجمع عمومی موسس اامی نیست.

2- مجمع عمومی عادی

این مجمع همانطوری که از اسم آن پیدا است در مواقع عادی و معمولی تشکیل می گردد و درباره تشکیل آن ماده 89 قانون تجارت چنین تصریح دارد.

مجمع عمومی عادی شرکت باید سالی یک بار در موقعی که در اساسنامه پیش بینی گردیده برای رسیدگی به ترامه و حساب سود و زیان مالی سال قبل و در صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد سالیانه شرکت و رسیدگی به گزارش مدیران و بازرس یا بازرسین و سایر امور مربوط به حساب های مالی تشکیل شود “.

با توجه به ماده مزبور مجمع عمومی عادی در حقیقت با حضور کلیه دارندگان سهام و یا نمایندگان آن ها برابر اساسنامه سالی یکبار بایستی تشکیل شود و منظور از تشکیل این است که :

1- به ترامه و حساب ها و سود و زیان یکساله شرکت رسیدگی نماید.

2- در جریان صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت باشد.

3- گزارش بازرسان و مدیران شرکت را استماع نماید زیرا بدون قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت، اخذ تصمیم نسبت به ترامه و سود و زیان مالی در مجمع عمومی معتبر نخواهد بود.

4- تصویب سود و اندوخته  و تقسیم آن بین صاحبان سهام با تصویب مجمع عمومی است.

برای رسمیت مجمع عمومی عادی حداقل حضور بیش از نصف صاحبان سهامی که حق رای دارند ضروری است اگر در اولین دعوت عده مزبور به حد نصاب نرسید برای بار دوم از آن ها دعوت به عمل می آید در این مرحله هر تعدادی از صاحبان سهام که حق رای دارند در جلسه حاضر شود مجمع عمومی رسمیت یافته و اخذ تصمیم خواهد نمود به شرط آنکه نتیجه دعوت جلسه اول در آن جلسه قید شده باشد و تصمیمات مجمع عمومی عادی با اکثریت نصف به علاوه یک آراء حاضرین در جلسه رسمی معتبر می باشد.

3- مجمع عمومی فوق العاده

این مجمع در مواردی که وضعیت خاصی ایجاب نماید که صاحبان سهام تصمیم بخصوصی اتخاذ نمایند و آن وضعیت خارج از جریانات عادی و معمولی باشد تشکیل می شود مانند اینکه بخواهند تغییراتی در اساسنامه شرکت داده و یا سرمایه آن را کاهش یا افزایش دهند. و یا قبل از رسیدن موعد بخواهند شرکت را منحل نمایند. در مجمع عمومی فوق العاده دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند باید حاضر شوند چنانچه در اولین دعوت تعداد سهامداران به حد نصاب لازم نرسید برای مرتبه دوم از آن ها دعوت می شود و جلسه با حضور یک سوم صاحبان سهام رسمیت خواهد یافت مشروط بر اینکه در دعوت نامه دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد و تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده با اکثریت دوسوم آراء حاضرین در جلسه رسمی معتبر خواهد بود.


کامپیوتریا

 

به طور کلی مجامع عمومی شرکت سهامی عبارتند از :

1- مجمع عمومی موسس

 

2- مجمع عمومی عادی

3- مجمع عمومی فوق العاده

که مجمع عمومی هر شرکت سهامی از اجتماع کلیه صاحبان سهام تشکیل می گردد و مقررات مربوط به نحوه حضور و حد نصاب لازم برای تشکیل آن و آراء لازم برای گرفتن تصمیمات مناسب در اساسنامه معین می شود و اگر در قانون تکالیف و شرایط خاصی مقرر شده باشد برابر آن عمل می شود که درباره هر یک از مجامع مذکور و نحوه تاسیس و حد نصاب لازم برای رسمیت آن ها به ترتیب توضیحاتی داده می شود.

1- مجمع عمومی موسس و نحوه تشکیل آن

این مجمع فقط یک بار تشکیل می شود و برای رسمیت آن حضور عده ای از پذیره نویسان که حداقل نصف سرمایه شرکت را تعهد نموده اند ضروری است و هر گاه با اولین دعوت در جلسه اول تعداد حاضرین به حد نصاب لازم نرسید برای دو نوبت دیگر از صاحبان سهام دعوت می گردد با قید این شرط که حداقل 20 روز قبل از تشکیل مجمع عممومی آگهی دعوت با درج دستور جلسه قبل و نتیجه آن در رومه کثیرالانتشاری که در اعلامیه پذیره نویسی معین شده است منتشر گردد در اینصورت مجمع عمومی جدید وقتی قانونی است که حداقل یک سوم صاحبان سرمایه شرکت حضور بهم رسانند در هر یک از دو مجمع مذکور تصمیمت باید با اکثریت دوسوم آراء حاضرین اتخاذ گردد و هر سهم دارای یک رای خواهد بود و اگر در مجمع عمومی سوم اکثریت لازم حاصل نگردید، موسسین باید عدم تشکیل شرکت را اعلام نمایند.

 

وظایف مجمع عمومی موسس

مهمترین وظایف مجمع مزبور به قرار ذیل است :

1- رسیدگی به گزارش موسسین و تصویب آن

2- احراز پذیره نویسی کلیه سهام شرکت و تادیه مبلغ لازم

3- تصویب طرح اساسنامه شرکت و در صورت وم اصلاح آن

4- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت

5- تعیین رومه کثیرالانتشاری که هرگونه دعوت و اطلاعیه و آگهی برای سهام داران و تشکیل مجمع عمومی در آن درج شود تا مطلع گردند.

لازم به توضیح است که برای شرکت های سهامی خاص تشکیل مجمع عمومی موسس اامی نیست.

2- مجمع عمومی عادی

این مجمع همانطوری که از اسم آن پیدا است در مواقع عادی و معمولی تشکیل می گردد و درباره تشکیل آن ماده 89 قانون تجارت چنین تصریح دارد.

مجمع عمومی عادی شرکت باید سالی یک بار در موقعی که در اساسنامه پیش بینی گردیده برای رسیدگی به ترامه و حساب سود و زیان مالی سال قبل و در صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت و صورتحساب دوره عملکرد سالیانه شرکت و رسیدگی به گزارش مدیران و بازرس یا بازرسین و سایر امور مربوط به حساب های مالی تشکیل شود “.

با توجه به ماده مزبور مجمع عمومی عادی در حقیقت با حضور کلیه دارندگان سهام و یا نمایندگان آن ها برابر اساسنامه سالی یکبار بایستی تشکیل شود و منظور از تشکیل این است که :

1- به ترامه و حساب ها و سود و زیان یکساله شرکت رسیدگی نماید.

2- در جریان صورت دارایی و مطالبات و دیون شرکت باشد.

3- گزارش بازرسان و مدیران شرکت را استماع نماید زیرا بدون قرائت گزارش بازرس یا بازرسان شرکت، اخذ تصمیم نسبت به ترامه و سود و زیان مالی در مجمع عمومی معتبر نخواهد بود.

4- تصویب سود و اندوخته  و تقسیم آن بین صاحبان سهام با تصویب مجمع عمومی است.

برای رسمیت مجمع عمومی عادی حداقل حضور بیش از نصف صاحبان سهامی که حق رای دارند ضروری است اگر در اولین دعوت عده مزبور به حد نصاب نرسید برای بار دوم از آن ها دعوت به عمل می آید در این مرحله هر تعدادی از صاحبان سهام که حق رای دارند در جلسه حاضر شود مجمع عمومی رسمیت یافته و اخذ تصمیم خواهد نمود به شرط آنکه نتیجه دعوت جلسه اول در آن جلسه قید شده باشد و تصمیمات مجمع عمومی عادی با اکثریت نصف به علاوه یک آراء حاضرین در جلسه رسمی معتبر می باشد.

3- مجمع عمومی فوق العاده

این مجمع در مواردی که وضعیت خاصی ایجاب نماید که صاحبان سهام تصمیم بخصوصی اتخاذ نمایند و آن وضعیت خارج از جریانات عادی و معمولی باشد تشکیل می شود مانند اینکه بخواهند تغییراتی در اساسنامه شرکت داده و یا سرمایه آن را کاهش یا افزایش دهند. و یا قبل از رسیدن موعد بخواهند شرکت را منحل نمایند. در مجمع عمومی فوق العاده دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند باید حاضر شوند چنانچه در اولین دعوت تعداد سهامداران به حد نصاب لازم نرسید برای مرتبه دوم از آن ها دعوت می شود و جلسه با حضور یک سوم صاحبان سهام رسمیت خواهد یافت مشروط بر اینکه در دعوت نامه دوم نتیجه دعوت اول قید شده باشد و تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده با اکثریت دوسوم آراء حاضرین در جلسه رسمی معتبر خواهد بود.


کامپیوتریا

 

 

سوئیس یکی از کشورهای اروپای غربی است که شهرت جهانی خود را مدیون امنیت، و بانک های مشهور است. بر اساس آمارهای بانک های جهانی در سال 2007 میلادی سوئیس پنجمین کشور ثروتمند جهان است. سوئیس مقرّ بسیاری از سازمان ها و ارگان های بین المللی مانند صلیب سرخ، سازمان تجارت جهانی، یکی از دو دفتر اروپایی سازمان ملل متحد است.

کشور سوئیس کوهستانی ترین و مرتفع ترین کشور اروپا است، مساحت کلی سوئیس 41,290 کیلومتر مربع است و پایتخت آن شهر بورن است.

این کشور بسیار زیبا که هر گوشه آن همچون یک کارت پستال منحصر به فرد می باشد، دارای طبیعت بکر و شگفت انگیزی است که از مجموعه ای از کوه ها، جنگل ها، و دریاچه ها به وجود آمده و مناظری طبیعی را در خود جای داده که به ندرت در جای دیگری از جهان یافت می شود.

60 درصد از خاک این کشور را رشته کوه معروف آلپ دربر گرفته که در بیشتر اوقات سال پوشیده از برف است و به همین جهت در زمستان بهشت اسکی بازان است که ضمن بهره مندی از طبیعت زیبای آن از بهترین و مدرن ترین وسایل و امکانات تفریحی استفاده می کنند.

سوئیس به دلیل وجود یک هیئت حاکمه موفق و پر تلاش از پیشرفته ترین و ثروتمندترین و به عبارتی امن ترین و با نظم ترین کشورهای دنیا محسوب می شود، شاخص های زندگی در بالاترین سطح استانداردهای جهانی است و بی جهت نیست که این کشور بهترین انتخاب به عنوان محل زندگی بسیاری از ثروتمندان ، مشاهیر و نخبگان است.

بخش صنعتی سوئیس که تا حدودی براساس نیروی هیدروالکتریک ارزان استوار است، شامل صنایع مهندسی از ساخت توربین تا ساعت، نساجی، غذایی دارویی و مواد شیمیایی است و در بخش کشاورزی تولید لبنیات، انگور وعلوفه اهمیت خاصی دارد.

• مزایای سرمایه گذاری در کشور سوئیس :

1ـ با ثبت شرکت در سوئیس امکان سفر به کشورهای حوزه شنگن را خواهید داشت.

2ـ موقعیت کار و زندگی در اورپا با سطح کیفیت بالا

3ـ امکان اخذ اقامت دائم

4ـ افتتاح حساب بانکی شخصی و شرکتی

5ـ مالکیت صد در صد بدون نیاز به شریک

ثبت شرکت در سوئیس :

امروزه برای رقابت در بازار جهانی انتخاب محل کسب و کار بسیار اهمیت یافته و جذابیت کشورها و بازارها باید به طور دقیق مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به مزیت های منحصر به فرد کشور سوئیس شما می توانید نسبت به ثبت شرکت و آغاز فعالیت در این کشور اقدام نمائید.

از مهم ترین قالب های ثبتی در کشور سوئیس می توان به سه مورد زیر اشاره نمود :

ـ ثبت شرکت با تعهدات محدود

ـ ثبت شرکت سهامی خاص

ـ ثبت شرکت به صورت شعبه یا نمایندگی

• ثبت شرکت در سوئیس با تعهدات محدود: این نوع شرکت برای کسب و کارهای کوچک مناسب می باشد در این نوع ثبت شرکت شما به مبلغ 13,000یورو سرمایه نیاز دارید که باید سرمایه اولیه را به صورت کامل در یکی از بانک های کشور سوئیس واریز نمایید. حداقل دو نفر سهامدار وجود داشته باشد که یکی از آن ها مقیم کشور سوئیس باشد و همچنین حق امضاء داشته باشد.

• ثبت شرکت سهامی خاص در سوئیس : این نوع ثبت برای شرکت های بسیار بزرگ می باشد؛ تمامی سهام موجود در این شرکت فقط به نام یک نفر ثبت می گردد. دراین نوع شرکت شما باید یک نفر که مقیم کشور سوئیس باشد را به عنوان مدیر معرفی نمایید. میزان سرمایه اولیه لازم برای ثبت این نوع شرکت 62,000 یورو می باشد که باید حداقل 50 درصد از این مبلغ به صورت نقدی پرداخت گردد.

• تأسیس شعبه در سوئیس : در این روش فردی که در کشور خود شرکتی به ثبت رسانده باشد، می تواند با ارائه مدارک لازم اقدام به تأسیس شعبه درکشور سوئیس نماید. لازم به ذکر است که در این روش نیازی به سرمایه اولیه نیست اما باید یک نفر که مقیم کشور سوئیس است را به عنوان مدیری که حق امضاء دارد انتخاب نمود.

• مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت در سوئیس :

ـ پر نمودن فرم ثبت شرکت در کشور سوئیس

ـ اسکن پاسپورت سهامداران و مدیرعامل

ـ طرح توجیهی اقتصادی

ـ نام شرکت که توسط خود شما ارائه می شود.

ـ تصویر آخرین مدرک تحصیلی

ـ سند مالکیت و پرینت حساب بانکی

ـ وکالتنامه امضاء شده توسط موکل


کامپیوتریا

 

 

کامپیوتر یا رایانه ابزاری است که بر روی آنچه به آن می دهند ( و اصطلاحاَ به آن ورودی گفته می شود ) عملیاتی انجام می دهد که به آن پردازش می گویند و نتیجه مطلوب را به دست می دهد که خروجی نامیده می شود.

کامپیوترها در موسسات تجاری و صنعتی، شرکت های هواپیمایی، موسسات تحقیقاتی، علمی و پزشکی و . کاربرد دارند.

امروزه، به دلیل کاربردهای فراوان کامپیوتر و میزان استفاده فراوان از آن، برندهای متعددی از کامپیوتر وجود دارد. برند عبارت است از اسم ، اصطلاح ، نشانه ، طرح یا ترکیبی از آن ها که به منظور شناساندن کالاها و خدمات یک فروشنده یا گروهی از آن ها از محصولات رقبا می باشد. در حقیقت یک برند ، تعهد دائمی یک فروشنده برای ارائه ی مجموعه ای از ویژگی ها و مزایا و خدمات خاص به خریداران است که این از نظر مصرف کننده یعنی نشانه ی کیفیت ، هزینه ی پرس و جوی کمتر، ریسک کمتر و وسیله ای نمادین برای اظهار شخصیت.

چنانچه شما از صاحبان مشاغل هستید،  جهت توسعه بیشتر کسب و کار خود پیشنهاد می شود که برندی را انتخاب و آن را به ثبت برسانید تا از مزایایی که ثبت برند در اختیار شما قرار می دهد به راحتی استفاده نموده و قله های پیشرفت را طی نمایید. از جمله این مزایا ، می توان به موارد ذیل اشاره کرد :

1- حق استفاده انحصاری از یک علامت به کسی اختصاص دارد که آن علامت را طبق مقررات ثبت کرده باشد.

2- با ثبت علامت تجاری، محافظت آن توسط مراجع قانونی تایید می شود.

3- علامت تجاری ثبت شده، به صاحب خود رسمیت می دهد.

4- استفاده از علامت تجاری موجب ایجاد تفاوت و تمایز بین محصولات و تولیدات مشابه می شود.

5- در قرارداد اعطای نمایندگی، علامت تجاری یکی از مهم ترین مواردی است که حتماَ باید قید شود.

6- تولیدکنندگان با داشتن علامت تجاری انحصاری و ثبت شده مم به ارائه محصولات با کیفیت تری خواهند بود.

7- تولیدکنندگان، تجار و شرکت ها برای دریافت تسهیلات نیاز به ارائه علامت تجاری دارند.

8- علامت تجاری ابزاری برای بازاریابی بوده و شهرت شرکت ها بر این اساس تکمیل می شود.

9- علامت تجاری وجهه خاصی به شرکت ها و کسب و کارها می بخشد.

10- در صورت مناسب و موفق بودن علامت تجاری و موفقیت آن، تبدیل به دارایی ارزشمندی برای صاحب حقوقی آن می شود.

11- برای دریافت گواهی و نشان استاندارد از برند و علامت تجاری استفاده می شود.

12- با ثبت علامت تجاری، از سرقت طرح ها و ایده ها دارای علامت تجاری ثبت شده ممانعت به عمل می آید.

شایان ذکر است، هر شخص حقیقی یا حقوقی می تواند به ثبت برند اقدام کند مشروط بر اینکه مدارکی دال بر انجام فعالیت تجاری یا تاجر بودن داشته باشد،یعنی یا پروانه کسب از اتحادیه مربوطه داشته باشد یا پروانه بهره برداری از سازمان صنعت ، معدن و تجارت تهران یا هر استان دیگر، یا پروانه ساخت صادره از سازمان غذا و دارو و یا دانشگاه علوم پزشکی تهران یا ایران یا گواهی از اتحادیه مربوطه جهت کالا یا خدمات مورد نظر و سایر مجوزها از مراجع ذی ربط حسب محصول و کالا یا خدمات مورد نظر متقاضی.

 

مدارک لازم جهت ثبت برند کامپیوتر

1- اظهارنامه، که عبارت است از برگ های چاپی که از طرف اداره کل مالکیت صنعتی، در اختیار متقاضیان گذاشته می شود و به وسیله آن ها تکمیل می گردد.

2- ده عدد نمونه علامت ، به شکلی که استعمال می شود. به علاوه نمونه های اضافی، به تعداد یک نمونه برای هر طبقه اضافی که درخواست می شود.

درخواست کننده باید بر روی هر اظهارنامه، یک نمونه از علامت را الصاق و آن را امضاء نماید. نمونه سوم ، در موقع ثبت بر روی صفحه مربوط، در دفتر ثبت و نمونه چهارم، بر روی تصدیق ثبت ، الصاق می شود. ابعاد نمونه نباید از ده سانتیمتر از هر طرف کند. بر روی هر نمونه الصاق شده به طریق بالا، مهر اداره کل مالکیت صنعتی زده می شود به طریقی که یک قسمت از مهر بر روی نمونه و قسمت دیگر بر روی صفحه قرار گیرد.

3- یک کلیشه واضح و خوانا برای چاپ علامت، که ابعاد آن نباید از ده سانتیمتر از هر طرف کند. اضافه می شود در صورتی که ، علامت عبارت از یک یا چند کلمه بوده و دارای هیچگونه تصویر و حروف مخصوص نباشد، تقاضاکننده ثبت، مجبور به ضمیمه کردن کلیشه نخواهد بود.

4- نسخه اصلی یا رونوشت گواهی شده وکالت نامه، در صورتی که تقاضای ثبت به وسیله وکیل به عمل آید.

5- در صورتی که علامت در خارجه به ثبت رسیده باشد، تسلیم رونوشت گواهی شده از طرف اداره صادرکننده آن به زبان اصلی، به انضمام ترجمه غیررسمی آن به فارسی، به مسئولیت تقاضاکننده ثبت ، اامی است.

6- در صورتی که علامت برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی یا محصول یک شهر یا یک ناحیه از کشور اختیار شود، گواهینامه از طرف مقام صلاحیتدار، دایر بر تصدیق استفاده از علامت مزبور، به وسیله سازندگان کالاهای مربوط به آن. ( مقام صلاحیتدار مزبور عبارت است از اتحادیه صنفی، اطاق بازرگانی ، شهرداری ، و فرمانداری )

 

فرآیند ثبت برند

1- عموما اولین گام در ثبت برند، استعلام آن می باشد، تا توسط شخص دیگری به ثبت نرسیده باشد.

2- پس از انتخاب برند و تأیید استعلام می بایست به سامانه اداره مالکیت معنوی به نشانی  مراجعه نمایید و اطلاعات و مدارک لازم را ارسال نمایید و کد پیگیری دریافت کنید.

3- پس از تکمیل اطلاعات در سامانه، ممکن است پاسخ اداره یکی از این سه حالت اخطار نقص، رد پرونده، آگهی نوبت اول باشد. که در حالت آگهی نوبت اول یعنی مشکلی در اطلاعات وارد شده وجود نداشته و می بایست نسبت به ارائه مدارک اقدام نمایید.

4- بعد از انتشار آگهی نوبت اول بایستی مدارک به صورت فیزیکی به اداره مالکیت معنوی تحویل داده شود، و نسبت به پرداخت هزینه رومه رسمی اول و هزینه حق الثبت اقدام نمایید.

5- پس از گذشت زمان مقرر در صورتی که شخص یا اشخاصی نسبت به برند شما اعتراضی نداشته باشد باید برای آگهی نهایی و دریافت سند قطعی برند اقدام کنید.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره تخصصی با ما تماس حاصل فرمایید.

با ارائه خدمات حرفه ای کارآمد، در خدمت شما عزیزان خواهیم بود.


کامپیوتریا

 

ملایر از دو واژه " مال " و " آگر " تشکیل شده است. مال به معنی خانه و آگر به معنی آتش است. بنابراین می توان مال آیر را به معنی سرزمین آتش معنی کرد. امروزه نیز پس از هزاران سال بر روی کوه های شهر در شب های نوروز آتش روشن می کنند. نظر دیگر بر این است که ملایر از واژگان " مال " به معنی خانه و " آیر " به معنی آریایی ها گرفته شده، یعنی سرزمین آریایی ها.

گفتنی است، ملایر بزرگ ترین تولیدکننده مبل در ایران و بزرگ ترین صادرکننده و منسوجات چوبی به سلیمانیه می باشد. همچنین ملایر به عنوان شهر ملی مبل و منبت در لیست شهرهای صنایع دستی کشور و شهر جهانی انگور ثبت شده است.

صنایع دستی ،جاذبه های گردشگری، ابنیه تاریخی ، فرهنگ غنی ، وجود 19 متر مربع سرانه فضای سبز به ازای هر نفر و 22 هزار دانشجو از سراسر کشور این شهرستان را از سایر نقاط کشور متمایز کرده است، به طوریکه امروزه از ملایر به عنوان پایتخت فرصت های سرمایه گذاری در غرب یاد می شود.

با توجه به آنچه گفته شد، ملایر به عنوان یکی از بهترین نقاط برای سرمایه گذاری انتخاب بسیار مناسبی می باشد. ما در این مقاله قصد داریم تا ضمن برشمردن مزایای ثبت شرکت، به مهم ترین نکات اساسی ثبت شرکت در ملایر بپردازیم. قدر مسلم آن است که  متقاضیان محترم ثبت شرکت ، برای این مهم می توانند با مشاوران مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایند. همکاران ما در این مرکز، با سال ها تجربه،  خدمات ارزنده ای را به مشتریان خود ارائه خواهند نمود.

 

مزایای ثبت شرکت :

- شرکاء و تشکیل دهندگان اطمینان و فراغت خاطر از رسمیت شرکت و مسئولیت اداره کنندگان و سایر نتایج حاصله از اعمال شرکت پیدا می کنند.

- افراد دیگر و معامله کنندگان از وضع شرکت اطلاع پیدا می کنند و با اتکاء به رسمیت آن می توانند با آسودگی خیال روابط مالی و اقتصادی با شرکت برقرار دارند. در واقع ،  نفع اشخاص ثالث نیز در این است تا شرکت به ثبت برسد، چه در این صورت ، این اشخاص می توانند با مراجعه به اداره ثبت شرکت ها ، از میزان مسئولیت شرکا ، نوع شرکت و اقامتگاه آن آگاه شوند.

- رسمیت اساسنامه و شرکتنامه و سایر اسناد شرکت تسجیل می گردد و مثل اسناد عادی در معرض ایراد و تزل نیست.

- قاعده اامی بودن ثبت شرکت ها به دولت امکان می دهد که تحقیقات و رسیدگی های دقیقی نسبت به مقدمات تشکیل و کیفیت بوجود آمدن شرکت انجام گردد تا از تشکیل شرکت هایی که مقررات را رعایت نکرده اند جلوگیری به عمل آید.

- در موقع انحلال یا ورشکستگی با مقررات خاصی به وضع مالی شرکت رسیدگی می شود.

از جمله سایر مزایای ثبت شرکت عبارت است از :

- امتیازات اعتبارات وام تسهیلات

- با ثبت یک مجموعه می توانید از امکانات بیمه برای خود و کارمندانتان استفاده نمایید.

- اخذ و اعطای نمایندگی رسمی

- دریافت جوازها

- امکان تبلیغات گسترده و پر بازده

- بهره مندی از معافیت های دارایی با توجه به نوع فعالیت

- امکان شرکت در مناقصات و مزایدات رسمی

- امکان ورود به عرصه های بین المللی

 

اقسام شرکت های تجاری در ملایر

شرکت تجاری، عبارتست از اجتماع دو یا چند شخص حقیقی یا حقوقی که با هدف کسب سود، عملیات تجاری انجام می دهند. ماده 20 قانون تجارت، شرکت های تجاری را به هفت قسم، به شرح ذیل طبقه بندی کرده است :

الف- شرکت سهامی ( شامل سهامی عام و سهامی خاص )

ب- شرکت های بامسئولیت محدود

ج- شرکت های تضامنی

د- شرکت های نسبی

ه- شرکت های مختلط سهامی

و- شرکت های مختلط غیرسهامی

ز- شرکت های تعاونی ( شامل تولید، مصرف ، اعتبار ، وام و روستایی ).

 

حداقل سن در ثبت شرکت

شرط اولیه برای اشتغال به تجارت داشتن اهلیت است. شرکای شرکت باید اهلیت انجام دادن معامله را داشته باشند. منظور از اهلیت ، مطابق ماده 211 قانون مدنی این است که شریک بالغ و عاقل و رشید باشد. کسی که هیجده سال تمام دارد، عاقل و رشید محسوب می شود. مگر اینکه جنون یا عدم رشد او ثابت شده باشد.

شایان ذکر است،  سهامداران می توانند زیر سال باشند اما نمی توانند عضو هیات مدیره باشند.

 

حداقل تعداد سهامداران در انواع شرکت های تجاری:

حداقل تعداد سهامداران برای ثبت شرکت 2 نفر و در شرکت سهامی خاص 3 نفر است.

به طور کلی،حداقل تعداد شرکا در هر یک از شرکت های تجاری به شرح ذیل می باشد:

حداقل 2 شریک در ( شرکت تضامنی، شرکت نسبی، شرکت با مسئولیت محدود، شرکت مختلط غیر سهامی )

حداقل 3 شریک در ( شرکت سهامی خاص ، شرکت مختلط سهامی )

حداقل 5 شریک ( در شرکت سهامی عام )

حداقل 7 شریک ( در شرکت تعاونی تولید و مصرف )

 

اوراق ثبت شرکت در ملایر  

با توجه به نوع و قالب شرکت ، اوراق ثبتی متفاوت می باشد. به عنوان مثال اوراق ثبتی شرکت با مسئولیت محدود شامل اساسنامه ، شرکتنامه ، تقاضانامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین است و اوراق ثبتی شرکت های سهامی خاص شامل اساسنامه ، اظهارنامه و صورتجلسه مجمع عمومی موسسین می باشد. سایر انواع شرکت ها نیز اوراقی تقریباَ مشابه با این دو نوع شرکت دارند. اوراق ثبت شرکت می بایست به امضاء موسسین یا همه شرکاء شرکت برسد.

 

مراحل ثبت شرکت در ملایر:

ثبت شرکت دارای روند حقوقی و قانونی خاصی است. در ذیل به بررسی این مراحل می پردازیم.

- مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها و تکمیل فرم ثبت نام

- اعلام تاییدیه نام شرکت در سامانه

- ارسال مدارک از طریق اداره پست به صورت سفارشی جهت انجام ثبت شرکت در ملایر

- درج بارکد پستی در سامانه

- بررسی مدارک توسط کارشناسان اداره ثبت ملایر

- صدور آگهی تاسیس شرکت در صورت موافقت اداره ثبت و عدم ایراد در مدارک ارسالی

- تخصیص شماره ثبت و شناسه ملی برای درخواست ثبت شرکت در  ملایر

- ارسال آگهی جهت انتشار در رومه رسمی کشور

بعد از چاپ آگهی در رومه ، می توانید فعالیت خود را به طور رسمی در ملایر آغاز نمایید.

کلیه امور ثبتی و اداری خود را به ما بسپارید.

 


کامپیوتریا

 

یکی از شرکت هایی که شخصیت و ضمانت شرکاء در آن تاثیر گذار است، شرکت نسبی می باشد. این شرکت طبق ماده 3 قانون تجارت چنین تعریف شده است: شرکت نسبی، شرکتی است که برای امور تجارتی تحت اسم مخصوص بین دو نفر یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت حقوقی هریک از شرکا به نسبت سرمایه ای است که در شرکت آورده است و نه بیشتر.

 

همچنین در این شرکت می بایست تمام سرمایه نقدی و سهم الشرکه غیر نقدی نیز تقویم و تسلیم گردد. منافع نیز بین شرکا به نسبت سهم الشرکه و آورده انها تقسیم می شود که البته در شرکت نامه می توان به شکل دیگری توافق نمود.

این شرکت را از نظر قوانین می توان شبیه به شرکت تضامنی دانست، بطور مثال در نام گذاری این شرکت نیز می بایست حداقل نام یکی از شرکاء ذکر گردد و در صورتی که نام تمامی شرکاء ذکر نگردد لازم است از واژگانی مانند برادارن و شرکاء استفاده شود.

 

چگونگی انتخاب مدیران شرکت نسبی

شرکت نسبی معمولاً توسط شرکاء اداره می شود. همچنین در این نوع شرکت مدیر می تواند از میان افراد شرکت و یا از افرادی خارج از شرکت انتخاب گردد. برای اداره شرکت حداقل یک مدیر لازم است و البته می توان از میان چند مدیر یک مدیر انتخاب نمود.

در شرکت های نسبی مسئولیت مدیر در مقابل شرکاء مانند مسئولیت وکیل در مقابل موکل است.

 

مدیران شرکت نسبی به اتفاق شرکا انتخاب می شوند و یا تصمیمات مربوط به انتخاب مدیر یا مدیران می تواند در شرکت نامه یا اساسنامه مشخص گردد. به موجب ماده 120 قانون تجارت ( شرکا می بایست یک نفر از میان خود یا خارج از شرکت به سمت مدیری معین کنند که میتواند شخص حقیقی یا حقوقی باشد.)

 

حدود مسئولیت مدیران در شرکت نسبی

چنانچه اشاره گردید مسئولیت مدیران در شرکت نسبی و مسئولیت مدیر در مقابل شرکا مانند مسئولیتی است که وکیل نسبت به موکل خود دارد.

در ماده 1 قانون تجارت در رابطه با اختیارات مدیران در شرکت های نسبی چنین اشاره گردیده است:

مدیران شرکت نسبی دارای کلیه اختیارات لازم برای اداره امور شرکت می باشند، مشروط بر آن که تصمیمات و اقدامات آنها در حدود موضوع شرکت باشد. محدود کردن اختیارات مدیران در اساسنامه یا به موجب تصمیمات مجامع عمومی فقط از لحاظ روابط بین مدیران و صاحبان سهام معتبر بوده و در مقابل اشخاص ثالث باطل و کان لم یکن است.

 

برای تشکیل جلسات در شرکت های نسبی حضور بیش از نصف هیات مدیره اامی است و تصمیمات می بایست با رأی اکثریت آراء اتخاذ گردد. دعوت برای حضور در جلسات و اداره این جلسات از جمله وظایف مدیران شرکت نسبی می باشد. در این جلسات می بایست توسط هیات مدیره صورتجلسه ای تنظیم گردد و به امضای اکثریت مدیران نیز برسد. همچنین می بایست در این صورتجلسه به نام مدیران حاضر و غایب و خلاصه ای از تصمیمات اتخاذ شده اشاره شود که چنانچه اشاره گردید طبق ماده 123 قانون تجارت این مسئولیت به عهده مدیران شرکت نسبی می باشد.


کامپیوتریا

شرکت با مسئولیت محدود یکی از پر مخاطب ترین و محبوب ترین قالب های تجاری قابل ثبت در قانونی تجارت می باشد. این نوع شرکت بنا بر ماده 94 قانون تجارت اینگونه تعریف شده است : (شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که از دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود. هر یک از شرکا بدون اینکه سرمایه سهام یا قعطات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول دیون و تعهدات شرکت هستند).هزینه و شرایط مناسب ثبت این شرکت باعث شده است تا این قالب درخواست بسیار زیادی برای ثبت داشته باشد. بنابراین سوالات گوناگونی نیز در رابطه با ثبت شرکت در این قالب وجود دارد که یکی از متداول ترین آنها ، پرسش در رابطه با هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود می باشد.

کارشناسان ما در این مطلب به این پرسش پاسخ داده اند ،لطفا با ما همراه باشید:


در ابتدا توجه داشته باشید که هزینه ثبت شرکت در این قالب می تواند با توجه به موراد متفاوتی مانند ؛ میزان سرمایه ، تعداد شرکاء و متغیر باشد .


یکی دیگر از هزینه هایی که در محاسبه هزینه ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود تاثیر گذار است ، این نکته است که آیا فرآیند ثبت شرکت توسط خود شخص یا اشخاص به انجام می رسد ؟ یا انجام آن به مجموعه های ثبتی و وکلا سپرده می شود؟ (با توجه به اینکه میزان حق الوکاله با توجه به مجموعه منتخب متقاضی متفاوت است در این مطلب اشاره ای به هزینه نخواهد شد.)




بنابراین در ادامه هزینه های دولتی ثبت شرکت بدون در نظر گرفتن حق الوکاله احتمالی اعلام و برررسی خواهد گردید:


هزینه های ثبت شرکت در قالب مسئولیت محدود شامل موارد مختلفی است از جمله: هزینه پایه ثبتی، هزینه درج نام، حق الثبت، حق درج، حق ابطال تمبرهای داخل اداره ثبت شرکت ها، هزینه های پستی، هزینه اساسنامه، هزینه اظهارنامه، هزینه تنظیم صورتجلسات و واریزهای اداره ثبت، هزینه درج اگهی در رومه رسمی و رومه های کثیر الانتشار و. ) که در ادامه تا حد امکان برخی از این هزینه ها را بررسی خواهیم نمود:




براورد هزینه ثبت شرکت با مسئولیت محدود با سرمایه یک میلیون ریال:


-یکی از هزینه های ثبت شرکت با مسئولیت محدود مربوط به تنظیم سند شرکتنامه است که تنظیم آن برای شرکای شرکت با مسئولیت محدود اامی است که این سند شامل ( اساسنامه و اظهارنامه و اوراق ثبتی ) می باشد و هزینه تنظیم آن در حدود 1.000.000 ریال براورد شده است.


-هزینه حق الثبت چنانچه اشاره گردید می تواند با توجه به مواردی مانند میزان سرمایه متفاوت باشد. بطور مثال هزینه حق الثبت شرکت با مسئولیت محدود با میزان سرمایه یک میلیون ریال، 120.000ریال پیش بینی شده است.


- هزینه تعیین نام نیز می بایست به مبلغ 40.000ریال به شماره حساب سیبا 2171329011009 بانک ملی به ادرس سازمان ثبت استاد و املاک کشور پرداخت گردد.


- هزینه بعدی مربوط به چاپ آگهی ثبت می باشد. ثبت شرکت با مسئولیت محدود در دو نوبت در رومه رسمی و محلی اگهی می شود. در مرحله نخست رومه محلی و مرحله دوم رومه رسمی کل کشور. که هزینه درج این آگهی در مرحله نخست در حدود 140.000ریال پیش بینی شده است.


-هزینه رومه رسمی و کثیرالانتشار نیز بعد از پرداخت حق الدرج در رومه محلی پرداخت می شود که براورد هزینه رومه رسمی و کثیر انتشار بستگی به نوع درج اگهی و میزان خطوط در سامانه رومه رسمی دارد که میانگین آن 1,750,000 ریال در نظر گرفته شده است.


-یکی از هزینه هایی که متقاضیان ثبت شرکت پرداخت می نمایند هزینه پوشه و گیره به مبلغ 150,000 ریال می باشد.


-آخرین هزینه ای که متقاضیان ثبت شرکت با مسئولیت محدود پرداخت خواهند نمود، هزینه پلمپ دفاتر شرکتها می باشد. این هزینه شامل اوراق، دفتر کل و رومه بعلاوه فیش ها است. دفاتر کل و رومه از 50 یا 100 و یا حتی 200 برگ متفاوت است. بنا براین هزینه بررسی آن نیز می تواند متفاوت باشد، لکن میانگین این هزینه را نیز چیزی در حدود 150.000 ریال می توان در نظر گرفت.


 


کامپیوتریا

به موجب ماده 20 قانون تجارت شرکت های تجاری بر هفت قسم هستند :

1) شرکت سهامی ؛ 2) شرکت با مسئولیت محدود ؛ 3) شرکت تضامنی ؛ 4) شرکت مختلط غیرسهامی؛ 5) شرکت مختلط سهامی ؛ 6) شرکت نسبی ؛ 7) شرکت تعاونی تولید و مصرف .

اگرچه تقسیم بندی این شرکت ها به طرق مختلف ممکن است اما معمولاَ ، بر اساس یک طبقه بندی سنتی ، شرکت ها را به دو دسته تقسیم می کنند : شرکت های اشخاص و شرکت های سرمایه . در شرکت های نوع اول، شرکا با توجه به شخصیت یکدیگر شرکت را تشکیل می دهند و در آن ها انتقال سهم الشرکه هر شریک به اشخاص ثالث، نیازمند موافقت دیگر شرکاست. در شرکت های نوع دوم، سهم هر شریک در شرکت ، قابل انتقال به دیگری است ، بدون آنکه به رضایت دیگر شرکا نیازباشد ؛ ضمن اینکه مسئولیت شرکا، برخلاف شرکای شرکت های نوع اول ، محدود به آورده آن ها در شرکت است.

 

شرکت های اشخاص عبارتند از : شرکت تضامنی، شرکت نسبی، و شرکت مختلط غیرسهامی . وجه تسمیه این شرکت ها به این نام ، به خاطر آن است که در آن ها شخصیت شریک دارای اهمیت است و به همین خاطر، در این نوع شرکت ها، شریک نمی تواند بدون رضایت شریک یا شرکای دیگر، سهم الشرکه خود را به اشخاص دیگر منتقل کند.

تشکیل هر شرکت شخص بر اساس دو نوع از قواعد استوار است که مراعات آن ها شرط صحت ایجاد شرکت است : قواعد ماهوی، قواعد شکلی که ذیلاَ به بررسی این قواعد می پردازیم. شایان ذکر است، در این رابطه مقالات ذیل را نیز می توانید مورد مطالعه قرار دهید :

- مهم ترین تفاوت های شرکت های سرمایه و اشخاص چیست

- راهنمای ثبت شرکت اینترنتی

- قوانین ثبت شرکت

- مدارک لازم جهت ثبت شرکت های تجاری

- نحوه تشکیل و ثبت شرکت تضامنی

 

• اول: قواعد ماهوی

در ارتباط با قواعد ماهوی دو قاعده عمده برای تشکیل صحیح شرکت ضروری است :

الف) تشکیل این شرکت ها باید حاصل وجود یک قرارداد ، یعنی قرارداد شرکت باشد که در آن، همه شرکایی که از اهلیت انعقاد معامله برخوردارند، رضایت و قصد تشریک مساعی در زمینه ای خاص از معاملات ( خرید و فروش یا خدمات ) برای بردن سود و تقسیم آن را داشته باشند. ضمناَ فعالیت شرکت، که از آن به موضوع شرکت تعبیر می شود ، باید قانونی باشد، والا شرکت باطل است. تعیین موضوع شرکت از این جهت مهم است که هر گونه فعالیت خارج ازموضوع شرکت توسط مدیران آن باطل و بلااثر است و شرکت را متعهد نمی کند.

ب) قاعده دوم این است که شرکت از تاریخ تشکیل ، شخصیت حقوقی پیدا می کند و آن ، زمانی است که سرمایه نقدی شرکت پرداخت و سرمایه غیرنقدی آن تقویم و تسلیم می شود. از این روست که در ایران برخلاف آنچه در حقوق اروپایی معمول است، شخصیت حقوقی شرکت از زمان ثبت آن در دفتر ثبت شرکت ها شروع نمی شود و ایجاد شخصیت حقوقی آن حتی به ثبت در این دفتر نیاز ندارد، هر چند شرکت هایی که بخواهند در عالم تجارت به راحتی مورد شناسایی قرار گیرند و به ویژه از نظر مقامات مالیاتی مشکلی نداشته باشند در عمل ، خود را به ثبت می رسانند.

 

• دوم : قواعد شکلی ( ثبت شرکت ها )

در ارتباط با مسائل شکلی راجع به این شرکت ها نیز چند نکته را باید لحاظ کرد :

الف) شرکت تجاری باید به موجب قراردادی باشد که نه تنها کتبی بلکه رسمی باشد.

ب) دوم اینکه گرچه طبق ماده 195 قانون تجارت " ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون اامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هاست" ، لیکن ثبت نکردن شرکت موجب بطلان و عدم موجودیت آن نیست، در واقع این ماده ضمانت اجرای بطلان برای عدم ثبت مقرر نکرده و قانون ثبت شرکت ها نیز که این ماده به آن اشاره کرده، اشاره نمی کند که اگر ثبت شرکت انجام نشود، شرکت باطل خواهد بود. این قاعده هم در مورد شرکت های ایرانی صادق است و هم در مورد شرکت های خارجی؛ هر چند نفع اشخاص ثالث در این است که این شرکت ها به ثبت برسند تا آنان که می خواهند با این شرکت ها معامله کنند ، اطلاعات لازم را در مورد آن ها در اختیار گیرند.

ج) سوم اینکه، در فرضی که شرکا تصمیم به ثبت کردن شرکت گیرند، باید تشریفاتی را رعایت کنند که در قانون ثبت شرکت ها مصوب 1310 با اصلاحات بعدی، نظامنامه راجع به مواد 196 و 197 و 199 قانون تجارت مصوب 15/ 3/ 1311 با اصلاحات بعدی، طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها مصوب 1340، اصلاحیه طرح اصلاحی آیین نامه ثبت شرکت ها مصوب 1340 پیش بینی شده اند.

در این قوانین و نظامات محل ثبت شرکت ها و مدارک لازم برای ثبت به نحو دقیق معین شده و در کل می توان گفت مقررات ثبت شرکت های ایرانی با شرکت های خارجی متفاوت دیده شده است.

ثبت کردن شرکت های ایرانی در تهران در اداره ای به نام " اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی " انجام می شود که یکی از دوایر اداره کل ثبت اسناد و املاک است. به موجب ماده 2 نظامنامه قانون تجارت در خارج از تهران ثبت شرکت ها در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به عمل می آید و در نقاطی که اداره یا دایره یا ثبت اسناد وجود نداشته باشد، ثبت کردن شرکت در دفتر اسناد رسمی و اگر دفتر اسناد رسمی هم نباشد ، در دفتر دادگاه محل انجام خواهد گرفت- که تقریباَ هرگز اتفاق نمی افتد- تقاضای شرکت ها توسط مدیران آن ها عمل می آید. تغییرات طول حیات شرکت نیز تا آنجا که طبق قانون نیاز باشد ، باید به ثبت برسد.

مدارکی که باید توسط مدیران به اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و در خارج از تهران به مراجع ثبتی دیگر ارائه شود، در نظامنامه قانون تجارت به تفصیل ذکر شده که در مورد شرکت های مختلف متفاوتند و عمدتاَ عبارتند از : شرکتنامه ، اساسنامه ( اگر باشد ) ، گواهی پرداخت و تسلیم سرمایه ( توسط مدیران ) ، نامه مدیران ، و نام شرکای ضامن که سمت مدیر دارند.

نتیجه رعایت نکردن شرایط ماهوی و شکلی :

هر گاه شرایط ماهوی و شکلی راجع به شرکت که قانون گذار اجرای آن ها را ضروری دانسته، رعایت نشود ، شرکت تشکیل نمی شود و به عبارت دیگر کان لم یکن و باطل خواهد بود. مع ذلک، ثبت نکردن شرکت در دفتر ثبت شرکت ها موجب بطلان و عدم تشکیل شرکت نیست. همچنین است اگر ثبت شرکت در رومه کثیرالانتشار آگهی نشود. ماده 2 قانون ثبت شرکت ها این موارد را مجوز انحلال شرکت دانسته که با بطلان شرکت متفاوت است.

اما هر گاه معلوم شود که شرکت به سبب عدم رعایت یکی از شرایط تشکیل باطل بوده، بطلان شرکت چه تاثیری در معاملات انجام شده آن در گذشته خواهد داشت ؟ در پاسخ باید بین دو فرض تفکیک قائل شد :

فرض اول این است که در شرکت ، یکی از تشریفات قانون تجارت رعایت نشده باشد . در چنین فرضی، شرکت از دید اشخاص ثالث موجود و در حکم شرکت تضامنی است و عملیات گذشته آن صحیح تلقی شده ، شرکا نیز شرکای تضامنی خواهند بود.

فرض دوم این است که شرکت ، به دلیلی ماهوی مثل عدم اهلیت یکی از شرکا یا عدم رضایت یکی از آنان یا نامشروع بودن موضوع آن باطل باشد. در چنین فرضی، باید این طور تلقی کرد که به سبب آنکه شرکت وجود نداشته، هر یک از شرکا برای خود معامله کرده اند ؛ زیرا وقتی شرکتی اصلاَ وجود نداشته، طبعاَ شریک نمی تواند به نام و حساب آن معامله ای انجام داده باشد.

هر گاه، بر اثر رعایت نکردن شرایط ماهوی و شکلی شرکت ، زیانی به اشخاص ثالث وارد شده باشد، اشخاص ثالثی که با شرکت معامله کرده اند – به خیال اینکه شرکت موجود است- می توانند خسارت وارده به خود بر اثر بطلان را مطالبه کنند. به دعاوی که به این ترتیب طرح می شود، دادگاه بر اساس قواعد عام ( حقوق مدنی ) رسیدگی می کند و بنابراین مدعی ورود خسارت باید ضمن اثبات وجود ضرر، رابطه علت و معلولی میان ضرر وارده و خطای شریک و شرکا مبنی بر رعایت نکردن مقررات قانونی را اثبات کند.


کامپیوتریا

کاشان یکی از شهرستان های مهم اقتصادی کشور می باشد که به واسطه وجود مراکز اصلی خدماتی و اقتصادی، بازار پر رونق فرش و محصولات نساجی و گلاب ، صنایع و کارگاه های متوسط و صنایع بزرگ و کارخانه های صنعتی در حوزه های مختلف مانند تولید خودرو، فولاد و صنایع تبدیلی آن ، نفت و فرش ماشینی و سایر موارد ؛ از اهمیت ویژه ای برای فعالان اقتصادی برخوردار است .

 

 

توجه به این نکته برای کلیه صاحبان مشاغل ضروری است که امروزه جهت انجام هر گونه فعالیت اقتصادی موفق به ثبت برند تجاری نیاز داریم و عدم ثبت برند، اشخاص را در معرض خسارت های بسیار سنگینی قرار خواهد داد. از این رو موضوع ثبت برند در کاشان بسیار حائز اهمیت می باشد.

در این مقاله، ضمن بررسی فواید ثبت علامت تجاری در کاشان، به مدارک و مراحل ثبت برند می پردازیم. علاقه مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر در این رابطه می توانند مقالات ذیل را نیز مطالعه نمایند :

- هزینه ثبت برند

- زمان ثبت برند

- ثبت شرکت و ثبت تغییرات شرکت در کاشان

 

فواید ثبت علامت تجاری در کاشان

1) ثبت علامت تجاری به مالک آن علامت اعم از شخص حقیقی یا حقوقی حق انحصاری می دهد . در صورتی که افراد برند خود را به ثبت نرسانند امکان سوء استفاده از آن افزایش پیدا می کند .

2) تضمین می کند که متقاضیان بتوانند محصول ها و کالاها را از هم تشخیص دهند.

3) این اجازه را به مالکین شرکت ها می دهد که اجناسشان را با دیگر کالاها متمایز کنند.

4) از طریق ثبت برند بازاریابی و کسب شهرت در شرکت ها ممکن می شود.

5) اعتماد مشتری را به خود جلب می کند.

6) به شخص سوم این امکان را می دهد که با استفاده از علامت تجاری از محل حق امتیازها کسب درآمد کنند.

7) جزء مومات توافقنامه های اعطای نمایندگی است.

8) این نام از لحاظ قانونی قابل شناسایی می شود.

9) تبلیغات کاری گسترش می یابد.

10) جلوگیری از فله فروشی محصول

11) امکان حضور در بازارهای بین المللی و صادرات کالا به سایر کشورها

12) بسته بندی محصولات با نام و علامت تجاری مشخص

13) اخذ وام به اعتبار برند ثبت شده

 

طبقه بندی علامت تجاری

- فات و مصنوعات فی

- صنایع و محصولات شیمیایی

- دستگاه و لوازم و آلات فنی و علمی و صنعتی

- مواد غذایی و محصولات کشاورزی

- اسباب بازی و لوازم ورزش

- مصنوعات و اشیاء ساخته شده از مواد مختلف

- مصنوعات نساجی

- و .

 

مدارک ثبت علامت تجاری

برای ثبت علامت تجاری ، مدارکی را باید فراهم نمایید. قبل از تهیه مدارک ، لازم است بدانید بین مدارک لازم برای ثبت علامت تجاری حقیقی و حقوقی تفاوت وجود دارد. در علامت تجاری حقیقی، ثبت علامت تجاری به نام شخص می باشد اما در علامت تجاری حقوقی ، ثبت برند به نام شرکت است.

مدارک ثبت برند اشخاص حقیقی :

- فتوکپی از شناسنامه متقاضی

- کپی کارت ملی متقاضی

- کپی از کارت بازرگانی متقاضی

- ارائه تصویری از علامت تجاری انتخابی در ابعاد ده در ده

- ارائه وکالت نامه متقاضی در صورت پیگیری فرآیند ثبت برند توسط وکیل

مدارک ثبت برند اشخاص حقوقی :

- فتوکپی از شناسنامه مدیرعامل شرکت

- کپی کارت ملی مدیرعامل شرکت

- کپی نسخه ای از آگهی تاسیس به همراه تغییرات آدرس، مدیر عامل ، نام و رومه تاسیس

- فتوکپی جوازهای شرکت ( جواز تاسیس و پروانه بهره برداری ) در یک نسخه

- کپی از کارت بازرگانی به نام مدیر عامل شرکت یا به نام شرکت

- نمونه تصویری از علامت تجاری در ابعاد ده در ده

- ارائه وکالت نامه متقاضی در صورت پیگیری

- مهر شرکت

 

مراحل ثبت علامت تجاری / برند در کاشان

پس از فراهم نمودن مدارک لازم ، برای ثبت علامت تجاری می بایست در مرحله اول اقدام به استعلام برند نمایید. شما با استعلام برند متوجه این موضوع می شوید که آیا برندی با عنوان و عناصر گرافیکی شما به ثبت رسیده است یا خیر . در صورت عدم ثبت باید مطابق مراحل ذیل پیش بروید تا برند خود را به ثبت برسانید :

 

- اخذ کد پیگیری و رمز عبور

- بررسی کارشناسان اداره و درج یکی از موارد ذیل در سامانه

1) اخطار نقص : در این صورت شما می بایست نسبت به رفع نقص مطرح شده اقدام نمایید .

2) رد پرونده ثبت برند : ممکن است کارشناسان مربوطه بنا به دلایل متعددی نظیر مشابهت زیاد با برند ثبت شده دیگری ، انتخاب واژه های عام یا توصیف کننده و یا علائم گمراه کننده و خلاف نظم عمومی و اخلاق حسنه ، پرونده شما را رد نمایند.

3) آگهی نوبت اول : این پیغام زمانی درج می گردد که مدارک و اطلاعات وارد شده درست باشد .

چنانچه ثبت برند مورد نظر شما از نظر کارشناسان بلامانع تشخیص داده شود، این موضوع در سامانه به اطلاع شما خواهد رسید که پس از این باید با مراجعه حضوری به اداره مالکیت معنوی و تشکیل پرونده فیزیکی برند مورد نظرتان ، اقدام به پرداخت هزینه 2 نوبت رومه رسمی ثبت علامت ( مرحله دوم پرداخت هزینه رومه رسمی 30 روز پس از انتشار رومه رسمی مرحله اول است ) و همچنین پرداخت هزینه حق الثبت علامت تجاری اقدام نمایید.

آخرین مرحله ثبت برند ، مراجعه حضوری مجدد به اداره مالکیت معنوی و اخذ سند علامت مورد نظر می باشد.

 

 


کامپیوتریا

 

تقاضای ثبت شرکت ها باید توسط مدیران شرکت به عمل آید.تغییراتی که در طول حیات شرکت در شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد.ماده 9 نظامنامه ی قانون تجارت در مواردی چون تغییر مدیر شرکت یا تغییر در اختیارات او و به طور کلی هر تغییری که در حقوق اشخاص ثالث تاثیر داشته باشد و شرکت می خواهد که اشخاص ثالث از آن آگاهی یابد مقرر می دارد:"در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکای ضامن ازشرکت اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد و یا تصمیمی نسبت به مورد معین در ماده ی 58 قانون تجارت اتخاذ شود،مقررات این نظامنامه راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله نیز رعایت شود".

مدیران شرکت ها،برای ثبت شرکت باید مدارکی را تسلیم مرجع ثبت کنند.این مدارک را نظامنامه ی قانون تجارت به این نحو معین کرده است:

 

قبل از ادامه مقاله لازم است که درباره مبحث ثبت شرکت بیشتر بدانید:

 

- مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت با مسوولیت محدود

 

- راهنمای ثبت شرکت در تهران

 

- قوانین ثبت شرکت 

 

-در شرکت های تضامنی:

1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه

2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)

3.نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی

4.نام شریک یا شرکایی که برای اداره کردن شرکت معین شده اند

در شرکت های نسبی:

1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه

2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)

3.نام مدیر یا مدیران شرکت

4.نوشته ای به امضای مدیر شرکت حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی

در شرکت های مختلط غیر سهامی:

1.یک نسخه مصدق از شرکتنامه

2.یک نسخه مصدق از اساسنامه(اگر باشد)

3.نام شریک یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند

برای ثبت شرکت های ایرانی نیز ماده 10 قانون ثبت شرکت ها اصل مطالبه حق الثبت برای مرجع ثبت شرکت را پیش بینی کرده است.از آنجا که این میزان حق الثبت پیوسته در تغییر است،ذکر جزئیات آن در اینجا ضرورت ندارد.

اگر در مطالب قبل با ما همراه بوده اید،حتما به خاطر دارید که برخی موضوعات شرکت قبل از ثبت، نیاز به اخذ مجوز دارند.جهت یادآوری می توانید به مطالب پیشین ما رجوع کنید و یا برای کسب اطلاعات بیشتر  با مشاوران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس بگیرید.

همچنین باید تذکر داد که علاوه بر ثبت شرکت،خلاصه شرکتنامه و منضمات آن باید انتشار پیدا کند(ماده 197 ق.ت).این امر باید در ظرف ماه اول ثبت هر شرکت و توسط اداره ثبت محل یا جانشین آن،بسته به مورد،در مجله رسمی دادگستری و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت،به خرج خود شرکت انجام گیرد(ماده 6 نظامنامه قانون تجارت وزارت عدلیه و تبصره آن)مطابق ماده 7 نظامنامه مذکور،این خلاصه باید متضمن نکات زیر باشد:

1.نمره و تاریخ ثبت شرکت

2.مقدار سرمایه(با تشخیص مقداری از آن که پرداخت شده و مقداری که شرکا پرداخت آن را تعهد کرده اند)

3.اسامی مدیر یا مدیران

4.تاریخ آغاز و ختم شرکت،در صورتی که برای مدت محدود تشکیل شده باشد.

ب)در شرکت های تضامنی و شرکت مختلط اعم از سهامی و غیر سهامی،علاوه بر نکات فوق باید اسم تمام شرکای ضامن نیز منتشر شود".

سرانجام،همان طور که گفتیم،ماده ی 9 نظامنامه قانون تجارت،انتشار تغییراتی را که در وضعیت شرکت ثبت شده ایجاد می شود،ضروری دانسته است.نتیجه ی عدم انتشار مواردی که نظامنامه به عهده ی مدیران گذاشته این است که اولاَ مدیران ممکن است مطابق قواعد عام،به سبب خطای خود،محکوم به جبران خسارت اشخاص ثالث شوند و ثانیاَ اشخاص ثالث می توانند تاثیر این تغییرات را نادیده بگیرند،چه تغییراتی که به نظر آن ها نرسیده،در مقابل آن ها قابل استناد نیست.

 


کامپیوتریا

 

مراکز،موسسات،کانون ها و انجمن های فرهنگی،تشکیلاتی است که با اهداف و مقاصد فرهنگی و هنری اعم از انتفاعی یا غیر انتفاعی(بر طبق ماده ی 584 قانون تجارت و آیین نامه ی اصلاحی ثبت تشکیلات و موسسات غیر تجاری مصوب 1337) به مسئولیت اشخاص حقیقی یا حقوقی اعم از دولتی،عمومی و خصوصی ،افراد واجد شرایط برای فعالیت در یک یا چند قلمروی فرهنگی،هنری،سینمایی و مطبوعاتی با سرمایه ی ایرانی تشکیل می دهند و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز تاسیس،نظارت بر فعالیت ها و انحلال آن ها را صادر می کند.

 

شرایط لازم مجوز یا پروانه ی صادره:

شرایط عمومی:

-تابعیت ایرانی

-نداشتن سوءپیشینه ی کیفری

-برخورداری از حسن شهرت

-محجور نبودن و عدم ورشکستگی به تقلب و تقصیر

-حداقل سن برای افراد متاهل 25 و برای مجردین 27 سال

-انجام خدمت وظیفه ی عمومی و یا ارائه ی گواهی معافیت دائمی

-داشتن حداقل مدرک تحصیلی کارشناسی یا معادل آن به تشخیص مراجع زیربط

-عدم وابستگی اعضاء موسسه به تشکیلات رژیم سابق

شرایط اختصاصی:

-صلاحیت علمی و تخصصی کافی متناسب با موضوع فعالیت

-داشتن حداقل 6 ماه سابقه ی موثر فعالیت در موسسات فرهنگی و هنری چند منظوره

مدارک و مستندات مورد نیاز :

-استعلام حراست

-عدم سوء پیشینه

-اساسنامه

-صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین

-صورتجلسه ی هیات مدیره

-مستندات سوابق فرهنگی

-استعلام از مراکز و محل کار متقاضیان

-فرم خلاصه مصاحبه تخصصی اعضاء موسسه

مراحل فرایند صدور مجوز موسسات فرهنگی و هنری:

مدارک مورد نیاز:

-تقاضانامه ی تایپ شده به امضا مدیر مسئول

-اساسنامه ی پیشنهادی تایپ شده به امضا مدیر مسئول

-پرسش نامه ی فردی مدیر مسئول و اعضاء هیات موسس تایپ شده(2 نسخه)

-کپی کارت ملی مدیر مسئول و اعضاء هیات موسس(3 نسخه)

-کپی تمام صفحات شناسنامه ی مدیر مسئول و اعضاء هیات موسس(3 نسخه)

-کپی مدرک تحصیلی مدیر مسئول و تمام اعضاء هیات موسس

-کپی کارت پایان خدمت و یا معافیت دائم مدیر مسئول و اعضا هیات موسس

-گواهی عدم سوء پیشینه

-6 قطعه عکس 4 در 3

-مستندات فرهنگی مربوط به تمام اعضاء به همراه کتب،مجلات،لوح های فشرده ی مربوط به آثار تولیدی اعضاء

مراحل اجرای مجوز:

-ارائه ی تقاضانامه و اخذ مدارک تطبیق با مقررات

-استعلام حراست

-استعلام از محل کار و مراکز فرهنگی

-تکمیل اساسنامه و مشخص نمودن موضوع فعالیت و صورتجلسه ی هیئت مدیره و مجمع عمومی

-مصاحبه ی تخصصی

-استعلام عدم سوءپیشینه

-بررسی و تنظیم پرونده

-ارسال پرونده به وزارت متبوع جهت بررسی دفتر توسعه ی مشارکت های فرهنگی و هنری

-در صورت موافقت دفتر مشارکت ها تایید اماکن جهت معرفی به ثبت شرکت ها از سوی دفتر مشارکت های فرهنگی و هنری

-صدور پروانه ی فعالیت موسسه از سوی دفتر توسعه مشارکت های فرهنگی و هنری وزارت متبوع

پس از اخذ مجوز کانون تبلیغاتی ،شخص می تواند نسبت به ثبت موسسه ی فرهنگی هنری یا موسسه ی تبلیغاتی اقدام نماید.

مدارک مورد نیاز ثبت موسسه عبارتند از:

-تقاضانامه ی موسسه

-اساسنامه ی موسسه

-صورتجلسه ی مجمع عمومی

-مدارک شناسایی اعضا

-مجوز مرتبط

چند نکته:

 


کامپیوتریا

 

اعتبار نام تجاری،عبارتست از باور پذیری اطلاعات مرتبط با موقعیت و موضع محصول که در یک نام تجاری  موجود است.شرکت ها می توانند عناصر آمیخته ی بازاریابی متعددی را مثل ارائه ی ضمانت های گسترده تر برای نشان دادن کیفیت محصول استفاده کنند. چنین اقداماتی ممکن است با توجه به شرایط بازار(مثل رقابتی بودن یا رفتار مصرف کننده)معتبر باشد یا نباشد.

 

بنابر نظر اسوینی و اسویت،اعتبار برند خلاصه ای  از ارتباطات برند با مشتری و مشتری با برند طی زمان است، زیرا مشتریان می توانند با برند ارتباط بر قرار کنند و برند نیز می تواند متقابلاَ با مشتریان ارتباط بر قرار کند.به بیانی دیگر ، اعتبار نام تجاری تاثیر تجمعی اعتبار همه اقدامات بازاریابی قبلی انجام شده توسط آن نام تجاری را نشان می دهد و یا همانطور که کاپفرر می گوید: " اعتبار نام تجاری  حافظه ی  زنده ی اقدامات انجام شده توسط نام تجاری می باشد."

نام تجاری معتبر، نشانه ای از موقعیت و موضوع آن محصول ، ریسک های درک شده ی کمتر توسط مصرف کنندگان و هزینه های پایین مصرف کنند گان برای جمع آوری و پردازش اطلاعات جهت تصمیم گیری است.اعتبار برند ممکن است ادراکات(یا انتظارات) مصرف کننده از کیفیت محصول را افزایش دهد، این به این دلیل است که نام تجاری ممکن است بر فرایند روانی که در آن سطوح کیفیت عینی به سطوح کیفیت درک شده تبدیل می شود تاثیر بگذارد.بنابراین ممکن است دو نام تجاری با کیفیت مشابه به دلایل سطوح متفاوت اعتبارشان کیفیت درک شده ی متفاوتی داشته باشند.در همین رابطه، روبرت و ارهان ،مطرح می کنند که ثبات در کیفیت محصول، منجر به سطح پایینی از تغییر پذیری محصول می گردد. پر واضح است، نام های تجاری با روند کیفیتی خوب اگر در مورد موقعیت و جایگاه خود راستگو و صادق باشند ،می توانند سطوح بالای اعتبار را داشته باشند.

هم تخصص و هم قابل اعتماد بودن یک نام تجاری، تاثیرات تجمعی استراتژی ها و اقدامات بازاریابی گذشته و فعلی را نشان می دهند.نام های تجاری که در طول زمان ثبات بیشتری در رابطه با صدق قول هایشان داشته باشند، اعتبار بالاتری خواهند داشت.ساختارهای سازگارو شفافیت سازی، پیش زمینه هایی برای این اعتبار  به شمار می روند.شفافیت باعث عدم ابهام در اطلاعات محصول دارای برند می گردد و سازگاری درجه ی هماهنگی و همسویی میان اقدامات بازاریابی وثبات استراتژی های ترکیبی ،طی گذشت زمان است.

بنا براین،کاملاَ مشخص است که اعتبار برند از دو مولفه ی اصلی تشکیل شده است:

قابلیت اعتماد و تخصص

قابلیت اعتماد به تمایل انجام شرکت ها نسبت به پیمان ها و قول هایشان گفته می شود و تخصص ،توانایی شرکت ها برای ارائه ی واقعی پیمان ها و قول هایشان را گویند.

بنابراین ،همانطور که گفته شد،اعتبار نام تجاری شرکت، نقش مهمی در تاثیر گذاری بر نگرش ها ونیت خرید دارد که این مهم، مستم انجام با ثبات آنچه قول داده شده است می باشد. اعتبار شرکت بخشی از تصویر یا شهرت مثبت شرکت است.همچنین، اعتبار شرکت نقش مهمی در توانایی شرکت برای تضمین وام ها ، گسترش شرکت و محصولات دارد.علاوه بر آن، اعتبار شرکت در شکل دادن هویت شرکت نیز مهم است. در اغلب مواقع،مصرف کنندگانی که شرکت را معتبر درک می کنند ،تبلیغات و آگاهی های شرکت را مطلوب ارزیابی می کنند و محصولات شرکت را به راحتی خریداری می نمایند.پس عجیب نیست که هزینه های اطلاعاتی ذخیره شده در ذهن مشتریان، اثر مثبتی بر قصد خرید برند می گذارد.به ویژه آنکه کیفیت درک شده ،به قضاوت نهایی مشتری در خصوص ارشدیت یا اولویت خرید یک محصول یا خدمات  می انجامد .

 


کامپیوتریا

 

ورود و صدور کالا برای کلیه ی تجار آزاد نیست و بازرگانانی می توانند مبادرت به ورود و صدور کالا کنند که دارای کارت بازرگانی باشند.

صدور کارت بازرگانی موکول به آنست که اصولاَ بازرگان، موسسه ی خود را در دفتر ثبت تجارتی ثبت کرده و دارای دفاتر پلمپ شده ی تجارتی باشد و عضویت اتاق بازرگانی محل خود را نیز قبول کرده باشد.در مورد شرکت های تجارتی ،کارت بازرگانی بنام مسئول شرکت صادر می شود.

 

بازرگانانی که تقاضای صدور کارت بازرگانی می نمایند باید طبق فرم های مربوطه از طرف اتاق بازرگانی اطلاعات مربوط به تجارت خود را به اتاق بازرگانی بدهند و از طرف دو نفر از اعضای اتاق بازرگانی معرفی شوند.صدور کارت بازرگانی برای بازرگانان و شرکت های خارجی منوط به معامله ی متقابله است،یعنی در صورتی به بازرگان خارجی کارت بازرگانی داده می شود که کشور آن ها نیز به بازرگانان ایرانی اجازه ی فعالیت بازرگانی بدهد.

کارت بازرگانی به هر 2 صورت حقیقی و حقوقی قابل اخذ می باشد.مدارک مورد نیاز صدور کارت بازرگانی برای اشخاص حقوقی عبارتند از:

-اصل اظهارنامه ی ثبت نام در دفاتر بازرگانی و اصل گواهی پلمپ دفاتر از اداره ثبت شرکت ها(با امضای مدیر عامل یا رئیس هیات مدیره)

-اصل گواهی عدم سوءپیشینه که از زمان صدور آن 6 ماه نگذشته باشد.

-اصل مفاصاحساب مالیاتی موضوع ماده ی 6 قانون مالیات های مستقیم؛ مبنی بر بلامانع بودن صدور کارت بازرگانی

-کد اقتصادی

-گواهی گمرک اعمال ماده ی 7 عدم مبادرت به قاچاق

-خرید تمبر به مبلغ 100.000 ریال بحساب دارائی واحد قبض که فرم توسط اتاق ارائه می شود.

-ارائه کپی و اصل تقاضانامه ی ثبت شرکت های داخلی و شرکت های رسمی که ور به مهر اداره ی ثبت شرکت ها باشد.(شرکت های با مسئولیت محدود)

-ارائه کپی و اصل اظهارنامه ی ثبت شرکت های سهامی خاص یا عام که ور به مهر اداره ی ثبت شرکت ها باشد.(شرکت های سهامی عام و خاص)

-کپی و اصل اساسنامه ی شرکت

-کپی و اصل رومه ی رسمی در مورد تاسیس و کلیه ی تغییرات شرکت که در موضوع شرکت صادرات و واردات قید شده باشد.

-اصل و فتوکپی کارت پایان خدمت

-اصل و فتوکپی کارت ملی

-شناسه ملی شرکت(شش قطعه عکس 4 در 6 و فتوکپی از تمام صفحات شناسنامه)

-اصل و فتوکپی ومدرک تحصیلی

-اصل و فتوکپی سند مالکیت ششدانگ (در صورت اجاره بودن محل،اجاره نامه ی کد دار می بایست بنام شرکت و در سربرگ شورای اصناف و پرینت کد رهگیری و منطبق با بند 1-1-4 دستورالعمل صدور و تمدید کارت بازرگانی متناسب با رشته ی فعالیت و کسب و کار تجاری باشد)

-تایید فرم (الف )مربوط به حساب جاری متقاضی

-تایید فرم (د) مربوط به تایید امضاء متقاضی توسط  دفترخانه

-اصل وکالتنامه ی رسمی در صورت داشتن وکیل


کامپیوتریا

 

به موجب ماده 107 لایحه قانون تجارت، شرکت های سهامی عام و خاص توسط هیات مدیره اداره می شوند. در حقیقت بازوی اداره شرکت ، هیات مدیره محسوب می شود و بازوی تصمیم گیری شرکت ، مجامع عمومی هستند. اختیارات هیات مدیره علاوه بر تکالیف و اختیارات قانونی، عام می باشد. هیات مدیره از جهت سلسله مراتب، تابع مجمع عمومی می باشد. سمت هیات مدیره مباشرتی است و اعضای هیات مدیره نمی توانند سمت خود را به دیگران تفویض کنند. هیات مدیره باید از بین سهامداران شرکت انتخاب شود. حداقل تعداد سهام لازم برای تصاحب سمت هیات مدیره، معادل حداقل تعداد تعیین شده سهام وثیقه طلق اساسنامه می باشد. در لایحه قانونی منظور از عبارت مدیران ، هیات مدیره می باشد نه مدیر عامل.

 

ترتیب و تشکیل جلسات هیات مدیره

به موجب ماده 119 لایحه ، هیات مدیره در اولین جلسه خود یک رئیس و یک نایب رئیس انتخاب می کند. شخص حقوقی نمی تواند رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره باشد اما شخص حقیقی نماینده شخص حقوقی چون در حکم اعضای هیات مدیره است ، می تواند به عنوان رئیس یا نایب رئیس انتخاب شود. عزل رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره از سمت ریاست یا نایب رئیسی در صلاحیت هیات مدیره است. مدت ریاست یا نایب رئیسی اعضای هیات مدیره نباید از مدت عضویت آن ها در هیات مدیره بیشتر باشد. مثلاَ اگر از مدت عضویت شخص در هیات مدیره شش ماه باقی مانده است ، مدت ریاست وی نباید بیش از 6 ماه باشد.

نایب رئیس هیات مدیره فقط در صورتی می تواند انجام فعالیت کند که رئیس موقتاَ قادر به انجام سمت نباشد و اگر رئیس به صورت دائمی قادر به انجام فعالیت نباشد، باید رئیس جدیدی انتخاب شود.

از لحاظ ارزش و تاثیرگذاری، تفاوتی میان رای رئیس هیات مدیره و سایر اعضا وجود ندارد.

به موجب ماده 123 لایحه ، ترتیب دعوت و تشکیل جلسات هیات مدیره طبق اساسنامه می باشد نه قانون .

انتخاب و عزل مدیران :

– انتخاب اعضای هیات مدیره با مجمع عمومی عادی است.

– انتخاب رئیس و نایب رئیس هیات مدیره با هیات مدیره است.

– عزل اعضای هیات مدیره با مجمع عمومی است.

– عزل رئیس و نایب رئیس هیات مدیره از سمت ریاست با هیات مدیره است.

 

جمع ریاست هیات مدیره و مدیر عامل

به موجب ماده 124 لایحه ، اصولاَ رئیس هیات مدیره نمی تواند هم زمان مدیر عامل همان شرکت باشد مگر با تصویب سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی عادی. عزل مدیر عاملی که هم زمان رئیس هیات مدیره باشد با اکثریت مطلق آرای حاضر در جلسه رسمی مجمع عمومی عادی امکان پذیر است.

 

نصاب تصمیم جلسات هیات مدیره

به موجب ماده 121 لایحه ، نصاب تصمیم جلسات اعضای هیات مدیره اکثریت آرای حاضرین ( اکثریت مطلق ) است. مثلاَ اگر 8 نفر در جلسه هیات مدیره حاضر باشند حداقل 5 نفر باید موافق باشند تا تصمیم موضوع رای تصویب شود. لازم به ذکر است که اساسنامه می تواند اکثریت بیشتری مانند دوسوم یا سه چهارم یا اتفاق آرا برای نصاب جلسات هیات مدیره در نظر بگیرد، اما امکان تعیین نصاب کم تر از اکثریت مطلق امکان پذیر نیست.

محدود کردن حق عزل رئیس یا نایب رئیس هیات مدیره مطلقاَ باطل است.

 

نصاب تشکیل جلسات هیات مدیره

به موجب ماده 121 لایحه ، برای تشکیل جلسات هیات مدیره حضور بیش از نصف اعضای ( اکثریت مطلق عددی ) هیات مدیره اامی است. برای تشکیل جلسات هیات مدیره برخلاف جلسات مجامع عمومی، ملاک میزان سرمایه اعضای هیات مدیره نمی باشد و اعضا بدون توجه به میزان سرمایه حق حضور و رای دارند.

به عقیده دکتر اسکینی، اعضای هیات مدیره می توانند وکیل یا نماینده خود را در جلسات هیات مدیره اعزام کنند اما نماینده و وکیل در نصاب رسمیت جلسات محاسبه نمی شوند و حق رای نخواهند داشت.

نصاب قانونی هیات مدیره :

تصمیم 1- اساسنامه ( به شرط بالای اکثریت مطلق ) 2- اکثریت مطلق آرای حاضرین

جلسات : بیش از نصف اعضا

 

وظایف رئیس هیات مدیره

به موجب ماده 121  لایحه ، وظایف رئیس هیات مدیره عبارتند از :

1. دعوت از هیات مدیره

2. اداره جبسات هیات مدیره

3. دعوت از مجامع عمومی ( عادی – فوق العاده )

با وجود آن که طبق قانون وظیفه دعوت از مجامع عمومی با رئیس هیات مدیره می باشد، قانونگذار در ماده 254 لایحه برای رئیس و اعضای هیات مدیره در صورت عدم دعوت از مجامع عمومی ضمانت اجرای جزایی پیش بینی نموده است. به عقیده دکتر پاسبان، ماده 254 لایحه در دو صورت قابل توجیه می باشد. اول اینکه اگر رئیس هیات مدیره مجمع را دعوت نکرد و پس از آن اعضای هیات مدیره نیز مجمع را دعوت نکنند، مشمول ماده 254 لایحه و ضمانت اجرای جزایی می شوند. حالت بعد از اینکه ماده 254 لایحه ، مرتبط با ماده 91 لایحه است و آن هم فقط در خصوص دعوت از مجمع عمومی عادی برای مصوبات مالی می باشد و ارتباطی با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده ندارد.

در صورتی که رئیس هیات مدیره به وظایف خود منجر بر دعوت از هیات مدیره عمل ننماید یا اینکه عده ای از اعضای هیات مدیره برای تصمیم گیری لازم بدانند که هیات مدیره را تشکیل دهند، می توانند با در نظر گرفتن ماده 122 لایحه ، هیات مدیره را دعوت کنند. طبق این ماده ، عده ای از مدیران که اقلاَ یک سوم اعضای هیات مدیره را تشکیل می دهند ، می توانند هیات مدیره را با دو شرط ذیل دعوت نمایند :

1. از تشکیل آخرین جلسه هیات مدیره حداقل یک ماه گذشته باشد.

2.  با ذکر دستور جلسه هیات مدیره

دعوت از هیات مدیره توسط برخی از اعضا به دلیل جلوگیری رئیس هیات مدیره در سوء استفاده از موقعیت خود می باشد.

 

صورت جلسه اعضای هیات مدیره

به موجب ماده 123 لایحه ، محتویات صورتجلسه هیات مدیره عبارتند از :

1. ذکر نام مدیران حاضر و غایب

2. خلاصه ای از مذاکرات و تصمیمات متخذه با ذکر تاریخ

3. ذکر نظر مدیران مخالف با تمام یا بعضی از تصمیمات هیات مدیره

صورتجلسه باید امضای اکثریت مدیران حاضر( نه تمامی مدیران یا اکثریت مدیران حاضر و غایب ) برسد. در این صورت مدیران غایب نسبت به تصمیمات جلسه ای که غایب بوده اند، مسئولیت ندارند.

 

 


کامپیوتریا

 

شرکت تعاونی غیر سهامی نزدیک ترین نوع شرکت تعاونی قانون ۱۳۹۲ به شرکت تعاونی طبق فرهنگ حقوقی داخلی وخارجی است. دو نوع شرکت تعاونی دیگری که قانونگذار۱۳۹۲ از دل شرکت های تعاونی درآورده است، سابقه قانونگذاری داخلی و خارجی ندارد و ظاهراً عملکرد موفقی هم نخواهد داشت، زیرا شرکت های تجارتی بر فرهنگ عمومی سرمایه داری در طی قرون استوار و رشد نموده است و بازی با الفاظ جایگزین آن نمی شود.

 

" شرکت تعاونی غیر سهامی طبق ماده ۴۳۷ قانون اشخاص حقوقی و شرکت های تجارتی شرکتی است که به وسیله چند شخص تشکیل و سرمایه آن در موقع تأسیس فقط به وسیله مؤسسان تأمین می شود وسرمایه آن به سهام یا هر نوع ورقه بهاداردیگر قابل تقسیم نیست و میزان سهم الشرکه هر یک از شرکاء از سقف مشخصی که به موجب این قانون تعیین می شود نمی کند. شریک شرکت تعاونی غیر سهامی، به جز آنچه که به عنوان آورده در شرکت گذاشته است هیچ مسئولیتی در قبال دیون و تعهدات شرکت ندارد. به هر یک از شرکای شرکت تعاونی غیر سهامی عضو اطلاق می شود."

شرکت تعاونی غیر سهامی رسالتی شبیه رسالت سنتی شرکت های تعاونی دارد و بیشتر به همیاری و همکاری بین یاران همدل برای ارائه خدمات اهتمام می ورزد. تعداد اعضای شرکت تعاونی غیر سهامی از هفت نفر کمتر نمی تواند باشد و سرمایه هر شریک که فقط حق یک رأی در یک تعاونی دارد نمی تواند از یک هفتم کل سرمایه نماید.

این شرکت از نوع سرمایه نیست زیرا مول نقش عمده ای درآن بازی نمی کند و موضوع آن ارائه خدمات به اعضاء است. در ماده ۴۳۸ تأکید به این شده است که شرکت تعاونی غیر سهامی فقط به اعضای تعاونی خدمات ارائه می کند. با وجود این شرکت تعاونی غیرسهامی شرکتی سود آور است ولی طریق تقسیم سود به این شکل است که در پایان هر سال مالی ما به التفاوت قیمت پرداختی بابت کالاها و یا خدمات ارائه شده به هر یک از اعضاء و قیمت تمام شده آن کالاها و یا خدمات به عنوان مازاد برگشتی به نسبت معاملات هر یک از اعضاء با شرکت به آن ها پرداخت می شود.

* شرکت تعاونی غیر سهامی به شرکت اشخاص شباهت دارد ولی بر خلاف شرکت اشخاص شخصیت شریک جز اینکه باید بر طبقه اشخاصی که شرکت را تشکیل می دهند تعلق داشته باشد در تشکیل آن مورد توجه نیست و شریک جز آنچه که به عنوان آورده در شرکت گذاشته است پس از انحلال مسئولیت دیگری ندارد.

• ترکیب اعضاء در شرکت تعاونی غیرسهامی :

در ماده ۴۳۷ ق.ا.ح.ش.ت شرکت تعاونی غیر سهامی به وسیله چند شخص تشکیل می شود که به آن ها عضو اطلاق می شود. عضو در شرکت های تعاونی شخصی است حقیقی که واجد شرایط مندرج در این قانون بوده و ملتزم به اهداف بخش تعاونی و اساسنامه قانونی آن تعاونی باشد. ولی در ماده ۴۵۹ قانون جدید به دستگاه های اجرایی اجازه مشارکت و سرمایه گذاری داده شده است. طبق این ماده هریک از دستگاه های اجرایی که در شرکت تعاونی غیر سهامی مشارکت یا سرمایه گذاری کرده اند می توانند نماینده ای برای نظارت و بازرسی در شرکت و حضور در جلسات مجمع عمومی و هیأت مدیره به عنوان ناظر داشته باشند‌‌. ملاحظه می شود که در اینجا ارباب حرف نقشی ندارند و لازمه عضویت در شرکت تعاونی شاغل بودن نیست بلکه هر شخص حقیقی یا حقوقی مانند سایر شرکت ها می تواند عضو شرکت تعاونی غیر سهامی باشد.

در قانون ۱۳۷۰ اجازه داده شده بود که ۴۹% سرمایه شرکت تعاونی توسط وزارتخانه ها، سازمان ها، شرکت های دولتی و وابسته به دولت و تحت پوشش دولت، بانک ها، شهرداری ها، شوراهای اسلامی کشوری، بنیاد مستضعفین و سایر نهادهای عمومی می توانند جهت اجرای بند ۲ اصل ۴۳ از راه وام بدون بهره یا هر راه مشروع دیگر از قبیل مشارکت، مضاربه، مزارعه، مساقات، اجاره، اجاره به شرط تملیک، بیع شرط، فروش اقساطی، صلح، اقدام به کمک در تأمین و یا افزایش سرمایه شرکت های تعاونی نمایند، بدون آنکه عضو باشند. در قسمت آخر ماده یادآوری نموده است که شخصیت های حقوقی که به طرق فوق الذکر از جمله (مشارکت) تا ۴۹ % سرمایه شرکت تعاونی را تأمین می نمایند، عضو نباشند.

چنین تصور می شود که در قانون جمهوری اسلامی ایران شخص حقوقی نمی تواند به عضویت شرکت تعاونی پذیرفته شود. ولی با ملاحظه این ماده این برداشت قابل انتقاد به نظر می رسد. زیرا معمولاً نماینده شخص حقوقی در شرکت ها به عنوان ناظر تعیین می شود.

ملاحظه می شود که شرکت تعاونی غیر سهامی اگر چه دستگاه های اجرایی را به عنوان سرمایه گذار به مشارکت پذیرفته است ولی عملاً می تواند دو نوع عضو داشته باشد. نوع اول: آن اشخاص عادی که تعداد آن ها نباید از هفت نفر کمتر باشد و نوع دوم: دستگاه های اجرایی که می توانند نماینده ای برای نظارت و بازرسی در شرکت و حضور در جلسات مجمع عمومی و هیأت مدیره به عنوان ناظر داشته باشند.

ب : اهداف شرکت تعاونی غیر سهامی :

در ماده اول بخش قانون تعاونی ۱۳۷۰ اهداف شرکت تعاونی به نحوی که نوشته خواهد شد بیان شده بود. این اهداف مورد توجه قانونگذار است و دولت مکلف به دستیابی به آن است. به عبارت دیگر از دیدگاه قانونگذار شرکت تعاونی وسیله ای در کنار وسائل دیگر برای رسیدن به توسعه اقتصادی است.

ولی از دیدگاه حقوق خصوصی و اعضاء شرکت، تعاونی شرکتی است که به منظور رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی شرکاء از طریق خودیاری و کمک متقابل و همکاری آن ها و تشویق به پس انداز تشکیل می شود. در این نوع شرکت نه تنها جستجوی منفعت که در سرلوحه اهداف شرکت های تجارتی دیگر قرار دارد، دیده نمی شود، بلکه توجه به مسائل اجتماعی و رفع مشکلات مشترک اعضاء، شرکت تعاونی را از دیگر شرکت های تجارتی ممتاز می نماید. در تعاونی تولید مشکل عمده مشترک اعضاء بیکاری است. لذا قانونگذار تصریح به این نموده است که در تعاونی های تولید عضو باید در تعاونی به کار اشتغال داشته باشد.

در ماده ۳ قانون شرکت های تعاونی ۱۳۵۰ پا فراتر رفته است و تصریح به این شده است که عضو به تمام یا قسمتی از خدمات مشترک موضوع شرکت احتیاج داشته باشد. وقتی نیاز به خدمات مشترک به وجود آمد عضویت در شرکت تعاونی برای تمام اشخاصی که محل عملیات یا ست آنها در حوزه عمل شرکت می باشد آزاد است و هیچ گونه تبعیض یا محدودیتی برای عضویت در شرکت نباید وجود داشته باشد. تنها عذر موجهی که ممکن است برای ممانعت ازعضویت وجود داشته باشد عدم کفایت ظرفیت فنی تأسیسات و وسائل و امکانات است. این مورد نیز باید در اساسنامه قید شده باشد و با استناد به اساسنامه و عدم کفایت طرفین از پذیرش عضو امتناع شود.

در قانون ۱۳۹۲ به اهداف شرکت تعاونی غیر سهامی اشاره ای نشده است ولی ترکیب اعضاء به تشکیل شرکت همان صورت قانون ۱۳۷۰ باقی مانده است و این ترکیب اعضاء و تشکیل شرکت نمی تواند اهداف صرف شرکت تجاری را دنبال نماید و عملاً همان اهداف قانون ۱۳۷۰ را دنبال می کند. در عمل مشخص نیست که آیا شرکت تعاونی غیر سهامی به دنبال همواری و همیاری گروهی یا وسیله ای در جهت رسیدن به اهداف کلان اقتصادی دولت و یا وسیله جستجوی منفعت در اختیار اعضاء است.

ج : پایبندی به اصول تعاون در شرکت تعاونی غیرسهامی :

در قانون بخش تعاونی ۱۳۷۰ اصول تعاون در دایره اامات اهداف اقتصادی قانون کم رنگ شده است و اهداف ی، اقتصادی و اجتماعی نظام جمهوری اسلامی براصول تعاون که درهر قانون تعاونی باید وجود داشته باشد غلبه نموده است.

با این وجود قانون به اصول تعاون پایبند است. به این ترتیب که اگر چه در بعضی از موارد برای عضویت در تعاونی محدودیت قائل شده است و آزادی عضویت را از واجد شرایط سلب نموده است، ولی در ماده ۱۲ صریحاً اصل آزادی خروج از شرکت تعاونی اعلام و تذکر داده است که نمی توان منع خروج از شرکت تعاونی نمود. به همین ترتیب در تبصره ۴ ماده ۳۶ خدمات اعضاء هیأت مدیره در ازاء عضویت در هیأت مدیره شرکت های تعاونی بلاعوض است ولی هزینه اجرای مأموریت هایی که از طرف تعاونی در حدود بودجه مصوب مجمع عمومی به آنان ارجاع می شود قابل پرداخت است و مجمع می تواند مبلغی از سود خالص را به عنوان پاداش به آنان بپردازد.

در قانون شرکت های تعاونی ۱۳۵۰ که شرکت تعاونی با عنوان یکی از انواع شرکت های تجارتی تلقی می شده اصول تعاون نمایان تر دیده می شود. چنانکه دیدیم در تعریف شرکت تعاونی رفع نیازمندی های مشترک و بهبود وضع چنین تصور می شود که در قانون جمهوری اسلامی ایران شخص حقوقی نمی تواند به عضویت شرکت تعاونی پذیرفته شود. ولی با ملاحظه این ماده این برداشت قابل انتقاد به نظر می رسد‌. زیرا معمولاً نماینده شخص حقوقی در شرکت ها به عنوان ناظر تعیین می شود.

در ماده ۳ قانون شرکت های تعاونی مقرر شده است که عضویت در شرکت تعاونی برای تمام اشخاصی که محل عملیات یا ست آنها در حوزه عمل شرکت باشد و به تمام یا قسمتی ازخدمات شرکت احتیاج داشته باشند آزاد است. شرط عضویت در شرکت تعاونی خرید و پرداخت تمام بهای لااقل یک سهم می باشد‌ هیچ گونه تبعیض یا محدودیتی برای عضویت در شرکت نباید وجود داشته باشد مگر به سبب عدم کفایت ظرفیت فنی تأسیسات و وسائل و امکانات شرکت مشروط بر اینکه در اساسنامه تصریح شده باشد. خروج هرعضو از شرکت اختیاری است و نمی توان آن را منع کرد و بهای سهم یا سهام او حداکثر به ارزش اسمی باید ظرف یک سال از تاریخ خروج عضو از شرکت نقداً پرداخت گردد. مجمع عمومی عالی ترین مرجع اتخاذ تصمیم و ابراز اراده جمعی برای اداره امور شرکت است که در آن تمام اعضاء حق دارند حضور به هم رسانند و رأی خود را درباره موضوع دستور جلسه مجمع بدهند. در مجمع عمومی هر عضو قطع نظر از تعداد سهام فقط دارای یک رأی است.


کامپیوتریا

 

با تأمل در سیر تکاملی تمدن ها متوجه می شویم که انسان ها در ادوار مختلف، همواره متناسب با سطح فرهنگ خود به دنبال زیبایی و تزئینات بوده و برای ایجاد این تزئینات از طبیعت و محیط اطراف بهره گرفته اند.

 

در طی قرن ها از فرهنگی به فرهنگ دیگر، مواد کمیاب و زیبا مانند: صدف، استخوان، سنگریزه، عاج، پنجه حیوانات، چوب، سنگ، مروارید، مرجان، مینا مواد قیمتی نامیده می شدند. از این مواد متناسب با طبیعت محل زندگی و فرهنگ در تزئینات بهره گرفته می شد.

دراین میان ایران همواره سردمدار فرهنگ و تمدن بوده و دارای سنن خاص خود در طراحی و استفاده از جواهرات بوده است .

با توجه به آنچه آمد، در این مقاله جهت آشنایی ذهن خوانندگان، ابتدا به جواهر و تاریخچه ی آن اشاره ی خواهیم داشت و سپس وارد بحث اصلی می شویم.

• جواهر:

مجموعه ای از کانی های طبیعی، سنگ ها، شبه کانی یا شبه سنگ ها و فسیل های قیمتی ک نیمه قیمتی با منشأ معدنی و غیر معدنی است که از جمال و دلربایی بسیاری برخوردار بوده و مقبولیت عام دارند.

• تاریخچه جواهرات :

جواهرات در ایران، تاریخچه کهن و پر فراز و نشیبی دارد. در ایران باستان، از جواهرات علاوه بر زیبایی برای رفع بلا و طلسم خدایان بد سرشت استفاده می شد. همچنین جواهرات نشان دهنده مقام اجتماعی شخص و اصالت خانوادگی او نیز بود.

در ایران برای ساخت جواهرات از طلا، نقره، برنز و سنگ های رنگی استفاده می شده است و از آن جا که ایرانیان اهمیت زیادی به تجمل و آراستگی می دادند، از نظر جواهرات برای تزئین لباس ها، آرایش مو و ساخت ظروف استفاده می کردند و از این نظر ایرانیانیان در هر دوره تاریخی دارای سبک و نقش و نگاره های ویژه ای شدند.

جواهرات و زیورآلات از دیرباز در ایران به عنوان قطعه ای از لباس در میان اقوام مختلف مطرح بوده است. مردم ایل قشقایی و عرب های منطقه خوزستان بیشترین استفاده کنندگان از جواهرات و زیورآلات بوده اند. جواهرات در میان مردم قشقایی شامل گردنبند مهلو، گردنبند میخک، مهره ای و عنبردان و بازوبند است.

با گام نهادن به قرن بیستم صنعت جواهرسازی ایران وارد عصر جدیدی شد. به هر صورت تاریخ جواهرات ایران سرشار از غرور و افتخارات فراوان برای سازندگان و هنرمندان این صنف و صنعت است و نشان می داد که همواره در طول تاریخ این کشور جواهرسازان هنرمند ایرانی با خلق آفرینش های بی نظیر و بی همتا توانسته اند توجه جهانیان را به خود جلب کنند.

• مدارک لازم برای ثبت برند جواهرات :

_ تکمیل دو نسخه اظهارنامه علامت

_ مدارک هویت متقاضی

الف) اشخاص حقیقی: کپی شناسنامه و کارت ملی

ب) اشخاص حقوقی: آخرین رومه رسمی ، تصویر شناسنامه و کارت ملی صاحبان امضاء

_ مدارک نماینده قانونی: در صورتی که تقاضا توسط نماینده قانونی ( وکیل، دارنده یا دارندگان حق امضاء برای اشخاص حقوقی و …) به عمل آید مدارک آن ضمیمه گردد.

_ ده نمونه گرافیکی با تصویر ازعلامت درخواست حداکثر در ابعاد 10×10 سانتی متر

_ در صورت سه بعدی بودن علامت، ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.

_ ارائه مدارک دال بر فعالیت در رشته مربوط به عنوان مثال : جواز اعلامیه تأسیس از صنایع یا پروانه بهره برداری صنایع یا پروانه ساخت. وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی یا پروانه کسب و…

_ استفاده از حق تقدم: در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم (حداکثر تا 6 ماه) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوطه به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف مدت 15روز از آن تاریخ تسلیم نمایند.

_ نسخه ای از ضوابط و شرایط استفاده از علامت جمعی و تأییدیه مقام صلاحیت دار

_ رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی :

الف) هزینه اظهارنامه اشخاص حقیقی

ب) معادل ارزی کلیه هزینه ها و تعرفه های ثبتی علامت بر مبنای فرانک سوئیس میبایست به شماره حساب ارزی به نام خدمات ثبتی اداره کل مالکیت صنعتی واریز گردد.

• فرآیند ثبت برند جواهرات :

1) متقاضی باید پس از جمع آوری مدارک مورد نیاز و مراجعه به سایت اداره مالکیت صنعتی، اداره ثبت علائم تجاری از طریق گزینه ثبت اظهارنامه علامت تجاری نسبت به تکمیل اظهارنامه به صورت گام به گام اقدام کند.

2) وارد کردن اطلاعات اظهارنامه اعم از شماره تلفن ثابت و همراه و آدرس ایمیل به صورت دقیق و صحیح برای پیگیری پرونده پس از دریافت شماره اظهارنامه ضروری می باشد.

3) در مرحله بعد باید تصویر تمامی مدارک متقاضی به همراه مجوزها و تصویری از علامت به ترتیب بارگزاری شوند.

4) سپس متقاضی باید کلیه اطلاعات و ضمائم بارگزاری شده را به دقت بازبینی نموده و از صحت اطلاعات اطمینان حاصل نماید.

5) پس از تایید اطلاعات، باید متقاضی به درگاه اینترنتی بانک متصل شده و اقدام به واریز هزینه های ثبت اظهارنامه نماید.

6) بعد از واریز هزینه، شماره اظهارنامه به متقاضی داده می شود.

7) پس از بررسی اظهارنامه توسط کارشناس ، در صورت وجود نقص در مدارک، از طریق ابلاغیه ای به مالک اعلام می گردد. و در صورت کامل بودن مدارک اگر برای نام تجاری سابقه ای وجود نداشته باشد، آگهی در رومه رسمی صادر می گردد.

8) پس از انتشار آگهی رسمی، متقاضی با مراجعه به اداره ثبت علامت تجاری نسبت به دریافت گواهینامه ثبت علامت تجاری خود اقدام می نماید.

در صورت نیاز به هرگونه مشاوره با ما تماس حاصل فرمایید.


کامپیوتریا

 

• تعریف شرکت سهامی خاص :

شرکتی است بازرگانی (ولواینکه موضوع عملیات آن، امور بازرگانی نباشد) که تمام سرمایه آن منحصراً توسط مؤسسین تأمین گردیده وسرمایه آن به سهام تقسیم شده ومسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آنهاست. تعداد سهامداران نباید از سه نفر کمتر باشد وعنوان شرکت سهامی خاص باید قبل از نام شرکت یا بعد ازآن بدون فاصله بانام شرکت به طور روشن وخوانا قید شود.

 

• تعریف شرکت با مسئولیت محدود :

شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده وهریک هر شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط به میزان سرمایه خود مسئول قروض و تعهدات شرکت است.در نام شرکت باید عبارت " با مسئولیت محدود " قید شود.

فایده ای که شرکت های با مسئولیت محدود دارند، این است که شرکت های سهامی غالبا احتیاج به سرمایه های مهم دارند و ناچارند شریک بیشتری داشته باشند. به این جهت مقررات زیادی درباره ی آن ها وضع شده که رعایت تمام آن ها از عهده ی اشخاصی که می خواهند شرکای  محدودی داشته باشند خارج است. بر عکس، شرکت های با مسئولیت محدود، از این قیود تا اندازه ای آزاد هستند. ( این گونه شرکت ها اغلب از اشخاصی تشکیل می شوند که با یکدیگر دوست و یا همکارند و در حقیقت شرکتی فامیلی اند ) در ممالک خارج هم ، گر چه گاهی اتفاق می افتد که شرکت با مسئولیت محدود دارای شرکای زیادی باشد ولی اکثرا شرکا محدود و انگشت شمارند.

• مقایسه شرکت های سهامی خاص و با مسئولیت محدود :

۱. در شرکت با مسئولیت محدود تعداد شرکاء حداقل ۲ نفر و در شرکت سهامی خاص، تعداد سهامداران حداقل ۳ نفر می باشد.

۲. حداقل سرمایه برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود و سهامی خاص، یک میلیون ریال است.

۳. در شرکت سهامی خاص، حداقل ۳۵% سرمایه باید نقداً در یکی از شعب بانک ها تودیع و گواهی مربوطه ارائه و ۶۵% درتعهد سهامداران باشد. در شرکت با مسئولیت محدود باید کل سرمایه تحویل مدیرعامل شرکت شده و مدیرعامل، اقرار به دریافت نماید وارائه گواهی بانکی دال برانجام این امر ضرورت ندارد.

۴. انتخاب بازرس اصلی وعلی البدل در شرکت سهامی خاص، اجباری ولی درشرکت با مسئولیت محدود، اختیاری است.

۵. مدت مدیریت در شرکت سهامی خاص حداکثر دو سال می باشد که قابل تمدید است و در شرکت با مسئولیت محدود مدیران شرکت برای مدت نامحدود انتخاب می شود وهمچنین ممکن است که مدتی برای مدیران دراساسنامه شرکت مقرر دارند.

۶. انتخاب رومه کثیرالانتشار در شرکت سهامی خاص برای درج آگهی های دعوت شرکاء اامی و درشرکت با مسئولیت محدود، اختیاری است.

۷. شرایط احرازحد نصاب در مجامع عمومی در شرکت سهامی خاص سهل تر و درشرکت با مسئولیت محدود با توجه به نوع شرکت مشکل تر می باشد.

۸. مجامع عمومی درشرکت سهامی خاص، توسط هأت رئیسه ای مرکب ازیک نفررئیس ودو نفرناظر ویک منشی که از بین سهامداران انتخاب می شوند اداره می گردد. در شرکت با مسئولیت محدود، اداره مجامع عمومی شرکت توسط هیأت نظار درصورتی خواهد بود که تعداد شرکاء آن از12نفربیشترباشد.

۹. در شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود، افزایش سرمایه، اختیاری است.

۱۰. سرمایه درشرکت با مسئولیت محدود به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود و شرکاء فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات می باشند.

۱۱. مدیران در شرکت سهامی خاص، ااماً بایستی سهامدار بوده یا تعهدات سهام وثیقه مقرر دراساسنامه را تهیه و به صندوق شرکت بسپارند. مدیران درشرکت با مسئولیت محدود، به صورت مؤظف یا غیر مؤظف که از بین شرکاء یا خارج انتخاب می شوند انجام وظیفه خواهند نمود.

۱۲. تقسیم سود درشرکت سهامی خاص، به نسبت تعداد سهام و درشرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه شرکاء تقسیم خواهد شد و درشرکت بامسئولیت محدود می توانند در اساسنامه ترتیب دیگری برای تقسیم سود مقرر دارند.

۱۳. حق رأی درشرکت سهامی خاص به تعداد سهام، و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود.

۱۴. تقویم سهم الشرکه غیر نقدی درشرکت با مسئولیت محدود توسط شرکاء صورت می گیرد و شرکاء دراین خصوص دارای مسئولیت می باشند. لیکن تقویم آورده غیر نقدی در شرکت سهامی خاص با کارشناس رسمی دادگستری خواهد بود.


کامپیوتریا

 

 

بازرسان اشخاصی هستند که توسط مجمع عمومی برای نظارت به اعمال مدیران و حساب ها و معاملات شرکت انتخاب می گردند. در حقیقت ، بازرسان به منزله چشم و گوش شرکت ( یعنی صاحبان سهام ) می باشند به این جهت باید بر نحوه کار و عملکرد مدیران شرکت در ابعاد و سطوح مختلفه مرتبط با شرکت نظارت داشته و مراقب اعمال و رفتار آن ها باشند و هر گونه سوء جریان یا موارد خلافی را که مشاهده کنند به هیئت مدیره و مجامع عمومی گزارش نمایند .

 

هر شرکت سهامی باید ااماَ حداقل یک بازرس داشته باشد. ( ماده 144 لایحه قانونی 1347).

 

کسانی که نمی توانند به سمت بازرس شرکت انتخاب شوند

برابر ماده 147 قانون تجارت اشخاص ذیل نمی توانند به بازرسی شرکت سهامی انتخاب گردند.

1- مدیران و مدیر عامل

2- اقرباء سببی و نسبی مدیران و مدیر عامل تا درجه سوم از طبقه اول و دوم

3- کسانی که خود یا همسرانشان از مدیران و مدیر عامل به طور موظف حقوق دریافت می نمایند.

لازم به توضیح است که ممنوعیت این قبیل اشخاص به علت ارتباط کاری و یا خویشاوندی برای اینست که بازرسان شرکت در حقیقت چشم و گوش مجمع عمومی و سهامداران می باشند و باید اعمال و رفتار مدیران شرکت را در رابطه با عملکرد و امور مالی شرکت کنترل نمایند. بدیهی است وقتی چنین ارتباطاتی وجود داشته باشند طبعاَ بنا به ملاحظات مذکور ممکن است تحت تاثیر و نفوذ آن ها قرار بگیرند و نتیجتاَ اموال و سرمایه شرکت مورد سوء استفاده قرار گیرد.

4- کلیه کسانیکه برابر ماده 111 قانون تجارت نمی توانند به مدیریت شرکت انتخاب شوند نمی توانند به عنوان بازرس یا بازرسان شرکت انتخاب گردند.

 

چگونگی انتخاب بازرسان شرکت

مجمع عمومی عادی در هر سال یک یا چند بازرس را انتخاب می نماید. تا برابر قانون وظایف خود را انجام دهند. بدیهی است پس از خاتمه دوره اول انتخاب مجدد بازرسان منع قانونی ندارد لیکن اولین انتخاب بازرس یا بازرسان شرکت سهامی عام در مجمع عمومی موسس به عمل می آید و مجمع عمومی عادی باید یک یا چند نفر بازرس علی البدل تعیین نماید تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب صلاحیت و شرایط و یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت بشوند و به جای بازرسان فوق که بنا به یکی از دلایل و جهات مذکور وجود ندارند وظایف آن ها را انجام دهند.

 

نکات قابل توجه در رابطه با بازرسان شرکت سهامی

1- اولین دوره بازرسان : در شرکت سهامی عام توسط مجمع عمومی موسس و در شرکت سهامی خاص طبق ماده 20 ل. ا. ق. ت توسط صورت جلسه ای که به امضاء همه سهامداران رسیده باشد، تعیین می گردد. ( ماده 145 ل. ا. ق. ت )

2 – دوره های بعدی بازرسان : توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شوند . ( م 144 ل. ا. ق. ت )

3- شیوه های نصب بازرسان : انتخاب بازرسان به رای اکثریت نسبی حاضرین در مجمع است. ( م 88 ل. ا. ق. ت )

4- بازرس علی البدل : مجمع عمومی عادی باید یک یا چند بازرس علی البدل نیز انتخاب کند تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفاء یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند، برخلاف اعضاء هیات مدیره که انتخاب علی البدل برای آن ها اامی نبود. ( ماده 146 ل. ا. ق. ت )

5- عزل بازرسان : بازرسان ، قبل از اتمام دوره بازرسی شان کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند. همان طور که مجمع عمومی بازرسان را انتخاب می کند، مجمع عمومی عادی نیز می تواند پیش از موعد آنان را عزل نماید. ( ماده 144 ل. ا. ق. ت )

6- شیوه عزل بازرسان : عزل بازرسان نیز به رای اکثریت مطلق ( نصف به علاوه یک ) حاضرین در جلسه مجمع است. البته برای عزل آن ها باید جایگزین آن ها انتخاب گردد. ( ماده 144 ل. ا. ق. ت )

7- انتخاب مجدد اشخاص به بازرسی بلامانع است ، همان طور که انتخاب مجدد اعضاء هیات مدیره بلامانع بود.

8- در صورت انقضاء مدت ماموریت بازرسان، ماموریت بازرسان منقضی می گردد برخلاف اعضاء هیات مدیره که تا زمان انتخاب مدیران جدید، مدیران سابق کماکان مسئول اداره شرکت خواهند بود.

9- مدت بازرسی : یک سال می باشد، برخلاف مدت مدیریت اعضاء هیات مدیره که دو سال بود.


کامپیوتریا

 

چنانچه علاقه مند به تاسیس شرکت پرورش گل و گیاه هستید ، می توانید این شرکت را در قالب های سهامی خاص و یا بامسئولیت محدود به ثبت برسانید. ما در این مقاله به بررسی نحوه تشکیل این شرکت ها پرداخته ایم .

 

 

تشکیل شرکت بامسئولیت محدود

شرکت بامسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است.

ویژگی های تشکیل شرکت با مسئولیت محدود :

– حداقل، تعداد شرکا 2 نفر می باشد.

– حداقل تعداد مدیران، یک نفر می باشد.

– در شرکت بامسئولیت محدود هیچ گونه حداقل سرمایه پیش بینی نشده است.

– در اسم شرکت باید عبارت بامسئولیت محدود تیتر شود والا در مقابل اشخاص ثالث شرکت تضامنی محسوب می شود.

– نام شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکاء باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را دارد.

– در تصمیم گیری شرکت بامسئولیت محدود ، گرایش به حکومت رای اکثریت بیشتر است. معذلک، اکثریت مورد نظر مقنن در این نوع شرکت، تلفیقی از اکثریت عدد و سرمایه است. یعنی اینکه شخصیت یکایک شرکا و همچنین میزان آورده هر یک به صورت توامان مورد توجه قرار گرفته است.

– سرمایه شرکت بامسئولت محدود به شکل سهم الشرکه پرداخت می شود، بدون آنکه عنوان سهم داشته یا به شکل سهام با قیمت اسمی معین و متساوی درآمده باشد.

– نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت بامسئولیت محدود نسبت به دو شرکت تضامنی و نسبی ، آسانتر است. معذلک به هیچ وجه نمی توان انتظار داشت که شریک این شرکت بتواند به آسانی حقوق خویش در شرکت را به غیر منتقل نموده و آن را به وجه نقد تبدیل نماید.

در تشکیل شرکت بامسئولیت محدود دو اصل باید رعایت گردد :

1- شرکتنامه نوشته و امضاء شده باشد.

2- سرمایه تماماَ تادیه و پرداخت شده باشد.

اگر شرکتی دارای شرکتنامه نباشد اساس آن انجام نشده است و بدون آن باطل است. زیرا شرکتنامه که دلیل وقوع عقد شرکت و از مدارک ضروری تشکیل شرکت می باشد، مبین توافق و تراضی شرکاء و مشخص کننده میزان سرمایه و حصه هر یک از شرکاء است و بیش از هر امری باید تنظیم گردد. چنانچه در ماده 97 ق. ت می گوید " در شرکتنامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه غیرنقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است ".

 

تشکیل شرکت سهامی خاص

علاقه مندان به تشکیل شرکت سهامی خاص را که به آن ها اصطلاحاَ موسسین شرکت سهامی خاص گویند می بایست حداقل 35% از مبلغ سهام مورد تعهد را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس واریز نموده و گواهی دریافت نمایند و سپس می توانند با برگزاری مجمع عمومی موسسین طرح اساسنامه شرکت را به تصویب برسانند و در همان مجمع عمومی موسسین اولین مدیران و بازرسان شرکت را انتخاب و در صورتی که برخی سهامداران آورده غیرنقدی دارند باید گزارش کارشناس رسمی در خصوص تقویم آورده غیرنقدی و نام رومه کثیرالانتشاری که کلیه آگهی های شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر می گردد را طی صورتجلسه مجمع عمومی موسس به تصویب برسانند. تشکیل شرکت سهامی خاص برخلاف شرکت سهامی عام به صورت یک مرحله ای است بدین معنا که اظهارنامه ای که حاوی نام شرکت، محل شرکت ، میزان سرمایه ، تعداد شرکاء ، نوع فعالیت و مواردی که در قانون تجارت ذکر شده به همراه گواهینامه واریزی، اساسنامه مصوب، اعلام اسامی اولین مدیران و بازرسان و گزارش کارشناس رسمی در خصوص آورده های غیرنقدی و تقویم آن ها و اعلام نام رومه کثیرالانتشار جهت آگهی های شرکت که در مجمع عمومی موسس به تصویب رسیده است به اداره ثبت شرکت ها ارسال گردد.

به موجب ماده 20 لایحه قانون تجارت، برای تاسیس و ثبت شرکت سهامی خاص علاوه بر اظهارنامه شرکت که باید به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود، تحویل چند مدرک دیگر نیز ضروری است :

1. اساسنامه

2. اظهارنامه بانکی

3. انتخاب اولین مدیران و بازرسان

4. انتخاب رومه کثیرالانتشار

نکته : تصمیمات تاسیس در شرکت سهامی خاص مانند انتخاب مدیران و بازرسان توسط کلیه موسسین است، زیرا پذیره نویس در شرکت سهامی خاص وجود ندارد. در شرکت سهامی عام تصمیمات تاسیس در مجمع عمومی موسس انجام می شود.

شرایط اختصاصی شرکت سهامی خاص :

– در شرکت های سهامی خاص تشکیل مجمع عمومی موسس اامی نیست لیکن جلب نظر کارشناس مذکور در ماده 176 این قانون ضروری است و نمی توان آورده های غیرنقد را به مبلغی بیش از ارزیابی کارشناس قبول نمود.

– شرکت های سهامی خاص نمی توانند سهام خود را برای پذیره نویسی یا فروش در بورس اوراق بهادار یا توسط بانک ها عرضه نمایند و یا به انتشار آگهی و اطلاعیه و یا هر نوع اقدام تبلیغاتی برای فروش سهام خود مبادرت کنند مگر این که از مقررات مربوط به شرکت های سهامی عام به نحوی که در این قانون مذکور است تبعیت نمایند.

– استفاده از وجوه تادیه شده به نام شرکت های سهامی در شرف تاسیس ممکن نیست مگر پس از به ثبت رسیدن شرکت و یا در مورد مذکور در ماده 19.

 

 


کامپیوتریا

 

  تعریف و تفاوت شعبه خارجی و نمایندگی خارجی 

 

شعبه یکی از واحدهای یک شرکت است که می تواند فروشها و خدمات خود را در منطقه ای که ممکن است فاصله زیادی با مرکز اصلی شرکت داشته باشد، گسترش دهد. حدود و اختیارات و میزان استقلال یک شعبه با موافقت شرکت مادر تعیین می شود و مسئولیت حقوقی شعبه بر عهده شرکت اصلی (مادر) خواهد بود.

 

و اما در نمایندگی شخص حقیقی یا حقوقی مستقل مقیم ایران (وما لازم نیست شعبه ایران باشد) براساس قرارداد نمایندگی انجام بخشی از موضوع و وظایف شرکت خارجی را برعهده می گیرد بنابراین شخصیتی مستقل دارد و مسئولیت حقوقی نماینده برعهده خودش می باشد.

 

 

 

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شعبه

 

1- گواهی ثبت شرکت خارجی

 

2- اساسنامه شرکت

 

3- آخرین تغییرات شرکت ( در صورتی که تغییراتی در شرکت اصلی ایجاد شده باشد)

 

4- آخرین گزارش مالی تایید شده شرکت

 

5- تنظیم وکالتنامه ای که طی آن به مدیر شعبه وکالت داده شده باشد که می تواند شعبه ای در ایران به ثبت برساند و حدود اختیارات مدیر شعبه نیز در وکالتنامه به تفصیل درج شده باشد.

 

تذکر : کلیه مدارک فوق می بایست به تأیید سفارت ایران در کشور شرکت مذکور رسیده باشد.

 

مدارک مورد نیاز جهت شعب نمایندگی

 

1- گواهی ثبت شرکت خارجی

 

2- اساسنامه شرکت

 

3- آخرین تغییرات شرکت ( در صورتی که تغییراتی در شرکت اصلی ایجاد شده باشد)

 

4- آخرین گزارش مالی تایید شده شرکت

 

5- ارائه قرارداد نمایندگی با شرکت خارجی

 

6- کپی شناسنامه و کارت ملی ( درصورتی که نماینده شخص حقیقی باشد) و کپی مدارک ثبتی شامل رومه رسمی، اساسنامه، آخرین تغییرات ( در صورتی که شخصی حقوقی باشد)

 

 


کامپیوتریا

 

  

شهرستان ورامین در جنوب شرقی استان تهران واقع گردیده است ،این شهرستان از شمال به دامنه های رشته کوه البرز ، از غرب به حسن آباد قم و از شرق نیز به گرمسار منتهی می گردد.

این شهرستان جمعیتی در حدود ۲۲۵٬۶۲۸ تن را در خود جای داده است و در بخش کشاورزی و صنعتی دارای تولیدات قابل توجهی می باشد ،بطوریکه این شهرستان به عنوان یکی از مهمترین قطب های کشاورزی تهران شناخته می شود .

نزدیکی شهرستان ورامین به پایتخت باعث ایجاد کسب و کار های بسیار و رونق اقتصادی این شهرستان گردیده است، چراکه بسیاری از افراد به دلیل بالاتر بودن هزینه های زندگی و راه اندازی کسب و کار، شهرستان های اطراف تهران را برای کار و زندگی انتخاب می نمایند.

 

همچنین پس از سالها تصویب طرح راه اندازی منطقه ویژه اقتصادی استان تهران، منطقه طلا و جواهر تهران و چرم‌شهر ورامین مسلما موجب ایجاد رونق اقتصادی هرچه بیشتر در این منطقه خواهد گردید و مسلما توجه سرمایه گذاران داخلی و خارجی بسیاری را به خود معطوف خواهد نمود.

در صورتیکه مایل هستید نسبت به شرایط ثبت شرکت مسئولیت محدود در ورامین اطلاعات کامل تری کسب نمایید، در ادامه مطلب با ما همراه باشید.

در ورامین، طبق قوانین تجارت، انواع شرکت تجاری قابل ثبت می باشد که با توجه به رواج و محبوبیت بیشتر قالب شرکت با مسئولیت محدود، چگونکی ثبت این شرکت را بررسی خواهیم نمود:

 

شرایط ثبت شرکت با مسئولیت محدود در ورامین

شرکت با مسئولیت محدود در شهرستان ورامین با سرمایه اولیه حداقل 100000 تومان و حضور حداقل دو شریک قابل ثبت می باشد.

جهت اقدام به این امر لازم است مدارک مورد نیاز که در ادامه بدان اشاره خواهیم نمود را آماده نمایید. در ابتدا می بایست شرکتنامه تنظیم گردد و به امضای صاحبین امضاء برسد. سپس در رابطه با انتخاب نام شرکت نسبت به قوانین و مقررات تصمیم گیری نمایید(انتخاب پنج نام سه سیلابی و با ترتیب اولویت) .

 

پس از این مراحل با مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها فرم تقاضانامه را مرحله به مرحله تکمیل نموده و مدارک مورد نیاز را نیز ضمیمه نمایید. سپس پس از انجام مراحل ثبت نام اینترنتی در صورتی که اشکالی در پرونده شما وجود نداشته باشد، از شما خواسته خواهد شد تا نسبت به ارسال اصل مدارک از طریق پست اقدام نمایید. در نهایت نیز نوبت به درج آگهی ثبت در رومه رسمی و رومه های کثیر الانتشار می رسد.

در آخرین مرحله، پس از اتمام امور ثبتی نیز می بایست، اسناد پلمپ دفاتر رومه و کل شرکت جهت امور حسابداری در ورامین را دریافت نمایید.

 

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود در شهرستان ورامین

1- ارائه دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده

2- ارائه دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده

3- ارائه دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده

4- تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت (انتخاب پنج نام سه سیلابی و با ترتیب اولویت) و ارائه فیش واریزی مربوطه

5- اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در صورت مجوزی بودن موضوع فعالیت.

6- ارائه کپی برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار (در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشد)

7- ارائه اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضای هیات مدیره،مدیر عامل

8- ارائه دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس

9- ارائه دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره

10- اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که امور توسط وکیل صورت پذیرد.


کامپیوتریا

 

ماسک های تنفسی جهت جلوگیری از ورود هرگونه آلودگی یا ویروس های بیماری زا از طریق تنفس در بدن استفاده می شود و دارای تنوع بسیاری به جهت کارایی می باشد. این ماسک ها با تنوع بسیار (ماسک های ساده سه لایه، سوپاپ دار، ان 95 و.) در بازار داخلی نیز توسط شرکت های مختلف تولید می شوند و در بخش های بسیاری اعم از بیمارستانی و پزشکی و مصارف شخصی و حتی هنری و صنعتی نیز کاربرد دارند.

 

در حال حاضر نیز با توجه به بحران جهانی انتشار بیماری کرونا در سطح جهان یکی از چالش هایی که بسیاری از کشورهای جهان با آن روبرو می باشند، کمبود ماسک های تنفسی است که اکثر افراد اجتماع برای محافظت از خود در مقابل بیماری در پی تهیه و استفاده از آن هستند. این افزایش بی سابقه درخواست در جامعه باعث کم شدن و نایاب شدن این محصول در بازار کشورهای مختلفی که با این بحران مواجه هستند شده است.

 

در صورتی که تصمیم دارید تا شرکت تولید ماسک های تنفسی به ثبت برسانید و نیاز افراد جامعه به این محصول را تأمین نمایید، می توانید از مشاوره کارشناسان زبده مجموعه فکر برتر به صورت رایگان استفاده نمایید.(02142143). توجه داشته باشید که تمامی خدمات ثبت این نوع شرکت از ابتدا با بهترین کیفیت و کمترین زمان برای متقاضیان انجام خواهد شد. در ادامه نیز جهت آشنایی با چگونگی فرآیند ثبت شرکت تولید ماسک تنفسی در مطالعه این مطلب با ما همراه باشید:

 

در ابتدا توجه داشته باشید به دلیل ارتباط مستقیم این محصولات با سلامتی افراد جامعه دریافت مجوزهای لازم از مراجع ذی صلاح اامی می باشد.

 

شرکت تولیدی ماسک های تنفسی را می توان در دو قالب شرکت سهامی خاص شرکت با مسئولیت محدود به ثبت رساند.

 

ثبت شرکت تولید ماسک تنفسی در قالب با مسئولیت محدود:

شرکت با مسئولیت محدود یکی از محبوب ترین و رایج ترین قالب های قابل ثبت در قانون تجارت می باشد که تنها با دو شریک قابل ثبت است. مسئولیت این شرکاء در مقابل دیون احتمالی شرکت تنها به میزان سرمایه اولیه آنهاست و نه بیشتر. قالب مسئولیت محدود یکی از مناسب ترین قالب ها برای فعالیت های تولیدی و بهداشتی می باشد.

 

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تولید ماسک های تنفسی در قالب با مسئولیت محدود:

-کپی برابر اصل مدارک هویتی اعم از شناسنامه و کارت ملی

-دریافت و ارائه اصل گواهی عدم سوء پیشینه از مراکز پلیس +10

-امضای اقرارنامه

-اخذ مجوز های لازم جهت فعالیت در این موضوع

-تنظیم وکالتنامه رسمی در صورتی که امور توسط وکیل انجام می پذیرد.

 

ثبت شرکت تولید ماسک تنفسی در قالب سهامی خاص:

شرکت های سهامی شرکت هایی هستند که حداقل 3 نفر عضو+ 2 نفر بازرس قابل ثبتند و سرمایه در این شرکت ها به قطعات کوچکی به نام سهام تقسیم شده است. افراد در این نوع شرکت نیز به میزان ارزش سهام خود مسئولیت دارند. این شرکت هم یکی از قالب های مناسب جهت فعالیت در این موضوع می باشد.

 

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تولید ماسک های تنفسی در قالب سهامی خاص:

-کپی برابر اصل مدارک هویتی اعم از شناسنامه و کارت ملی

-امضای اقرارنامه

-دریافت و ارائه اصل گواهی عدم سوء پیشینه از مراکز پلیس +10

-اخذ مجوز های لازم جهت فعالیت در این موضوع

-تنظیم وکالتنامه رسمی در صورتی که امور توسط وکیل انجام می پذیرد.

 

به دلیل اینکه ماسک های تنفس بهداشتی در دسته بندی محصولات پزشکی جای می گیرند، جهت فعالیت در این موضوع تعیین کد تجهیزات پزشکی و ثبت شرکت در اداره کل تجهیزات پزشکی نیز اامی می باشد.


کامپیوتریا

 

 

لطفا رای دهید   

پوشاک به عنوان یکی از نیازهای اصلی انسان ها در طول تاریخ از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است. انسان های اولیه از البسه برای پوشش بدن و محافظت از سرما ، گرما و دیگر خطرات استفاده می نمودند.

لکن پوشاک با گذشت زمان علاوه بر این موارد شکل دیگری به خود گرفت و در فرم های متنوع تولید گردید. پوشاک در طول تاریخ بیانگر جنسیت، طبقه اجتماعی، فرهنگ، ملیت، مذهب، موقعیت مالی و افراد بوده است.

امروزه با تنوع بسیار وسیعی در صنعت پوشاک مواجه هستیم، افراد با توجه به نیازها و فعالیت های روزانه خود، پوشاک متنوعی تهیه می نمایند. لباس های مخصوص ورزش، مهمانی، لباس های کار، لباس برای فصول مختلف و .

 

با توجه به این امر می توان گفت که صنعت پوشاک دارای گستردگی بسیاری می باشد.

در صورتی که شما نیز متقاضی ثبت شرکت جهت فعالیت در صنعت پوشاک هستید، می توانید شرکت خود را در قالب شرکت با مسئولیت محدود به ثبت برسانید. این قالب با توجه به شرایط و قوانین رایج جهت فعالیت در این موضوع گزینه مناسبی می باشد.

شرکت با مسئولیت محدود در ماده 94 قوانین تجارت چنین تعریف شده است: شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت، مسئول قروض و تعهدات شرکت است.

 

این نوع شرکت تنها با دو شریک قابل ثبت است و قوانین، روابط و مسئولیت های شرکاء به گونه ای پیش بینی شده است که هر یک از آنان تنها به میزان سرمایه خود در شرکت مسئول هستند و نه بیشتر. همچنین برای این شرکت حداقل سرمایه در قانون در نظر گرفته نشده است و بطور مثال با سرمایه یک میلیون ریال نیز قابل ثبت می باشد.

 

شرکت با مسئولیت محدود جهت فعالیت در بسیاری از موضوعات مانند امور بازرگانی (فعالیت در زمینه صادرات و واردات )، مهندسی، صنعتی، فناوری اطلاعات و تولید و ارائه پوشاک، مواد غذایی، آشامیدنی، مواد آرایشی و بهداشتی، خرید و فروش و. به ثبت می رسد. بطور کلی می توان گفت که این شرکا برای فعالیت در تمامی موضوعات مناسب است و تنها در صورتی که هدف شما از ثبت شرکت، حضور در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی می باشد، این قالب، انتخاب چندان مناسبی نمی باشد.

 

لکن معمولا در صنایع پوشاک و موارد مربوط به آن به خوبی می توان در این قالب فعالیت نمود. البته این موضوع را نیز در نظر داشته باشید که در صورتی که در موضوع فعالیت شرکت به واژه (تولید) اشاره گردد، در برخی از حوزه های ثبتی اخذ مجوز از مراجع ذی صلاح اجباری می باشد که چنانچه اشاره گردید این موضوع با توجه به حوزه یا شهری که شرکت در آن به ثبت می رسد تعیین می گردد.

 

مدارک مورد نياز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود با موضوع فعالیت پوشاک به شرح ذیل می باشد:

-ارائه فتوکپی برابر با اصل مدارک احراز هویت مانند؛ کارت ملي و شناسنامه همه اعضا.

-اخذ مجوز از اتحادیه مربوطه در صورتی که موضوع فعالیت شرکت تولید پوشاک می باشد (چنانچه اشاره گردید اخذ این مجوز در برخی از حوزه های ثبتی اامیست) .

-تکمیل و ارائه دو برگ تقاضا نامه ثبت شرکت با مسئولیت محدود که به امضاء شرکاء رسیده باشد.

- تنظیم و ارائه دو برگ شرکت نامه که به امضاء شرکاء رسیده باشد.

- تنظیم و ارائه دو برگ اساسنامه که به امضاء شرکاء رسیده باشد.

-ارائه گواهی عدم سوء پیشینه برای کلیه اعضاء

-تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا، مدیران و هیأت نظارت (در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشد)

-ارائه دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی مؤسس

-ارائه دو نسخه صورتجلسه ی هیأت مدیره

-ارائه وکالتنامه رسمی در صورتی که امور توسط وکیل انجام می گیرد


کامپیوتریا

 

قبل از هر چیز لازم به ذکر است، علامت تجاری حقیقی به معنی ثبت برند به نام شخص حقیقی است و علامت تجاری حقوقی به ثبت برند شرکت (شخص حقوقی) گفته می شود. بین برند حقیقی و حقوقی در مدارک مورد نیاز آن  تفاوت است. برای شخص حقیقی همه ی مدارک باید به نام شخص و مرتبط به طبقه و فعالیت مورد نظر باشد و در مدارک لازم برای شخص حقوقی تمام  مدارک و مجوزها باید به نام شخصیت حقوقی یعنی شرکت باشد و طبقه ی مورد نظر برای ثبت باید در موضوع شرکت ذکر شده باشد. لازم است قبل از شروع ثبت برند، مدارک ذیل را آماده کنید و آن ها را اسکن نمایید.

 

مدارک ثبت برند شخص حقیقی:

1)کپی شناسنامه

2)کارت ملی

3)کپی کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)

4)کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)

 

مدارک ثبت برند شخص حقوقی:

1)کپی شناسنامه

2)کپی کارت ملی

3)کپی رومه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت(از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)

4)کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)

5)کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)

 

نکته: در صورتی که در تصویر برند یا نام مورد نظر شما جهت ثبت، کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد، ارائه ی کارت بازرگانی اامی نخواهد بود.

قابل ذکر است، اسم یا عنوانی که ماهیت یا طریقه ی استفاده از آن بر خلاف موازین شرعی یا نظم عمومی یا اخلاق حسنه  باشد و یا موجبات فریب عموم را فراهم کند، نمی تواند به عنوان یک نام تجاری به کار رود و غیر قانونی تلقی می گردد. علاوه براین موارد، هر گاه خواهان ثابت کند که مالک برند ثبت شده از آن به تنهایی و یا بر خلاف ضوابط مندرج در قانون استفاده کرده و یا اجازه ی استفاده از آن را صادر نموده یا به نحوی از علامت جمعی استفاده کند یا اجازه ی استفاده از آن را بدهد که موجب فریب مراکز تجاری یا  عمومی نسبت به مبدا و یا هر خصوصیت مشترک دیگر کالا و خدمات مربوط گردد، دادگاه علامت جمعی را باطل می کند.


کامپیوتریا

 

 

پس از شرکت های سهامی ،شرکت های با مسئولیت محدود از متداول ترین انواع شرکت های تجاری در ایران می باشند.ماده ی 94 قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود را بدین نحو تعریف می نماید: «شرکت با مسئولیت محدود شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجارتی تشکیل شده و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد فقط تا میزان سرمایه ی خود در شرکت،مسئول قروض و تعهدات شرکت است .»

شرکت با مسئولیت محدود،مانند سایر شرکت های تجارتی دارای شخصیت حقوقی است.(ماده ی 583 قانون تجارت) و  به عنوان یک شخص حقوقی می تواند دارای کلیه ی حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است.مگر حقوق و تکالیفی که باالطبیعه،فقط انسان ممکن است دارای آن نباشد.تصمیمات شرکت به وسیله ی مقاماتی است که به موجب قانون یا اساسنامه صلاحیت اتخاذ تصمیم دارند،اتخاذ می شود.سرمایه ی شرکت می تواند به صورت نقدی و یا غیر نقدی باشد.لیکن طبق ماده ی 96 موسسین این گونه شرکت ها موظفند که کل سرمایه ی نقدی را تادیه و کل سرمایه ی غیر نقدی را نیز تقویم و تسلیم کنند.

نظر به این که میزان سهم هر یک از شرکا در این گونه شرکت ها توسط برگ سهام مشخص نمی شود،لذا ماده ی 97 ضروری کرده است که در شرکتنامه صراحتاَ میزان سهم الشرکه ی غیر نقدی هر یک از شرکا قید شود.

به منظور جلوگیری از ارزش گذاری غیر واقعی اموال غیر نقدی شرکت،ماده ی 98 قانون تجارت،شرکای شرکت با مسئولیت محدود را نسبت به ارزش اعلامی برای اموال غیر نقدی در شرکتنامه در مقابل اشخاص ثالث دارای مسئولیت تضامنی کرده است.

شرکت نامه و اساسنامه

تنظیم شرکت نامه بین شرکا اامی است،علاوه بر آن شرکت با مسئولیت محدود، باید دارای اساسنامه باشد.قانون تجارت بیان صریحی در تنظیم شرکت نامه برای شرکت با مسئولیت محدود ندارد.ولی این امر از ماده ی 97 قانون تجارت که می گوید: «در شرکت نامه باید صراحتاَ قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است»و ماده های 197 قانون مذکور که به طور کلی در مورد شرکت ها مقرر می دارد«در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت،خلاصه شرکت نامه و منضمان آن طبق نظامنامه های وزارت عدلیه اعلان خواهد شد »مستفاد می شود.علاوه بر آن نظامنامه مورد بیان ماده ی 197 مزبور،به نام«نظامنامه ی قانون تجارت »لازم می داند که نسخه ای از شرکت نامه نیز به همراه سایر مدارک برای ثبت شرکت،به مرجع ثبت تسلیم می شود که لازمه ی آن تنظیم شرکت نامه بین شرکای شرکت با مسئولیت محدود می باشد.

شرکت با مسئولیت محدود علاوه بر شرکت نامه باید دارای اساسنامه نیز باشد.در مورد اساسنامه نیز مانند شرکت نامه،بیان صریحی در قانون تجارت مشاهده نمی شود.ولی وم وجود آن از مواد مختلف از جمله ی مواد 105 قانون تجارت مستفاد می گردد.

می توان در اساسنامه قید کرد که سرمایه ی اولیه ی شرکت به وسیله ی پرداخت مبالغی به اقسام بعدی از طرف شرکا با قبول شریک جدید افزایش یافته یا به واسطه ی برداشت از سرمایه تقلیل یابد.در این صورت لازم است که در اساسنامه حداقلی که تا آن میزان می توان سرمایه ی اولیه را تقلیل داد،صراحتاَ معین شود.کمتر از یک دهم سرمایه ی اولیه ی شرکت را حداقل  قرار دادن ممنوع است(ماده ی 222 قانون تجارت)

برای ثبت شرکت با مسئولیت محدود داشتن شرایط زیر لازم می باشد:

این شرایط با حداقل دو نفر شریک دارای سن قانونی ( سال تمام)قابل ثبت می باشد.

هر دو عضو شرکت باید سهامدار باشند،حتی یک درصد

سرمایه ی اولیه ی این شرکت صد هزار تومان می باشد.(این سرمایه پرداخت نمی شود و اسمی می باشد)

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود:

* دو نسخه شرکتنامه ی تکمیل شده

* دو نسخه تقاضانامه ی تکمیل شده

* دو نسخه اساسنامه ی تکمیل شده

* تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی

*  اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.

* تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکا،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشد)

* اصل گواهی عدم سوپیشینه جهت اعضا ی هیات مدیره،مدیر عامل

* دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسس

* دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره

* اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت توسط وکیل صورت پذیرد.


کامپیوتریا

آخرین مطالب

آخرین جستجو ها

خرید انواع لوازم یدکی غلطک هر چی که بخوای دلنوشته های یک دریا دل ویرا گرافیک قالیشویی در اصفهان | خلیج فارس دانلودستان کسب و کار الکترونیک مرجع به روز و تخصصی پزشکی ایران و جهان اینجا همه چی هست